شرمتان باد، شرمتان باد

کاپ: هر وقت دلم گرفت و یاد هادی هوای دلم را ابری و بهاری کرد پناه می برم به این جمله و دل نوشته ام درباره دوست خوبم اقا هادی :"یکی بود یکی نبود،یه روزی یه روزگاری یکی بود که قصه پرغصه اش شده بودبی انتها".

کاپیتاتی که تا بود قدرشو ندونستیم.ندونستیم هشت سال در پرسپولیس بازی کرد اما در قبال نامهربانی ها دم نزد.گلایه نکرد و وقتی رفت همه کنکاش کردند تا ببینند او چه گفته و چه کرده.اما زیر و رو کردن همه حرفها و مصاحبه هایش و همه رفتارهای داخل زمین اش چیزی جز متاتت و صبوری در قبال کم لطفی ها را بدنبال نداشت.اویی که با سه گل و سه پاس گل در دربی ها از اسطوره کم افتخار رقیب عملکرد بهتری در دربی ها داشت چنان ارام و بی حاشیه بود که کمتر کسی به این امار توجه کرده بود.اویی که وقتی رفت حضور پنجاه هزار نفری مردم در مراسم تشییع پیکرش نشان از قدرشناسی ها داشت.اویی که وقتی رفت قرمز و ابی را یکدل کرد.

حالا اما فحاشی و حمله به پیچ هانی کاری کرده که........

دیگر سکوت جایز نبود.برای ما اما اندسته از استقلالی هایی که هنوز هم با خانواده نوروزی ابراز همدردی می کنند عزیزند و واقعا نمی دانیم برخی با چه منطق و بهانه ای و چرا به پیچ پسربچه ای حمله ور می شوند که هنوز شاید منتظر بازگشت پدر است و هنوز نمی داند چه بلایی برسرش امده.کاش ان روز و پس از پایان دربی نتیجه 24روی اسکوربرد ثبت نمی شد.کاش راز جاودانگی هادی و 24ابدیش در ان دربی که نماد جعلی شان را برباد داد دوباره خودش را به رخ انهایی نمی کشید که در دربی 72و به خاطر دو گل اقا هادی از چهار برد متوالی محروم شدند.کاش هانی بهانه ای نمی شد برای عقده گشایی انسان هایی که بویی از انسانیت نبرده اند.کاش عده ای رفتارهای زیبا و ابراز همدردی های عاشقانه و خالصانه دیگر استقلالی های محترم را اینگونه زیر سوال نمی بردند کاش کاری نمی کردند که با تمام وجودم،با چشمانی اشکبار و دلی پر از درد فریاد بزنم:شرمتان باد،شرمتان باد. *حسین قدوسی_سردبیر روزنامه پیروزی