آقای معمولی ماندنی است یا رفتنی؟
قرداد رائول لوزانو با تیم ملی والیبال ایران تمام شد اما نتایج او در بازی ها گذشته چالش بزرگی را ایجاد می کند که او برای والیبال ایران مفید ظاهر شد یا نه.
ورزش سه: المپیک ریو یکی از متفاوت ترین المپیک هایی محسوب می شد که تا به حال ایران به آن پا گذاشته بود و دلیل این تفاوت عمده حضور والیبال است. اینکه آنها برای اولین بار این رویداد بزرگ را تجربه می کردند و مهمتر از همه این تیم، چهارمین رشته گروهی ایران در تاریخ المپیک بود. جذابیت حضور تیمی مثل والیبال به این است که از اولین تا آخرین روز المپیک با بهترین های جهان بازی می کنند و فضای بازی رشته های گروهی جذابیت المپیک را برای هر کشوری بیشتر می کند. شاید اگر والیبال نتایج بهتری می گرفت این رویایی ترین المپیک ایران می شد اما این اتفاق نیافتاد و ریو بدون هیچ شگفتی برای ایران تمام شد. اینکه والیبال توانسته بود به المپیک راه پیدا کند برای همه ایران خوشحال کننده و باعث افتخار بود اما نتایج و عملکرد این تیم مثل سابق نبود و اوضاع کاملا معمولی پیش رفت. ایران به تیم های بالاتر از خودش باخت و تیم های ضعیف تر از خودش را برد و در نهایت همانطور که پیش بینی می شد 3 بر صفر به ایتالیا باخت و حذف شد. والیبال دیگر آن تیم شگفتی ساز سابق نبود که حداقل در هر تورنمنت چند قدرت را شکست بدهد و مدت هاست هیچ تیم صاحب نامی مقابل ایران
شکست نخورده است. حتی سید محمد موسوی، بهترین دفاع وسط المپیک در دور مقدماتی هم در مورد نتایج ایران گفته است:« خودم از عملکرد والیبال ایران در المپیک راضی نیستم، چه برسد مردم! مردم انتظار دارند که ایران قهرمان المپیک هم بشود، چراکه سطح توقعات بسیار بالا رفته است. به هر حال من خودم از عملکرد تیم راضی نبودم. به قول معروف نشد که بشود.» این بازی های معمولی و نتایج نه چندان جذاب از زمان حضور لوزانو قوت گرفته یعنی ایران در بازی مقابل تیم های بالاسری خود از قبل بازنده است. این نتایج ایران در بازی هایی است که لوزانو سرمربیگری تیم ملی والیبال را به عهده داشته است: مسابقات انتخابی المپیک ریو: (ایران 3 ـ استرالیا صفر)؛ (کانادا 2 ـ ایران 3)؛ (ایران 3 ـ فرانسه صفر)؛( ژاپن 1 ـ ایران 3)؛ (ایران 3 ـ چین 2)؛( لهستان 1 ـ ایران 3)؛ (ایران 3 ـ ونزوئلا 2) لیگ جهانی: (برزیل 3 ـ ایران صفر)؛ (آمریکا 3 ـ ایران 1)؛ (ایران 3 ـ آرژانتین 2)؛ (ایران 3 ـ بلغارستان 1)؛ (برزیل 3 ـ ایران 1)؛ (ایران 1 ـ صربستان 3)؛ (ایران 3 ـ صربستان 2)؛ (ایران صفر ـ ایتالیا 3)؛ (ایران 3 ـ آرژانتین 2)
المپیک:
(آرژانتین 3 ـ ایران صفر)؛ (لهستان 3 ـ ایران 2)؛ (ایران 3 ـ کوبا صفر)؛ (ایران 3 ـ مصر صفر)؛ (روسیه 3 ـ ایران صفر)؛ (ایتالیا 3 ـ ایران صفر) لهستان و صربستان دو برد ایران مقابل تیم های بزرگ بود که بازی مقابل لهستان در شرایطی انجام شد که آنها حضورشان در المپیک قطعی بود و تیم دوم آنها مقابل ایران قرار گرفت و پیروزی مقابل صربستان هم در تهران به دست آمد. سفر صربستان به تهران با بمب گذاری فرودگاه ترکیه مصادف شده بود که آنها نزدیک به 2 روز سرگردان بودند و یک روز مانده به بازی در بدترین شرایط به تهران رسیدند که در نهایت نتیجه 3 بر 2 شد. حالا دلایلی عنوان می شود که این نتایج قابل پیش بینی بود چرا که لوزانو یک مربی تازه وارد است و شناخت کافی هنوز روی تیم ملی ندارد اما او حالا سومین تورنمنت خود را پشت سر گذاشته است و از همه مهتر اینکه خوان سیچلویی را کنار خود دارد که 4 سال با ایرانی ها کار کرده بود. اسلبودان کواچ که تندترین انتقادات در پایان حضورش کنار تیم ملی می شد در 2 تورنمنت ابتدایی خود که هدایت ایران را بر عهده داشت نتایج این چنینی گرفت: لیگ جهانی والیبال: (ایتالیا 3 ـ ایران صفر)؛ (ایتالیا 3 ـ ایران صفر)؛ (ایران
2 ـ برزیل 3)؛ (برزیل صفر ـ ایران 3)؛ (ایران 3 ـ برزیل 2)؛ (ایران 2 ـ برزیل 3)؛ (ایران 3 ـ ایتالیا صفر)؛ (ایران 3 ـ ایتالیا 1)؛ (ایران 3 ـ لهستان 1)؛ (ایران 3 ـ لهستان صفر)؛ (لهستان 3 ـ ایران 1)؛ (لهستان 3 ـ ایران صفر) قهرمانی جهان (لهستان): (ایتالیا 1 ـ ایران 3)؛ (آمریکا 2 ـ ایران 3)؛ (ایران 1 ـ فرانسه 3)؛ (بلژیک 1 ـ ایران 3)؛ (ایران 3 ـ پرتوریکو صفر)؛ (استرالیا 1 ـ ایران 3)؛ (آرژانتین صفر ـ ایران 3)؛ (لهستان 3 ـ ایران 2)؛ (صربستان 1 ـ ایران 3)؛ (آلمان 3 ـ ایران صفر)؛ (فرانسه 3 ـ ایران 2)؛ (ایران صفر ـ روسیه 3) این نتایج در حالی بود که کواچ دستیاری مثل سیچلو هم نداشت. صعود به المپیک ریو به عنوان بزرگترین موفقیت لوزانو نام برده می شد که قبل از شروع مسابقات انتخابی المپیک تقریبا حضور ایران در ریو قطعی بود چرا که شکست مقابل چین در جام جهانی 2011 آخرین باخت ایران مقابل یک تیم آسیایی بود و تقریبا راه برای رسیدن به ریو هموار به نظر می رسید و کافی بود ایران مقابل تیم های ضعیف تر از خودش نبازد. المپیک ریو، اولین تجربه والیبال در این مسابقات هم تمام شد و نتایج جذابیت لازم را نداشت طوریکه بازیکنان هم راضی نبودند.
ایران دیگر تیم های قدرتمندتر از خودش را نمی برد و همان جایی که است مدت ها درجا می زند و پیشرفتی نداشته. در این بین قرداد لوزانو هم با فدراسیون والیبال ایران تمام شده است و چالش بزرگی مقابل داورزنی وجود دارد، اینکه قصد دارد با لوزانو ادامه بدهد یا خیر. اگر شرایط والیبال برای فدراسیون رضایت بخش است و قصد دارد در همین موقعیتی که بماند، مربیانی مثل لوزانو بهترین گزینه هستند اما برای پیشرفت دیگر کاری از دستان این مدل از مربیان برنمی آید. شاید لوزانو برای والیبالی که ولاسکو به آن سال 2010 پا گذاشت بهترین گزینه بود اما پیشرفت فوق العاده والیبال ما حالا دیگر برای رشد به مربیانی با کلاسی متفاوت نیاز دارد. حتی ولاسکو در بهترین شرایط با بهترین تیم آرژانتین هم نمی تواند از یک هشتم المپیک صعود کند، مثل ایران و تیم های فینالیست حالا خود را از تیم های درجه 2 جدا کرده اند. تا روزهای آینده تکلیف سرمربی تیم ملی والیبال ایران باید مشخص شود و فدراسیون تصمیم می گیرد که شرایط ادامه دار خواهد بود یا تصمیمی برای پیشرفت گرفته می شود.
دیدگاه تان را بنویسید