افشاگري مدير عامل پنهان پرسپولیس درخصوص سهام این باشگاه

اسماعيل وفايي مدیر عامل شرکت فرهنگی ـ ورزشی پرسپولیس كه از مدعيان مالكيت پرسپوليس است در روزهاي اخير بار ديگر با حضور در برنامه هاي صدا و سيما به ريشه يابي اين موضوع پرداخت. به گزارش خبرنگار سرويس ورزشي «فردا» وفايي هر چند وقت يكبار خودي نشان داده و به نوعي با اين كار به تهديد مديران وقت پرسپوليس و سازمان تربيت بدني مي پردازد. وي در اقدام جالب ديگري سال گذشته همزمان با انتصاب حبيب كاشاني به عنوان سرپرست باشگاه پرسپوليس با صدور آگهی در چند روزنامه ورزشی، سرپرستی در باشگاه پیروزی را به وی تبریک گفت. بر اساس اطلاعات منتشر شده شركت فرهنگي و ورزشي پرسپولیس در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1370 با 50/5 درصد سهام توسط اسماعیل وفایی، 49 درصد توسط سازمان تربیت بدنی و نیم درصد سهام توسط حسین منتظر موعود، تاسیس شد و به ثبت رسیده است . بعد از 2 سال سازمان تربیت بدنی سهام خود را به طور کامل در اختیار اسماعیل وفایی گذاشت و از شرکت پرسپولیس خارج شد ، هرچند در سال 1380 سازمان با ثبت شرکت پیروزی رسما صاحب این تیم شد ولي مالكيت نام پرسپولیس هيچگاه منتقل نشد. صاحبان شركت پرسپوليس پس از گذشت اين سالها ادعا مي‌كنند كه تيم فوتبال اين شركت بايد به صاحبان اصلي‌اش كه آنها هستند برگردد و حتي چارت سازمان خود را مشخص كرده و اسماعيل وفايي رئيس هيات مديره و مديرعامل و حميد موحدي هم به عنوان نايب رئيس هيات مديره فعاليت خواهد كرد. وفايي كه هفته گذشته به تلويزيون آمده و در برنامه صبح بخير ايران نيز شركت كرده بود بار ديگر به اين امر قانع نشد و به گفتگو با راديو پرداخت. وي در برنامه زنده از حاشيه تا متن راديو ورزش با ادعاي مالكيت اين باشگاه گفت: صد درصد باشگاه فرهنگي، ورزشي پرسپوليس متعلق به بنده است و سازمان تربيت‌بدني هيچ سهمي در اين تيم ندارد. وفايي پيرامون سابقه پرسپوليس پيش از انقلاب و چگونگي واگذاري و انتقال امتياز باشگاه پرسپوليس مي‌گويد: «سابقه پرسپوليس قبل از انقلاب روشن است و در اصل امر پيچيده‌اي نيست و به صورت شخصي و خصوصي به ثبت رسيده است، درواقع امتيازي است كه آقاي علي عبده درخواست كرده و راه‌اندازي كرد و توسط شركت خودشان يعني CRC پشتيباني كرد. پس از پيروزي انقلاب اموال آقاي عبده و امتياز باشگاه پرسپوليس يا در واقع اموال شركت CRC توسط بنياد مستضعفان مصادره شد. اين اموال تا سال 1368 و در زماني كه آقاي مهندس مظاهري كه مسووليت بنياد مستضعفان را برعهده داشتند در اختيار بنياد بود و آقاي علي‌آبادي (رييس فعلي كميته ملي المپيك) هم مدتي مديرعاملي اين باشگاه را برعهده داشتند. از سال 69 و با توجه به تغيير مديريت بنياد مستضعفان آقاي رفيق‌دوست به بنياد آمد و اعلام شد كه بنياد تمايلي براي اداره باشگاه ندارد و جدا از مجموعه بولينگ چمران كه در اختيار بنياد خواهد بود، قصد دارد امتياز باشگاه را به سازمان تربيت‌بدني يا هر شخص حقيقي ديگري واگذار كند! بنابراين پيشنهادي به سازمان تربيت‌بدني شد كه بتواند اداره آن را برعهده بگيرد. وفايي در ادامه افزود: سال 1369 آقاي دكتر غفوري‌فرد، رييس سازمان و آقاي عباس انصاري‌فرد، مسوول حراست سازمان ورزش و مديركل حوزه رياست اين سازمان بودند كه توسط يكي از دوستان از طرف اين عزيزان به بنده پيشنهاد شد كه آيا تمايل داريد در اداره باشگاه پرسپوليس مشاركتي داشته باشيد كه بنده پذيرفتم و شركتي با نام شركت فرهنگي، ورزشي پرسپوليس ثبت رسمي شد.» وفايي در پاسخ به سوال مجري برنامه درباره چگونگي تقسيم سهام اين شركت و جزئيات آن گفت: «در آن دوران 51 درصد سهام باشگاه به نام بنده و 49 درصد آن به نام سازمان تربيت‌بدني ثبت شد كه البته بنده نيم‌درصد آن را به نام آقاي منتظرالموعود انتقال دادم تا بتواند شركت سهامي خاص شود كه اساسنامه آن را آقاي دكتر غفوري‌فرد با مهر رسمي تاييد كردند.» وفايي درباره فعاليت باشگاهي كه اسم پرسپوليس را روي خود نهاده بود، گفت: «اوايل سال 70 باشگاه فرهنگي، ورزشي به اين اسم ثبت رسمي شد و فعاليت آن آغاز شد كه بر اين اساس بنده مديرعامل بودم، آقاي عباس انصاري‌فرد امين سهام سازمان و آقاي منتظرالموعود عضو هيات مديره بودند كه هزينه‌هاي سال 70 را تماما ما پرداخت كرديم و باشگاه با اين روش راه خود را دنبال مي‌كرد. ما براي اين باشگاه برنامه‌هاي مفصلي داشتيم، قصد ما اين بود سهام باشگاه را به مردم واگذار كنيم و بتوانيم امكانات و ورزشگاه‌هاي مجهزي را احداث كنيم! در اين راستا اواخر سال 70 به انگليس رفتم تا با تيم منچستريونايتد براي تاسيس مدرسه فوتبال مشترك پرسپوليس - منچستريونايتد مذاكره كنم كه مذاكرات مفيدي هم انجام شد، اما از تهران با من تماس گرفتند و گفتند كه شما تيم نداريد! وقتي به تهران آمدم، گفتند نام پرسپوليس طاغوتي است و با نام پرسپوليس نمي‌توان فعاليت كرد. پس از مدتي متوجه شدم آقايان در غياب بنده موسسه پيروزي داخل پرانتز پرسپوليس را ثبت كردند كه اصلا اين ثبت خلاف بود، چرا كه پرسپوليس قبلا ثبت شده بود و ديگر اينكه اگر قرار بود نام تغيير يابد، چرا همان شركت قبلي را تغيير نام ندادند و در غياب بنده موسسه پيروزي را ثبت كردند؟ به هر حال موسسه پيروزي با 50 درصد سهام به نام آقاي عباس انصاري‌فرد و 50 درصد سهام به نام منتظرالموعود ثبت شده بود و سازمان تربيت‌بدني هيچ نقش و سهمي در موسسه پيروزي نداشت. بنابراين در آن مقطع دو باشگاه وجود داشت: اولي باشگاه فرهنگي - ورزشي پرسپوليس بود كه سهامي خاص بود و قابليت تبديل شدن به سهامي عام و واگذاري به مردم را داشت و بنده 51درصد سهامش را داشتم و سازمان هم 49درصد سهم داشت و باشگاه دوم هم موسسه پيروزي كه متعلق به آقايان انصاري‌فرد و منتظرالموعود بود.» وفايي يادآور شد: «در آن مقطع به دليل اينكه به نقل از بزرگواري گفتند نام پرسپوليس طاغوتي است، بنده سكوت كردم و حرفي نزدم. اگرچه بعدها متوجه شدم بنده را فريب داده‌اند، اما در ادامه در اداره موسسه پيروزي اختلافاتي رخ داد كه بر اين اساس آقاي انصاري‌فرد از 50درصد سهام خود 70درصد آن را به آقاي محلوجي و 25درصد را به آقاي عابديني فروخت و 5 درصد را براي خود نگه داشت كه از ماجراي اختلافات اين گروه از سال 71 الي 80 همه اطلاع داريد تا اينكه در سال 1380 براساس راي دادگاه و به واسطه اختلافات موجود اداره موسسه پيروزي به سازمان تربيت‌بدني واگذار شد و تيمي كه امروز در مسابقات ليگ‌برتر حضور دارد، موسسه پيروزي است نه باشگاه پرسپوليس كه البته براساس مدارك موجود آقايان محلوجي و عابديني همچنان سهامداران موسسه پيروزي هستند! اين آقايان 18 سال تماشاگران پرسپوليس را فريب داده‌اند. بنده به خاطر اعتقاداتي كه داشته و دارم و اعتمادي كه به اين آقايان داشتم، استعلام نكردم و دروغ آنها را باور كردم اما پس از 18 سال متوجه شدم كه اصلا بحث طاغوتي بودن يا نبودن پرسپوليس وجود نداشته و اين آقايان به خاطر منافع خود خلاف واقع عمل و رفتار كردند.» وفايي در پايان پيرامون وضعيت امروزي باشگاه پرسپوليس گفت: «در سال 76 بنده با سازمان وارد مذاكره شدم و 49 درصد سهام سازمان هم به بنده واگذار شد و در حال حاضر صد درصد سهام باشگاه فرهنگي، ورزشي به بخش خصوصي تعلق دارد كه مديرعامل آن بنده هستم و در چند رشته فعال هستيم و در آينده نزديك سهام پرسپوليس به مردم واگذار واقدامات جدي‌تر خواهيم داشت.»