سرویس ورزشی «فردا»: میلاد میداوودی مهاجم استقلال، با زدن گل اول بازی دربی پایتخت به نوعی قفل دروازهها را باز کرد. هر چند در انتهای بازی نتیجهای رقم خورد که کمتر کسی به گل مهاجم استقلال فکر کرد. با این وجود میداودی با درخشش در دربی هفتاد و چهارم، گلزنی در دربی را هم به کارنامه خود اضافه کرد. گفتوگوی فردا را با گلزن استقلال بخوانید:
- گلی که برای تیمت زدی در نهایت بینتیجه ماند واستقلال باخت. نظر خودت چیست؟ نمیدانم چه بگویم. شاید حداقل اینکه خودم به وظیفه ام درست عمل کردم کمی آرامم کند. - فکر میکردی در آخر بازی چنین نتیجهای برای استقلال رقم بخورد؟ واقعا نه. هنوز هم احساس میکنم خواب بودهام و شکست استقلال واقعیت ندارد. - بعد از ناراحتی که به خاطر نیمکت نشینی در بازی تراکتور داشتی در این بازی در ترکیب قرار گرفتی و برای استقلال گل هم زدی. بعد از پشت سر گذاشتن دوران مصدومیت برایم خیلی مهم بود که اعتماد کادر فنی تیمم را جلب کنم و جایم را در ترکیب اصلی پس بگیرم برای همین برای بازی کردن عطش داشتم. - و البته برای فروکش کردن این عطش نوک حمله را هم میخواستی. همه از مهاجم توقع گلزنی دارند. من هم در پست تخصصی ام در موقعیتهای بیشتری قرار میگیرم. کافی بود تا در نوک حمله قرار بگیرم تا بتوانم این توقع را برآورده کنم. - قبل از این بازی هم این موضوع را به مظلومی گفته بودی؟ به صورت جدی با خود مظلومی صحبت نکردم اما در صحبت های دوستانه به مربیان تیم گفته بودم که در پست خودم راحت ترم. - روی گل دوم استقلال هم تاثیر مستقیم داشتی و اگر توپت به
مدافعان پرسپولیس برخورد نمیکرد شاید گل دوم هم به نام خودت ثبت میشد. برایم فرقی نمیکند که چه کسی گل بزند. مهم برد استقلال بود که آن را از دست دادیم. اگر در این بازی هت تریک هم میکردم و استقلال میباخت سر سوزنی به گلهایم فکر نمیکردم و فقط از باخت تیمم ناراحت میشدم. - پس با این حساب از نتیجهای که به دست آمده خیلی ناراحتی. شاید باورتان نشود ولی چیزی نمانده که دیوانه شوم. به هر حال وقتی بازی برده ر با این نتیجه واگذار کردیم باید قبول کنیم که همه ما مقصربودهایم. - قبول داری که بازی را زودتر از به صدا در آمدن سوت پایان، تمام شده تصور کردید و به غرورتان باختید؟ قبول دارم که کم تجربگی کردیم اما نیمه دوم برای ما و آنها دو روی متفاوت سکه بود. دست مربیان ما روی نیمکت خالی بود و در عوض آنها ذخیرههای طلایی داشتند. از اول بازی هم با حداقل داشتههایمان وارد زمین شدیم و توانستیم با وجود غیبت چند بازیکن اصلی مان روی بازی سوار شویم. - خیلیها معتقدند انتهای بازی به دوئل بین مظلومی و دنیزلی تبدیل شد و در نهایت این دوئل با حرفهایگری دنیزلی به نفع پرسپولیس تمام شد و در نهایت مظلومی در رکورد زنی و رسیدن به
القاب جدیدش ناکام ماند. این نظر کارشناسان و منتقدان است. اما من در جایگاهی نیستم که بتوانم راجع به دوئل بین مربیان نظر دهم. من کاری به رکورد و القاب مربیان ندارم. این حرفها بعد از هر بازی وجود دارد. بعد از کرانچار و ویسی و قلعه نویی و... این بار طرف مظلومی دنیزلی بود که چنین نتیجهای رقم خورد. برای ما سه امتیازها مهم است تا زودتر به قهرمانی نزدیک شویم. - اما به نظر میرسد پرسپولیسیها زیاد به امتیاز و لیگ فکر نمیکنند و از اینکه دربی را بردهاند بینهایت خوشحالند. آنها بعد از چهار باخت به این برد رسیدند و حالا حق دارند خوشحال باشند. اما همه این خوشحالیها برای همین یکی دو روز است. هفته بعد که از راه برسد آنها هم به فکر جایگاهشان در جدول میافتند و مجبورند به بازی های بعد فکر کنند. - راستی قضیه شادی بعد از گلت چه بود؟ مسعود بختیاری یکی از خوانندههای محبوب بختیاری های خوزستان است و چند سالی است که به رحمت خدا رفته. من این گل را به او تقدیم کردم.
دیدگاه تان را بنویسید