پله به پاکت طلایی نگاهی انداخت و مطابق انتظار نام رونالدو را به زبان آورد.رونالدو مرد سال فوتبال دنیا شد.همه آمده بودند که ببیند رونالدو توپ طلا را میبرد.مثل تمام سالهایی که زیدان می درخشید ریوالدو میدرخشید و رونالدینیو ستاره بود.مثل مسی این چند سال.اصل غافلگیری برای توپ طلا هرگز مورد استفاده قرار نگرفته است.اما با تمام این مطابق انتظار ها هیچکس راضی نیست.مسی که بدون جام جهانی برد نوشتند بلاتر جایزه را تقدیم کرده است.و حالا درباره رونالدو که سال قبل را بی هیچ جامی پشت سر گذاشت ، همین را می گویند . اینکه شاید بلاتر خواسته از دل رونالدو موضع گیری عجیب چندماه پیش را در بیاورد. واقعیت اما چیز دیگری است.رونالدو بهترین است.بهترین بودن جام نمیخواهد.ربطی به تاکتیک های اشتباه مورینیو برابر دورتموند و تیم ملی نه چندان قوی مسی در جام جهانی ندارد.بهترین بودن را کافیست در نوع دویدن رونالدو جستجو کنید.در گل های جادویی اش.در اراده بی بدیلش.مثل همان 4 سال قبل مسی که عالم و آدم فوتبال را با مسی میشناختند.از علی پروین تا کی روش پرتغالی همه مسی را بهترین می دانستند.حالا همه دنیا به دنبال مهار رونالدو هستند اما کریس ممکن
است به تنهایی 4 گل بزند. رونالدو مرد سال دنیاست.مسی مرد سال دنیا بود.تاریخ باید به این گوشه اش با افتخار بنگرد.نه اینکه بعد ها وقتی از نسل ما یاد کردند بگویند 2 در 2 شد 4 و 4 ریبری می شود.بهترین بهترین است.ربطی به پلاتینی ندارد که قانع نشده که چرا ریبری نه و یا آن روزها که مورینیو قانع نشد چرا مسی بلی. اگر به فیفا و آمارش بود اینیستا و آلوز و راموس در سالی کاملا معمولی بهتر از شواینی آلابا وهوملس و تشخیص داده نمی شدند.بهترین بهترین است.از کت شلوار 4 خانه مسی آن روز بهترین بودن می بارید و از بغض های رونالدوی امروز می بارد. دلیل انتخاب مردسال فیفا و یوفا نیست.باید یکی چشم همه را بگیرد.حالا اگر تا ابد کاپیتان مالدیو مارادونا را هم بهترین بداند از دلبری های اوست و گناه طالع و جرم ستاره نیست!
دیدگاه تان را بنویسید