از 2-5-3 بدون فوتبالیست تا پژمان فوتبالیست/ وقتی ورزش و دنیای بازیگری در هم آمیخته می‌شوند
سریال "پژمان" یک بازیگر اصلی در خود دارد و آن فوتبالیستی است که سال ها در تیم های پرسپولیس، سایپا و تیم ملی فوتبال کشورمان توپ زد اما خودش هم هیچوقت فکر نمی کرد که یک بازیگر شود. پژمان جمشیدی که نقش اول این سریال پرمخاطب است، نقشی را بر دوش گرفت که ممکن بود نارضایتی بسیاری ازدوستان و همبازیان قدیمی خود را به همراه داشته باشد، اما کار خوب او در کنار نوشته های برادران قاسم خوانی سبب شده تا میزان نقدهای وارد شده به این سریال تا حد بسیاری کاهش یابد.
آخرین ساخته سروش صحت، کارگردان طنز پرداز کشورمان در شرایطی به یکی از پربیننده ترین سریال های این شب های تلویزیون تبدیل شده که در آن ماجرای زندگی یک فوتبالیست، تحت عنوان داستانی خیالی به نمایش درآمده و رفته رفته به روزهای پایانی خود نیز نزدیک می شود. 
سریال "پژمان" یک بازیگر اصلی در خود دارد و آن فوتبالیستی است که سال ها در تیم های پرسپولیس، سایپا و تیم ملی فوتبال کشورمان توپ زد اما خودش هم هیچوقت فکر نمی کرد که یک بازیگر شود. پژمان جمشیدی که نقش اول این سریال پرمخاطب است، نقشی را بر دوش گرفت که ممکن بود نارضایتی بسیاری ازدوستان و همبازیان قدیمی خود را به همراه داشته باشد، اما کار خوب او در کنار نوشته های برادران قاسم خوانی سبب شده تا میزان نقدهای وارد شده به این سریال تا حد بسیاری کاهش یابد. اما پژمان جمشیدی که این روزها به جای آن فوتبالیست راست پای قدیمی به شکل یک بازیگر طراز اول در تلویزیون دیده می شود، اولین فردی نیست که از ورزش به سمت هنر و بازیگری روی می آورد. در تاریخ بیش از 100 ساله سینما صدها فیلم و سریال ساخته و به نمایش درآمده که
نقش اول یا چندم آن را یک ورزشکار بر عهده گرفته است. از حمله نمونه های بارز آن نیز در دنیای سینما، فیلمی تحت عنوان گاو خشمگین است که با بازیگری چیک لاموتا به یکی از 100 فیلم برتر تاریخ سینما تبدیل شد. ورزشی نویسانی که سناریو نویس شدند در طول تاریخ سینما و بازیگری فقط ورزشکاران نبودند که به بازیگر شدن علاقه پیدا کردند به طوری که در سال های اخیر در کشورمان شاهد تغییر شغل چند تن از ورزشی نویسان کشور و روی آوردن به نوشتن سناریو فیلم های سینمایی وسریال بوده ایم. اهالی سینما بهتر از هر فرد دیگری می دانند که بازی کردن یک بازیگر در نقش خودش چقدر سخت و دشوار است. کاری که پژمان جمشیدی در سریال پژمان آن را بر عهده گرفت و این دشواری را آسان کرد. اما تمام آن ورزشی هایی که در طول سال های اخیر حضور در دنیای سینما را چه در مقابل دوربین و چه در کارهای عمده تولید فیلم تجربه کرده اند، هیچ یک همچون پژمان جمشیدی نتوانستند موفقیت این چنینی را به دست آوردند. امير عربی جوان در كشاكش ورزشی نويسی اش آن قدر به فيلم و سينما علاقه مند شد كه فيلمنامه نويس شد و سناريوی فيلم سعادت‌آباد را نوشت و امير مهدی ژوله به قدری به طنز پردازی
علاقه نشان داد كه از دستياران و سناريو نویس های اصلي آثار مهران مديری شد و ناچار دور ورزشی نويسی بودن را خط كشيد. اما در این بین زندگی چند ساله آنها در دنيای ورزش همچون پژمان جمشیدی و لمس كردن همه رفت و آمدهای غيرمعمول در فوتبال سبب شد تا روابط عجیب و غریب فوتبال را به شکلی طنز و به صورت کنایه آمیز در سریال های تلویزیونی نشان دهند. 2-5-3 فوتبالی بدون حضور یک فوتبالی وقتی طرح اولیه سریال پژمان نوشته شد و در اختیار مسئولان صدا و سیما قرار گرفت، در ابتدا قرار نبود که این سریال بدین شکل و شمایل درآمده و یک فوتبالیست به عنوان بازیگر اصلی این سریال انتخاب شود. اما بعد از آنکه فیلنامه نویسی آن آغاز شد، برادران قاسم خانی به این فکر افتادند که نقش اول این سریال را فقط یک فوتبالیست می تواند بازی کند، از همین رو به پژمان جمشیدی پیشنهاد حضور در این سریال را دادند و بعد از قبول این مسئولیت، نام فیلم را نیز پژمان گذاشتند.
در سال های اخیر به جز سریال پژمان، شاید بتوان سریال 2-5-3 را یکی از معروفترین سریال های فوتبال تلویزیون معرفی کرد. سریالی که بازیگری همچون پژمان جمشیدی فوتبالیست نداشت اما روابط پشت پرده فوتبال و مسائل حاکم بر این ورزش را به خوبی به نمایش درآورد. حالا پژمان سریالی است که سبب شده خاطرات گمشده 20 ساله اخير بسياری از ورزشدوستان احیا شود. این سریال مي‌گويد كه ستاره‌های خاموش شده دنيای فوتبال ما برای پذيرفتن اين حقيقت كه در جامعه كم سو و به تبع آن كم پول شده اند، چه رنج عظيمی می برند و به انواع كارهای بي‌تأثير روی مي‌آورند تا بتوانند محبوبیت سابق خود را داشته و از بی پولی فرار کنند.
دیدگاه تان را بنویسید