یک هفته منتظر مدال بمانید!

اما او این بار هم با تکرار مقام المپیک 2012 به ششمی بسنده کرد. بقیه ورزشکاران ایرانی در روز نخست هم نتایج ضعیفی گرفتند. سه دوچرخه‌سوار ایرانی در رشته «استقامت جاده‌ای» به روال دوره‌های اخیر، حتی به خط پایان هم نرسیدند و فقط نماینده بانوان قایقران ایرانی با وجود صعود به گروه بازنده‌ها، در این مرحله نیز از دور مسابقه‌ها کنار رفت. خانم «ندا شهسواری» پینگ‌پنگ‌باز کشورمان هم در نخستین بازی مقابل حریف اهل بلاروس شکست خورد و حذف شد. نکته قابل تأمل و حاشیه‌ای رقابت او، رسیدن مربی خبرسازش یعنی خانم «سیما لیموچی» به سالن مسابقه، پس از شکست و حذف شهسواری بود. طنز تلخی که دستمایه بسیاری از یادداشت‌های فضای مجازی شد. تنها ایرانی پیروز در روز نخست، آقای «نیما عالمیان» بود که در پینگ‌پنگ، حریف آمریکایی را شکست داد و به دور دوم رفت.

روز دوم المپیک هم البته برای ایرانیان روز خوبی نبود؛ چرا که با شکست و حذف هر چهار نماینده ایران، از جمله تنها ورزشکار پیروز در روز نخست، همه آنها خیلی زود مهیای بازگشت به ایران شدند.

اما دیروز، برای خیلی‌ها روز پر امیدی بود. آرزویی که البته در همان ساعت‌های ابتدایی بامداد با شکست آقای «احسان روزبهانی» و حذف در همان دور اول رقابت‌های بوکس، رنگ باخت. چند ساعت بعد، تیم پرامید والیبال ایران نیز در نخستین بازی خود در تاریخ المپیک، مقابل آرژانتین قرار گرفت و برخلاف چند بازی اخیر، شکست سه بر صفر را مقابل این تیم متحمل شد.

تیراندازی و قایقرانی هم رشته‌های دیگری بودند که نمایندگان ایران، در آنها به توفیقی نرسیدند و خیلی زود از دور رقابت‌ها کنار رفتند.

امروز و در چهارمین روز این رقابت‌ها نیز نمایندگان ایران در چهار رشته «جودو»، «تیراندازی»، «تیر و کمان» و شنا با حریفان رقابت می‌کنند. شاید در میان ورزشکاران ایرانی امروز، خانم «زهرا نعمتی» را بتوان پرامیدترین ورزشکار ایران دانست. بانویی که با وجود معلولیت و البته سابقه قهرمانی در پارالمپیک، سهمیه حضور در المپیک را هم به دست آورده است و در دور مقدماتی با حریفانش در رشته تیر و کمان رقابت می‌کند.

فردا هم نمایندگان شمشیربازی و دوچرخه‌سواری ایران به میدان می‌روند. والیبالیست‌ها هم دومین بازی‌شان در این رقابت‌ها را مقابل تیم قدرتمند لهستان برگزار خواهند کرد.

وضعیت پنج‌شنبه و جمعه هم تقریباً به همین منوال است و نباید منتظر اتفاق خاصی در رقابت ورزشکاران ایرانی بود.

اما از عصر جمعه، با ورود آقای «احسان حدادی» ماراتن ایرانیان برای کسب مدال‌های رنگارنگ المپیک ریو 2016 هم آغاز می‌شود.

در انتظار هفته رنگارنگ

همیشه همین طور بوده است؛ آغاز رقابت‌های المپیک، همیشه با رشته‌های کم امید و بدون مدال برای ایرانیان همراه است. رشته‌هایی چون شنا، تیراندازی، قایقرانی، تنیس روی میز، دوچرخه‌سواری و... که نمایندگان کشورمان معمولاً جایگاه‌های پایین جدول را به خود اختصاص می‌دهند و باید تنها بارقه‌های امید را در رقابت تک ستارگان ایران جست‌وجو کرد؛ سنتی که سال‌هاست با ورزش ایران در المپیک همراه شده است.

اما بی‌صبری مردم در کنار گسترش شبکه‌های اجتماعی سبب شده تا انتظار از ورزشکاران ایرانی، حتی در رشته‌های کم امید نیز بسیار فراتر از توان آنان باشد. نکته‌ای که هم انتظارات نابجای مردم برای موفقیت در رشته‌های کم امید را بالاتر از حد تصور خواهد برد، هم فشار بر

ورزشکاران ایرانی در رشته‌های دیگر را بیشتر می‌کند و هم عطش ایرانیان را برای چیزی شبیه «طلسم شکنی» افزایش خواهد داد.

عطشی که با نخستین مدال روی سینه ورزشکاری ایرانی، بیشتر هم خواهد شد و با اضافه شدن رشته‌های پر مدال برای ایران چون تکواندو، وزنه‌برداری و البته کشتی، جشنواره مدال‌های رنگارنگ ایرانیان، معمولاً در هفته دوم این رقابت‌ها آغاز خواهد شد.

این اتفاق، در تمام دوره‌های اخیر المپیک، تکرار شده است. در برزیل هم ورزشکاران کشورمان از صبح شنبه، به مدال‌ها و سکوهای المپیک از همیشه نزدیک‌تر خواهند شد؛ چرا که رشته‌های پرتاب دیسک، کشتی آزاد و فرنگی، وزنه‌برداری و تکواندو، امیدهای ایران برای کسب مدال، پا به میدان رقابت خواهند گذاشت.

خبرهای تلخ برای خجسته

اما دو اتفاق برای ورزشکاران دیگر کشورها، سبب شد تا اشتباه مدیریتی مسوولان کاروان ایران بیش از پیش به چشم بیاید. اشتباهی که شاید بیش از همه، آقای «علیرضا خجسته» نماینده 19 ساله کشورمان افسوس آن را خورده باشد.

جودوکار جوان کشورمان به بهانه «مشکل خانوادگی» از لیست ورزشکاران اعزامی ایران به المپیک خط خورد؛ حذفی که گفته می‌شود دلیل واقعی آن، پیشگیری از مشکلات رویارویی احتمالی با نماینده رژیم صهیونیستی در وزن او بود.

اما دو اتفاق دیروز، نام او را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت. ابتدا بانوی ورزشکار عربستانی، با بهانه و عذر «مصدومیت» از رویارویی با حریف رژیم صهیونیستی سر باز زد. چند ساعت بعد هم خبر آمد که ورزشکاری گمنام، حریف صهیونیست جودوکار دورمانده ایرانی را از دور رقابت‌ها حذف کرده است. اتفاقی که می‌توانست با حضور خجسته در المپیک، راه او را برای ادامه مسیر هموار کند.

اما جودوکار کشورمان با وجود تمام شایستگی‌ها پای تلویزیون نشست و باید ادامه رقابت‌ها را از تلویزیون دنبال کند.

مشابه این اتفاق، در المپیک 2004 آتن هم روی داد. با این تفاوت که آقای «آرش میراسماعیلی» جودوکار کشورمان که یکی از امیدهای کسب مدال بود، در جدول این رقابت‌ها به حریفی از رژیم صهیونیستی برخورد و با ارائه گواهی مصدومیت، از دور رقابت‌ها حذف شد؛ اما در بازگشت از ایران، جایزه ویژه قهرمانان المپیک را دریافت کرد.

اما داستان اصلی از بازگشت کاروان ایران در المپیک آغاز خواهد شد. جایی که قرار است از مدال‌آوران ایران تقدیر شود و به سنت همه دوره‌ها، جایزه‌های ویژه‌ای برای آنان در نظر گرفته شود. در آن مراسم، باید منتظر حضور «خجسته» هم باشیم و البته معلوم نیست برای اهدای جایزه به او، نامی هم از «مشکل خانوادگی» برده می‌شود یا نه؟

به نظر می‌رسد اشتباه‌های مدیریتی، در این دوره المپیک هم مثل همیشه خبرساز باشد. هنوز هم ماجرای انتخاب طرح لباس کاروان ایران در مراسم رژه المپیک، حذف مربی تیم ملی تنیس روی میز از کاروان اعزامی و اعزام او با دستور رییس‌جمهور، مشکلات آنالیزور تیم ملی والیبال برای حضور در دهکده بازی‌ها و... داغ است. آیا این آخرین اشتباه استراتژیک مدیریتی ورزش کشورمان در المپیک خواهد بود.