شبکه خبر: مرتضی احمدی، در 1303 در جنوب تهران به دنیا آمد و برای تحصیل، ابتدا به مکتب، و سپس به دبستان منوچهری در میدان گمرک رفت و پس از آن، به دبیرستان شرف و دبیرستان روشن رفت. در 16 سالگی، ورزش باستانی و فوتبال را آغاز کرد و به همراه تیم فوتبال دبیرستانش در رقابت های آموزشگاههای تهران رتبه هایی به دست آورد. بعدها در تیم فوتبال راه آهن تهران و پس از آن، در باشگاه راهآهن، بازیکن و مربی (تا سال 1325) شد.
وی به علت مشکلات ریوی که مدتها با آن دست و پنجه نرم می کرد، صبح امروز، یکشنبه، 30 آذر 1393، در منزلش جان به جان آفرین تسلیم کرد. وی در خاطرات خود می گوید: « فکر می کنم 15 یا 16 سال داشتم؛ خانه ما اطراف میدان راه آهن کنار ایستگاه بود. با بچه های محل فوتبال بازی می کردیم. در به درِ یک زمین بازی بودیم که تصمیم گرفتیم برویم زمین کنار ایستگاه را که الان هم چمن شده، تمرین کنیم . زمین پر از سنگ و کلوخ بود. با بچه ها شروع کردیم به پاکسازی زمین که دیدیم یک آقایی با چند نفر همراه آمد و گفت: چی کار دارید می کنید؟» این خاطره ای از پیدایش باشگاه قدیمی راه آهن است به روایت مرتضی احمدی؛ «به ما فرغون دادند تا سنگ ها را از زمین به بیرون منتقل کنیم. بعد هم فهمیدیم آن آقا رئیس راه آهن است. گفت یک تیمی از مستشاران روس آمده اند و می خواهند با ایرانی ها فوتبال کنند؛ شما می توانید با آنها بازی کنید؟ من شدم کاپیتان و رفتیم بازی با روس ها. نیمه اول که به خیر گذشت؛ اما نیمه دوم کلی گل خوردیم، شاید 10 تا! بعد از آن، زمین راه آهن رسمیت پیدا کرد و آقای مدد، به نوعی شد همه کاره اش و من اولین کاپیتان این تیم شدم .
دیدگاه تان را بنویسید