ثریا آقایی: یک «کادو» من را بدمینتون‌باز کرد

خبرگزاری مهر: به دعوت اخیر کمیته توسعه بدمینتون آسیا، ثریا آقایی همراه با امیر جباری به کمپ پیشرفته آسیا (AOP) در سال جاری میلادی دعوت شد. این کمپ پیشرفته که ویژه نخبگان بدمینتون آسیا است فروردین ماه سال آینده و پیش از مسابقات بین المللی مالزی برگزار می‌شود. این برای چهارمین سال متوالی است که ثریا آقایی به کمپ پیشرفته بدمنیتون آسیا دعوت می‌شود. وی یک ماه پیش هم در رقابت‌های بین المللی سریز نپال به عنوان نایب قهرمانی دست یافت. ثریا آقایی اولین و تنها بانوی بدمینتون ایران که موفق به حضور در فهرست ۱۰۰ بدمینتون باز برتر جهان شد و به عنوان بازیکن رزرو در آستانه کسب سهمیه المپیک هم قرار گرفت. این در حالی است که یک کادوی تولد باعث گرایش وی به بدمینتون شد. این ملی پوش بدمینون باز کشورمان در گفتگو با خبرنگار ما ضمن اشاره به این موضوع گفت که می‌خواهد به عنوان اولین نفر در بخش بانوان این رشته صاحب سهمیه المپیک شود و خود را خیلی دور از این موفقیت هم نمی‌بیند. بی ربط نیست اگر بگوییم بدمینتون بانوان ایران با ثریا آقایی خیلی بیشتر شناخته شد. این بازیکن که طی سال‌های گذشته خیلی زیاد از او شنیدیم، بدمینتون را از چه سالی آغاز کرد؟ ثریا آقایی: در مجموع ۱۳ سال است که بدمینتون بازی می‌کنم و از ۹ سال پیش هم عضو تیم‌های ملی در رده‌های سنی مختلف هستم. در حال حاضر هم عضو تیم ملی بزرگسالان هستم. چه شد که فعالیت در رشته بدمینتون را انتخاب کردید؟ ۷ یا ۶ ساله بودم که پدر و مادرم برای جشن تولدم یک جفت راکت بدمینتون گرفتند. همان موقع شروع به بازی بدمینتون کردم و کم کم هم به این رشته علاقمند شدم. اینگونه شد که خیلی جدی همین رشته را دنبال کردم در حالیکه رشته فعالیت دیگر اعضای خانواده ام فوتبال و بسکتبال بود. بعد‌ها از این انتخاب پشیمان نشدید؟ نه؛ اتفاقا خیلی بیشتر علاقمند شدم و هر چه می‌گذرد انگیزه هایم برای ادامه راه و موفقیت‌های بیشتر هم تقویت می‌شود. به خصوص که حمایت خانواده ام را هم داشتم. بدمینتون رشته‌ای سخت، اما خیلی جذاب است. بدمنیتون ایران را چگونه می‌بینید؟ به خصوص در بخش بانوان؟ بدمینتون جزو رشته‌هایی است که شاید خیلی‌ها نسبت به آن اطلاعات زیادی نداشته باشند. خیلی‌ها فکر می‌کنند که رشته‌ای آسان است در صورتیکه اصلا اینطور نیست. بدمینتون رشته‌ای بسیار سخت و نفس گیر است. به آمادگی بدنی و روانی زیادی نیاز دارد. بدمنیتون ایران هم نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت‌هایی داشته، اما با توجه به اینکه قاره آسیا مهد بدمینتون آسیا است و قدرت‌های جهان در شرق قاره متمرکز هستند، باید خیلی بیشتر از این‌ها کار کنیم. البته مسئولان فدراسیون تلاش می‌کنند تا باتوجه به بودجه و امکاناتات، برنامه ریزی کاملتری برای به خصوص برای تیم‌های ملی داشته باشند. برای پیشرفت سریعتر و بیشتر به چه فاکتوری بیشتر نیاز است؟ مثلا جذب مربی خارجی توسط فدراسیون می‌تواند تاثیرگذار باشد؟ البته زمانی که من عضو تیم نوجوانان بودم، سرمربی تیم یک مربی اندونزیایی بود. چهار سال زیر نظر این مربی کار کردم. در بخش مردان هم برای مدتی مربی خارجی کنار تیم ملی بود. اما در کل با توجه به دوره‌های آموزشی بین المللی که مربیان ایرانی در آن‌ها شرکت کرده اند، فکر می‌کنم تمرین در کنار همین مربیان برای مان خوب و نتیجه بخش باشد. آنچه بیشتر از همه به آن نیاز داریم حریف تمرینی است. اینکه بازیکنانی از شرق آسیا به طور ثابت در ایران و کنار ملی پوشان باشند. تمرین کردن کنار چنین بدمینتون بازانی خیلی می‌تواند برای مان خوب و نتیجه بخش باشد. تاثیر مثبت تمرین در چنین شرایطی به مراتب بیشتر است به خصوص که به قوی‌تر شدن مچ دست مان هم کمک می‌کند. ثریا آقایی شخصا چه برنامه‌ای ورزشی را دنبال کرده که به این سطح از موفقیت رسیده است؟ حریف تمرینی که نداشتید؟ نه؛ تا به امروز حریف تمرینی با این عنوانی که به اشاره کردم نداشتیم، اما طی سال‌های گذشته تلاشم این بوده که در تمام برنامه‌های اردویی فدراسیون حضور منظم داشته باشم. شخصا هم همیشه پیگیر تمریناتم بوده ام و اینکه آمادگی ام را در هر شرایطی در سطح مناسب نگه دارم. اما هنوز هم راه باقی مانده تا رسیدن به آن سطح از موفقیت‌هایی که مدنظرم است. چه چشم اندازی برای خود در بدمینتون در نظر گرفته اید؟ اولین چشم اندازم این است که بتوانم سهمیه المپیک بگیرم و تلاشم این است این کار را برای المپیک ۲۰۲۰ انجام دهم. برای المپیک ریو خیلی نزدیک به کسب سهمیه شدم، چون ششمین بازیکن رزرو بودم، اما همان زمان به خاطر یک آسیب دیدگی مجبور به جراحی شدم و همین مسئله من را چندماه از میادین دور کرد و در نهایت هم نتوانستم سهمیه بگیرم. اینبار، اما تلاشم این خواهد بودکه هیچ اتفاقی مانع از المپیکی شدنم، نشود. کاوه محرابی در المپیک پکن حضور داشت و من هم می‌خواهم اولین بانوی بدمینتون باز ایرانی باشم که سهمیه المپیک می‌گیرم. قبل از المپیک، اما بازی‌های آسیایی برگزار می‌شود. شما در دوره گذشته این بازی‌ها حضور داشتید. برای دوره آتی هم برنامه‌ای دارید؟ مسلما مصمم به حضور در بازی‌های آسیایی هستم. همان طور که گفتم بهترین بدمینتون بازان جهان از آسیا و شرق قاره هستند. به همین دلیل با شرایط فعلی بدمینتون ایران و سطح خیلی بالایی که بدمینتون بازان شرق آسیا دارند، مدال آوری در بازی‌های آسیایی خیلی سخت است، اما واقعا همین حضور هم تاثیر خوبی دارد. بعد از بازی‌های آسیایی اینچئون که من در آن شرکت کردم و به واسطه دیداری که با بدمینتون بازان دیگر کشور‌ها داشتم، سطح کارم خیلی بالا رفت. البته برای حضور در بازی‌های آسیایی مانند المپیک نیازی به کسب سهمیه نیست، اما امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش بدمینتون را هم در فهرست رشته‌های اعزامی قرار دهند، چون واقعا همین حضور تجربه خیلی خوبی برای مان است. به هر حال در رشته بدمینتون، سطح بازی‌های آسیایی از المپیک هم بالاتر است. برنامه شما برای بازی‌های آسیایی چیست؟ به هر حال دراین مقطع مهمترین هدفم همین بازی‌های آسیایی است که سال آینده برگزار می‌شود. برنامه‌های فدراسیون هم برای این بازی‌ها و در کل سال آینده هنوز مشخص نشده، اما طبعا برنامه‌های اردویی و تمرینی داریم. تلاشم این خواهد بود به قدری تمرین کنم که در جاکارتا خیلی بهتر و ایده آل‌تر از بازی‌های آسیایی دوره قبل باشم؛ و صحبت پایانی؟ تلاشم مانند همیشه کسب بهترین نتایج برای بدمینتون ایران است. امیدوارم از این رشته و تلاش‌هایی که در آن می‌شود، حمایت شود.