با دیدن تشییع«بیتو»آرزوکردم در ایران بمیرم

کد خبر: 442945

بیتو بسیار با اخلاق و پایبند به اعتقاداتش بود، شخصیت بیتو طوری بود که حتی هنگام قضاوت‌ها تماشاچیان در چند نوبت از او دفاع کردند؛ شخص آماتور وقتی وارد حرفه‌ای‌ها می‌شود باید سخت کار کند و بجنگد که بیتو انصافا این کار را خوب انجام داد.

با دیدن تشییع«بیتو»آرزوکردم در ایران بمیرم

بیت الله عباسپور به دیار باقی شتافت تا ورزش پرورش اندام در ابعاد بین المللی شناسنامه اش را از دست بدهد. شاید بهترین کسی که می تواند از شرایط این قهرمان با ما صحبت کند، دنیس جیمز مربی سرشناس آمریکایی باشد. مردی که بیت الله همواره از او به خوبی یاد می کرد. دنیس در گفتگوی با مشرق از خاطراتش با این قهرمان می گوید.

*** دنیس از اولین برخوردت با بیت الله بگو؟

اولین بار بیتو را در مسابقات فیبو 2012 آلمان دیدم. در آن سال برای حضور او در مسابقات مشکل ویزا و بلیط هواپیما پیش آمده بود و درست یک ساعت قبل از مسابقه به محل رقابت ها رسیده بود. این اولین تجربه رقابت بیتو در کلاس حرفه ای بود. خاطرم هست بعد از دور صبح مسابقه با هم حرف زدیم و من به او گفتم که بدن خیلی خوب و با استعدادی دارد.

*** پس اولین چیزی که در بیتو نظرت را جلب کرد استعدادش بود؟

دقیقاً. در همان نگاه اول چیزی که در بیتو توجه مرا به خود جلب کرد استعداد فوق العاده و سیمتری کاملی که داشت بود. بدنش فرم زیبایی داشت و خودش را روی سکو خوب نشون می داد.

*** نقطه ضعف بیتو را در چه می دیدی؟

تنها ایرادش در گرفتن فیگورهای اجباری بود که آن را هم خیلی زود یاد گرفت و مشکلش برطرف شد.

حس خوبی به این ایرانی با اخلاق داشتم/ آرزو کردم در ایران بمیرم/

دنیس جیمز 4 هفته بعد از مستر المپیا 2014 پرواز اختصاصی برای قهرمان‌ها در فرود گاه پراگ اجاره

کرده بود. چون خودش برگزار کننده مسابقه سن مارینو بود و این آخرین

مسابقه بیتو کنار جیمز بود. مسابقه ای که در آن نفر اول مستر المپیا یعنی فلکس لویس

به بیتو باخت ولی به احترام اینکه او 4 هفته قبل در مستر المپیا اول شده بود اولی را به فلیکس دادند.

البته از بیتو دلجویی کردند و بیتو اینقدر بزرگوار بود که حرفی نزد.

نفرات به ترتیب از راست: محمد کماسی- احمد احمد از سوئد-بیت الله عباسپور ایران- دنیس ولف آلمان-رونی وینکلار هلند- دکستر چکسون آمریکا-لی تامسون و همسرش سرداور آمریکا-ویکتور مارتینز-رونی راکل آلمان

*** به نظر می‌رسد خودت هم منتظر پیشنهاد یک ورزشکار مستعد مثل بیت الله برای کار بودی؟

چرا که نه؟ آرزوی هر مربی کار کردن با چنین ورزشکاری بود و می‌دانستم که می‌تواند قهرمان مستر المپیا در دسته 212 پوند بشود.

*** بیت الله سابقه حضور در سنگین وزن را داشت. چه شد که تصمیم گرفت به دسته 212 پوند برود. تو هم معتقد بودی در این دسته شانس بیشتری برای قهرمانی مستر المپیا دارد؟

همین طور است. برای اینکه بیتو در دسته 212 مسابقه بدهد با او حرف زدم. به او گفتم که تو در وزن آزاد شانس زیادی نداری. البته بیتو واقعا یک استثناء بود و در چند تا از مسابقات آزاد هم مقام قهرمانی بدست آورده بود ولی به او گفتم در آینده می‌توانی بهترین 212 پوندی دنیا باشی.

*** دلیل اینکه نمی توانست در دسته آزاد خیلی موفق باشد قد و قامتش بود؟

بله! طبیعی بود. چون در آزاد نمی‌توانی کنار کسی بایستی که یک سرو گردن بلند تر از توست و البته 50 پوند سنگین تر. همان اول گفتم قول می‌دهم که در 212 پوند بهترین شوی و او قبول کرد. بعد از این تصمیم نتیجه عالی بود و بیتو برای اولین بار در دسته 212 پوند شرکت کرد و پنجم شد.

حس خوبی به این ایرانی با اخلاق داشتم/ آرزو کردم در ایران بمیرم/

باشگاه "استیو وینبرگر" سر داور مستر المپیا سال 2014 در نیویورک، یک روز بعد از

مسابقه از بیت الله و بیگ رامی برای گزارش و عکس از طرف مجله فلکس دعوت شده بود.

*** بیت الله می گفت در آمریکا قهرمان شدن برای یک غیر آمریکایی دشوار است. آیا واقعا این‌طوری است؟

ورزش بدنسازی ورزشی است که بعضی اوقات تا 11 داور در آن رای می دهند. هر داوری هم نظر خود را می دهد، پس شاید نتیجه در نهایت آن طوری که شما می‌خواهید نباشد. البته قبول دارم که برای خارجی‌ها رقابت در آمریکا سخت است. البته این سختی اگر شما زبان هم بلد نباشی چند برابر می‌شود و شما عملا به سختی می‌توانی با تماشاچی‌ها ارتباط برقرار کنی.

*** اما به نظر می رسد تماشاچیان آمریکایی بیتو را دوست داشتند؟

همین طور است. شخصیت بیتو طوری بود که حتی هنگام قضاوت‌ها تماشاچیان در چند نوبت از او دفاع کردند. بیتو توانسته بود ارتباط خوبی قبل و بعد از مسابقات با طرفدارها برقرار کند. ببین! در دنیای حرفه‌ای‌ها شرایط کاملا فرق دارد و شخص آماتور وقتی وارد حرفه‌ای‌ها می‌شود باید سخت کار کند و بجنگد تا پله پله به هدفش نزدیک شود البته که بیتو انصافا این کار را خوب انجام داد.

*** وقتی بیتو روی صحنه به حقش نمی‌رسید واکنش تماشاگران چه بود؟

آمریکایی ها می گفتند حقش خیلی بشتر از اینهاست. حضور یک ورزشکار حرفه ای ایرانی در مسترالمپیا کلا یک اتفاق مهم بود. برای اینکه اولین مجوز ورود به مستر المپیا 212 را برای بیتو بگیریم چندین مسابقه دادیم تا امتیاز جمع کنیم و مجوز را دریافت کنیم. به گذشته که بر می گردم یاد تمام مرارت‌هایی می افتم که کشیدیم و در نهایت من و بیتو به نتیجه رسیدیم.

*** بیتو در مستر المپا پنجم شد در حالی که هوادارانش می گویند با قهرمان مسابقات فلکس لویس فاصله ای نداشت.

موافقم. رقابت سختی بین فلیکس با بیتو بود. زمان هم نشان داد که حق بیتو بیشتر بود.

*** چطور؟

درست حدود 4 هفته بعد از مستر المپیا، در ایتالیا اگر حواشی نبود، بیتو لویس فلکس را گرفته بود. به همین دلیل هم تماشاچیان آمریکایی خیلی دوستش داشتند. من با خیلی ها کار کردم. اما بدون تعارف می گویم. تماشاگران ما کمتر بدنی مثل او را دیده بودند.

حس خوبی به این ایرانی با اخلاق داشتم/ آرزو کردم در ایران بمیرم/

یک روز بعد از مسابقه مستر المپیا 2014 و کسب

مقام پنجمی - جلوی درب اتاق هتل در لاس وگاس

*** راستی چه شد که در آمریکا به بیت الله لقب بیتو را دادند؟

داوران در تلفظ نامش دچار مشکل بودند تا اینکه دیدند تماشاگران با فریادهایشان او را بیتو صدا می کنند. این طوری شد که داوری ها هم او را بیتو صدا کردند که البته این اتفاق در آمریکا اصلا عجیب نیست.

*** چرا بیتو مدت زمان بیشتری را برای ادامه تمریناتش در آمریکا نمی ماند؟ تو به عنوان مربی او دوست نداشتی بیشتر کنار هم باشید و برنامه ها را در کنارهم اجرا کنید؟

قطعا مشتاق بودم که او بیشتر بماند کما اینکه ما یک برنامه خوب برای مستر المپیا 2015 برنامه‌ریزی کرده بودیم. طبق برنامه جدید، بیتو باید یک ماه قبل پیش من می‌آمد تا بهتر تمرکز کند و تمرینات را ادامه دهیم. اما بیماری مانع از انجام برنامه ها شد و بدتر از آن اینکه ما او را برای همیشه از دست دادیم.

*** شاید خیلی ها اگر شرایط بیتو را داشتند در آمریکا می ماندند و مقیم این کشور می شدند اما او این کار را نکرد؟

برای اینکه بیت الله واقعا یک وطن پرست بود و به کشورش خیلی تعصب داشت. یک معتقد واقعی به عقایدش. وقتی زیر لب پای سکو زمزمه می کرد و زمانی که متوجه می‌شدم با خدایش حرف می زند لذت می بردم.

*** بیت الله که فوت کرد عکس العمل رقبایش چه بود. شاید خیلی ها منتظر بودند تا روی صحنه مسابقات 2015 او را ببینند.

بیت الله با همه رقبایش ارتباط دوستانه و خوبی داشت به خاطر همین رفتار هم کسی با او مشکلی نداشت و همه با او دوست بودند. وقتی این مشکل برایش پیش آمد و من تلفن زدم یا پیام دادم که این مشکل برای بیتو پیش آمده؛ تمام دوستان ورزشکارش نگران شدند. بعد که فوت کرد هم، همه ورزشکاران برایم پیام فرستادند و یا هنوز هم زنگ می زنند و ناراحتند. معمولا در این ورزش و در رقابت های سنگین بعضا کری خوانی های خاص و یا غرور در میان قهرمانان وجود دارد اما حساب بیتو از این داستانها جدا بود. همین هم عامل محبوبیتش در میان سایر ورزشکاران شد. بیتو همیشه آرام و متین بود.

حس خوبی به این ایرانی با اخلاق داشتم/ آرزو کردم در ایران بمیرم/

سال 2014، آریزونا جلوی منزل دنیس جیمز که بیتو و محمد

کماسی تقریبا ده روز با بیگ رامی مهمان جیمز بودند برا آمدگی در مسابقه نیویورک

*** بیتو می گفت دنیس جیمز یک سوم مبلغ قرارداد واقعی‌اش را از من می گیرد چون علاقه خاصی به من به عنوان یک ایرانی دارد؟

بله کاملا درست گفته. من بیتو را خیلی دوست داشته و هنوز هم دارم. دلیلش واضح است. به خاطر استعداد و فروتنی زیادش. او علاقه زیادی برای یادگیری نشان می داد من هم به او تخیف می دادم. حتی پرداخت ها را به دو نوبت افزایش می دادم. این شغل من بود اما حس خوبم به این ایرانی با اخلاق سبب می شد هوایش را داشته باشم. به هر حال من باور دارم که بیتو می توانست امسال در مستر المپیا اول شود.

*** چرا به این باور رسیدی؟

چون هم تجربه خوبی از سال قبل داشت و هم بدنش پیش از بیماری عالی بود.

*** بیت الله می گفت نقش اسپانسرها در ثبت قهرمانی های مستر المپیا غیر قابل انکار است.

مسلم است که وقتی اسپاسر معروفی در این ورزش داشته باشی بهتر و راحتتر می توانی به قهرمانی فکر کنی. متاسفانه دفعه قبل اسپانسری که او در دبی داشت را اصلا نمی شناختم و از دیگران هم نشنیده بودم. این مساله روی نتیجه چندان هم بی تاثیر نبود. بیت الله می توانست که اسپانسر شناخته شده تری داشته باشد که نشد.

*** اگر بیتو امسال مسابقات مسترالمپیا حاضر می شد با چه افرادی باید رقابت می‌کرد؟

همه منتظر بودند که امسال رقابت بهتر بگویم نبرد میان بیتو و فلکس را ببیند. درست مثل چهار سال گذشته که رقابت بین فیل هیث و کای گرین تماشایی بود. از نظر من، بیتو می توانست تمامی عنوان ها را بدست بیاورد چون پیشرفتش فوق العاده بود. وقتی نفر اول مستر المپیا را در مسابقه بعد از المپیا می بری یعنی بقیه را هم می توانی راحت ببری و بهترینی.

حس خوبی به این ایرانی با اخلاق داشتم/ آرزو کردم در ایران بمیرم/

دنیس جیمز در کنار بیت الله عباسپور در مسابقات مستر المپیا سال 2013

*** مسلماً در زمانی که با بیتو بودی خاطرات زیادی از وی داری. لطفا یکی از این خاطرات را برای ما تعریف کن.

سال 2014 بیت الله و محمد کماسی دوست و مترجم او حدود 10 روز منزل ما بودند. بیتو به همراه "بیگ رامی" (قهرمان سرشناس پرورش اندام جهان) رژیم داشت. طبیعی هم بود که نباید نان می خورد ولی یک روز وقت نهار گفت من صبح یک نان تست خوردم. راستش ابتدا فوق العاده ناراحت شدم. حتی به محمد گفتم دیگر ادامه نمی‌دهم.

*** بعد؟

وقتی فکر کردم صداقتش روی من تاثیر گذاشته، گذشت کردم. چون من ورزشکار زیاد دارم که بعضا در مواقع رژیم از این کارها می‌کنند و نمی گویند؛ ولی بیت الله واقعا آدم صادقی بود.

*** بیتو زمانی که از ایران به دیدنت می‌آمد سوغاتی هم می‌آورد؟

بیت الله برای من همیشه پسته و یک قوطی سوهان قم می آورد. مرتبه آخر یک صنایع دستی از اصفهان برایم آورد که الان جلوی من روی میز کارم است.

حس خوبی به این ایرانی با اخلاق داشتم/ آرزو کردم در ایران بمیرم/

مسابقات نوردیک فنلاند 2013 باشگاه اختصاصی برای تمرین

ورزشکاران دو روز قبل از مسابقه که بیت الله مقام اول را کسب کرد

*** چه صحبتی با هواداران بیتو در ایران داری؟

پیامم برای طرفداران بیتو این است که هیچوقت بیتو را فراموش نکنند چون این قهرمان بود که بدنسازی ایران رابه دنیا معرفی کرد. سعی کنید نماینده خوبی برایش باشید. همانطور که امروز ورزش بدنسازی آماتور ایران در دنیا پیشتاز است.

این روزها شرایط خانواده بیتو، همسرش که مثل یک مدیر برنامه کارهایش را دنبال می کرد و همچنین دخترش از نظر روحی چندان مناسب نیست. برای همسرش متاسف و متاثرم که مرد بزرگی را به خاطر بیماری از دست داد. این از بدشانسی بود که یک بیماری نادر بیتو را از ما گرفت. امیدوارم همسر بیتو اینقدر قوی باشد که برای دختر عزیزش در ادامه راه زندگی همچنان یک تکیه گاه محکم باشد. دختری که باید در آینده بداند پدرش چه بزرگ مردی بود.

*** نظرت در مورد برگزاری مراسم باشکوه تدفین بیتو چیست؟

اول از صمیم قلب بگویم که در آن لحظات دوست داشتم کنار هوادارانش بودم. مراسم خاکسپاری بیتو واقعا باور نکردنی بود و نشان می داد چقدر مردم ایران در این مواقع قهرمانان ورزشی را دوست دارند. صادقانه بگویم که شگفت‌زده شدم و حتی احساس غرور کردم. ایرانی ها به دنیا نشان دادند برای یک ورزشکار دوست داشتنی چطور ارزش قائل هستند. باور کنید با دیدن تصاویر مراسم به خاک سپاری بیتو آرزو کردم من هم در ایران بمیرم.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها

      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد