ویژه ترین چهره بازی ایران کره
علی کریمی از آنچه در رسانه ها میبینید به پرسپولیس نزدیکتر است و طبیعتا دوست دارد به جای وساطت دیگران، درخشش مقابل کره و فریادهای متوالی نامش روی سکوهای آزادی نقش اصلی را در بازگشتش ایفا کند.
گل: اینکه بعد از دیدار سهشنبهشب با کره، هنوز ۱۲ امتیاز باقي مانده و با هر نتیجهای هیچ چیز تمام نمیشود؛ از آن دست صحبت هایی است که تنها برای ایجاد آرامش در تیم پیش از این مسابقه حساس بیان شدهاند. بیتردید خود آقای سرمربی هم به خوبی میداند نبردن این مسابقه حضور تیم ملی در برزیل را نزدیک مرز تبدیل شدن به رویا قرار خواهد داد. *** در مسابقهاي كه به شيشه عمر آرزوهايمان ميماند، شاید خیلیها در انتظار درخشش هونگ میون سو باشند. بازیکنی که این روزها توجه سرمربی لیورپول را به شدت به خود معطوف کرده است. اما ویژهترین چهره این مسابقه کسی نیست جز علی کریمی. ستاره عصیانگر فوتبال ایران سهشنبهشب با ساقهایش یک دنیا حرف برای گفتن خواهد داشت... میروسلاو بلاژویچ هم اگر از راه نمیرسید و تاکید نمیکرد، پی بردن به این نکته که کریمی به هنگام عصبانیت بازی بهتری ارائه میدهد چندان دشوار نبود. او در کنار تمام خصلتهای خوبش کمی تنبل است و عصبانیت میتواند عامل محرک مناسبی برای بیشتر شدن تلاش و انگیزهاش باشد. «هشت مطلق» حالا چند هفتهای است که توسط مانوئل ژوزه از تیم کنار گذاشته شده و در تمام این مدت سکوت کرده است تا شاید تمام حرفهایش را با گشاد کردن چشمِ چشمبادامیها بزند! درست همانند وقتی که پس از درگیری با بلاژ بر سر غذا در بغداد، تیم ملی عراق را به خاک و خون کشید، و درست مثل وقتي كه غش كردن مهدی هاشمینسب از گلزنی به پرسپولیس را با آن قیچی بهیادماندنی به حاشيه فرستاد. علاوه بر ژوزه، اظهارنظر سرمربی تیم ملی کرهجنوبی در باب تلاش برای کسب یک پیروزی تاریخی مقابل ایران هم شاید بتواند به خشم کریمی اضافه کند. اگر سرمربی كرهايها خاطره شيشتايي شدن تيمش مقابل ايران را از یاد برده باشد، و اگر نخواهد براي يادآوري آن شكست به دستیارش که در آن مسابقه به میدان رفته رجوع کند؛ طبیعتا خاطره ۸ سال قبل و هتتریک مارادونای آسیا را هنوز شفاف در یاد دارد! *** میگویند علی کریمی تا به امروز با همه مربیانش به مشکل خورده است. البته نمونههای زیادی از این اتفاق وجود دارد، اما مربیانی هم بودهاند که کریمی در کنارشان کمی آرامتر شده و از حجم اعتراضات همیشگیاش به «بیسامانیها» کاسته است. مربیانی مثل امیر قلعهنویی یا همین کارلوس کیروش که رابطه خوب کریمی با او -حتی پس از حركت عجيب تقدیم بازوبند به نکونام- سرمربی پرسپولیس را دچار توهمات عجیبی کرده است! به هر حال واضح است که کریمی از آنچه در رسانه ها میبینید به پرسپولیس نزدیکتر است و طبیعتا دوست دارد به جای وساطت دیگران، درخشش مقابل کره و فریادهای متوالی نامش روی سکوهای آزادی نقش اصلی را در بازگشتش ایفا کند. منتقدان علی کریمی معتقدند او تاکنون هیچ گل حساسی برای تیم ملی ایران به ثمر نرسانده و نتوانسته است در مقاطع سرنوشتساز جادوی «موثر»ش را خرج تیم ملی کند. آنها بیش از همه مسابقات به دیدار تیم ملی با ایرلند در دوبلین استناد میکنند و به موقعیتهای خوبی که کریمی نتوانست در آن مسابقه تبدیل به گل کند. حالا ۱۱ سال بعد از آن مسابقه کریمی این فرصت را دارد تا جملهي «فوتبالش تمام شده» از زبان سرمربی پرتغالی پرسپوليس را برای همیشه در دفتر لطیفههای فوتبال ایران ثبت کند و البته در یکی از حساسترین مقاطع فوتبال ایران، تیم ملی را به جام جهانی نزدیک کند. سرمای امروز فوتبال ایران تابش پرحرارت تو را کم دارد آقای کریمی! تو میدمی و آفتاب میشود...؟!
دیدگاه تان را بنویسید