قهرمانی که 6 سال جلوی آینه نرفته است!

خبرگزاری دانشجو: امیر مهدی‌زاده، کاراته کار کشورمان در بیست و یکمین دوره رقابت های جهانی کاراته و در وزن 60- کیلوگرم با شکست همه رقبای خود راهی بازی پایانی شد و با برتری برابر حریف برزیلی خود روی سکوی قهرمانی ایستاد. در همین خصوص گفت و گویی با این قهرمان کشورمان انجام داده که مشروح آن در ادامه آمده است. ارزیابی شما از مسابقات جهانی کاراته پاریس چیست و آیا تکرار مدال طلای شما در این مسابقات امکان دارد؟ مهدی زاده: مسابقات جهانی بالاترین سطح مسابقات کاراته در دنیا است و چون کاراته هنوز رشته المپیکی نیست، رقابت های جهانی این رشته در بالاترین سطح ممکن برگزار می شود و من هم در اولین حضور خود در مسابقات جهانی و در روز تاسوعای حسینی موفق شدم داگلاس سانتوس برزیلی، قهرمان دوره قبل مسابقات را شکست دهم و به اولین مدال طلای جهانی خود برسم. 20 سال است که هیچ ورزشکاری در وزن 60- کیلوگرم، مدال طلای خود را تکرار نکرده، اما من قول می دهم دو سال بعد مدال طلای خود را تکرار کنم و برای این مهم از حالا برای مسابقات جهانی آلمان برنامه دارم. عملکرد کارته کاران کشورمان را در این مسابقات چگونه دیدید؟ مهدی زاده: تمام بچه های ما شانس رسیدن به مدال را در این مسابقات داشتند و فقط با بی تجربگی از رسیدن به مدال باز ماندند، حتی احمدی هم می توانست در این مسابقات به مدال طلا برسد و اگر با توجه به روند مسابقات فینال من 10 درصد این شانس را داشتم، احمدی 90 درصد این شانس را داشت؛ چرا که چهار بر صفر از حریف خود پیش بود، اما یه مقدار با بی تجربگی و یک مقدار هم با ناداوری به مدال نقره رسید. مسابقات کاراته وان، یک لیگ جهانی برای کاراته است و ورزشکارانی که در آن حضور می یابند امتیاز و رنکینگ جهانی به دست می آورند و حضور در این مسابقات می تواند به ارتقای سطح کاراته ایران کمک کند و باعث تجربه اندوزی برای ورزشکاران شود. به نظر شما چه عامل باعث شد تا کارته کاران کشورمان در این رقابت ها از نظر امتیازی از حریفان خود عقب بیفتند؟ مهدی زاده: متاسفانه از شش مرحله برگزاری مسابقات کاراته وان به دلیل مشکلات مالی، ایران تنها در دو مرحله آن شرکت کرد و این مسئله باعث می شود ما از لحاظ امتیازی از رقبای خود عقب بیافتیم، بعنوان مثال من با اینکه قهرمان دنیا هستم، ولی در رنکینگ فدراسیون جهانی کاراته در وزن خود در رتبه پنجم قرار دارم و دلیل آن حضور رقبای من در این مسابقات است، در حالی که من تنها در یک مرحله کاراته وان در ترکیه شرکت کردم و امیدوارم در آینده بیشتر به این مسابقات بها دهیم. چه مراحلی را طی کردید که به قهرمانی جهان برسید؟ مهدی زاده: من از سال 1379 کاراته را در باشگاه انقلاب قم و تحت نظر استاد دباغیان آغاز کردم و وی از همان سالها تفکر قهرمانی را در ذهن من پرورش داد و من با تمرینات حرفه ای وی اصول فنی را یاد گرفتم. دباغیان در سال 1385 که از تیم ملی استعفا کرد، شاگردانشان را در باشگاه انقلاب قم جمع کرد و به ما گفت: «حالا که از تیم ملی جدا شدم قصد دارم در رده باشگاهی قهرمان به تیم ملی معرفی کنم و اگر حاضرید به تیم ملی برسید باید از فردا موهای خود را با ماشین شماره چهار بزنید» و من از سال 1384 تا پایان مسابقات جهانی موهای خود را با شماره چهار می زدم و در طی این شش سال حتی جلوی آیینه هم نرفتم و هر روز سعی کردم نکته جدیدی از استاد دباغیان یاد بگیرم. حتی از ما خواست تا با دست چپ بنویسیم که با تمرین زیاد من الان با دست چپم مانند دست راست می نویسم و همین موضوع و استفاده از دست چپ باعث شد تا قدرت بیشتری نسبت به حریفانم داشته باشم. دباغیان ما را هر سه شنبه به جمکران می برد و من بعدها در طی مسیر متوجه شدم این کار برای این بود که کسی که می خواهد قهرمان جهان شود نباید از خط زندگی خارج شود و علاوه بر بعد آمادگی جسمانی از بعد معنوی هم باید به سطح یک قهرمان برسد. ناظریان، مدیر فنی تیم های ملی در نتایج کاراته ایران در مسابقات جهانی چه قدر نقش داشت؟ مهدی زاده: ناظریان مانند یک پدر برای بچه های تیم ملی زحمت کشیدند و خیلی برنامه ریزی شده تمرینات را پیش می بردند و با مربیان تیم ملی آقایان کتیرایی و بهنام فر هماهنگی لازم را داشت. البته نباید زحمات آقای حسینی، بدنساز تیم ملی را در موفقیت تیم ملی کاراته ایران نادیده بگیریم، وی از لحاظ آمادگی جسمانی بچه ها را به بالاترین سطح ممکن رسانده بودند و من خودم در عرض 50 دقیقه پنج مسابقه انجام دادم تا به فینال برسم؛ آمادگی جسمانی من باعث می شود در مسابقاتی که سطح من با حریفانم از لحاظ فنی نزذیک بود، آمادگی جسمانی به کمکم بیاید. پاداش 20 میلیونی که مسئولان فدراسیون قبل از اعزام تیم اعلام کرده بودند به قهرمان این مسابقات می دهند به کجا رسید، آیا شما این پاداش را دریافت کردید؟ مهدی زاده: هنوز من پاداشی نگرفته ام و فقط به ما قول آن را داده بودند. آیا بعد از مدال جهانی از صندوق حمایت از قهرمانان حقوق دریافت می کنید؟ مهدی زاده: مشکلی که در صندوق حمایت از قهرمانان وجود دارد این است که به مدال آوران بازی های آسیایی حقوق تعلق می گیرد، اما به منی که قهرمان جهان شده ام حقوق تعلق نمی گیرد و سوال من این است آیا مسئولانی که آیین نامه این صندوق را نوشته اند به این فکر کرده اند در بازی های آسیایی با سه مسابقه می توان به مدال آسیایی رسید، اما برای رسیدن به مدال بازی های جهانی باید شش مسابقه با بهترین های دنیا انجام داد، بنابراین مسئولان باید بررسی کنند و تغییراتی در این زمینه انجام دهند که من بعنوان قهرمان جهان یک پشتوانه مالی داشته باشم و بتوانم با خیال راحت به تمریناتم بپردازم. تفاوت مبالغ دریافتی در لیگ کاراته با دیگر رشته ها چقدر است؟ مهدی زاده: به نظر من کاراته خیلی مظلوم واقع شده و بالاترین مبلغی که در لیگ امسال به یک ورزشکار پرداخته شده، مبلغ 15 میلیون تومان است که باشگاه نفت اهواز پرداخت کرده است و با دیگر رشته ها قابل قیاس نیست؛ باید این را در نظر داشت تنها منبع درآمد ورزشکاران کاراته مسابقات لیگ است و با این مبالغ چه کاری می شود انجام داد. ما چقدر باید هزینه کنیم تا مواد مخدر را جمع آوری کنیم و این را می توان در ورزش هزینه کنیم تا جوانان خود به خود به سمت ورزش کشیده شوند. در خصوص باشگاه مقاومت و تاثیر آن در قهرمانی خود بگویید؟ مهدی زاده: از سال 1385 تا کنون عضو باشگاه مقاومت می باشم؛ باشگاه مقاومت در بحث خدمت مقدس سربازی برای من این امکان را فراهم کرد که به جای حضور در پادگان به انجام تمرینات بپردازم و بستری را برای من فراهم کرد که به مقام قهرمان جهان برسم و به همین دلیل پیش از اعزام به رقابت های جهانی پاریس، من و استادم غلامرضا دباغیان تصمیم گرفتیم در صورتی که بتوانم پس از سالها تلاش و زحمت به نشان طلای جهان دست پیدا کنم، آن را تقدیم رهبر معظم انقلاب نمایم. موفقیت حاصل شده در مسابقات جهانی را مدیون باشگاه مقاومت و در راس آن سردار نقدی می باشم که بستر لازم را برای من و دیگر ورزشکاران فراهم می کنند تا ما بتوانیم برای کشورمان دست به افتخار آفرینی بزنیم. کسانی که فکر می کنند من به دلایل سیاسی و به خاطر منافع شخصی مدال خود را تقدیم رهبر کرده ام اشتباه فکر می کنند و من این کاری که کرده ام کمترین کار ممکن برای رهبرم محسوب می شود. مسابقات کاراته کشورهای اسلامی نزدیک است برای حضور موفق در این رقابت ها چه برنامه ای دارید؟ مهدی زاده: سطح مسابقات کاراته کشورهای اسلامی خیلی بالاتر از مسابقات آسیایی است؛ چرا که کشورهایی چون ترکیه، مصر و کشورهای آفریقایی که سطح کاراته بالاتری از آسیا دارند، در این مسابقات شرکت می کنند، بنابراین ما برای قهرمانی در این مسابقات باید تلاش هایمان را بیشتر کنیم. بعد از مسابقات جهانی مدال طلای آن مسابقات برای من تمام شد و در باد آن مدال نخواهم خوابید و به طور منظم در حال حاضر در مسابقات لیگ شرکت می کنم و منتظر تشکیل تیم ملی هستم تا برای مسابقات کشورهای اسلامی خود را آماده کنم و هرگز یک مدال جهانی من را راضی نخواهد کرد. کاراته چه زمانی به جمع ورزش های المپیکی اضافه می شود؟ مهدی زاده: مدال جهانی انگیزه بالایی در کاراته کاران ایجاد می کند و هرکجا که انگیزه باشد، رشد به همراه خواهد داشت، بخصوص برگزاری مسابقات جهانی پاریس امسال طوری بود که کاراته را به دنیا نشان داد؛ در این مسابقات 14 هزار تماشاگر در سالن حضور داشتند و مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد، حتی مسئولین کمیته بین الملی المپیک که در این مسابقات حضور داشتند متوجه شدند که کاراته رشته پرطرفداری است و من فکر می کنم در اجلاسی که در سال 2013 در خصوص بررسی المپیکی شدن کاراته برگزار خواهد شد، این رشته جواز حضور در المپیک را خواهد گرفت.