دريغ از يك خسته نباشيد!

محمد غروبي با اين كه در 23 سالگي قهرمان وزن 60 كيلوگرم كاراته آسيا و دارنده مدال نقره المپيك ورزش‌هاي رزمي دنياست، اما نه در فهرست تيم ملي در رقابت‌هاي قهرماني جهان در كشور صربستان جايي دارد و نه در بازي‌هاي آسيايي گوانگجو! او كه چند روز پيش و قبل از اعزام به المپيك رزمي قول داده بود پس از دريافت مدال از اين مسابقه‌ها، صحبت‌هايش را به اطلاع خوانندگان« جام‌جم» برساند به وعده خود وفا كرد و بي‌پرده و صريح، پاسخگوي ما شد. اين روزها احتياط عجيبي بين ملي‌پوشان كاراته براي صحبت با رسانه‌ها مشاهده مي‌شود!‌ چرا؟ به دليل آن كه ملي‌پوشان از گفتگو با رسانه‌ها منع شده‌اند. از اين كار راضي هستيد؟ مسلما نه. اين كار توهين به شخصيت ورزشكار محسوب مي‌شود. وقتي كسي نتواند از مشكلاتش صحبت كند، مسلما راه‌حل‌ها هم مورد توجه قرار نمي‌گيرند. جالب است افرادي كه دستور مي‌دهند ورزشكاران و مربيان كاراته با كسي مصاحبه نكنند خود مرتبا با خبرگزاري‌ها و نشريات و برنامه‌‌هاي راديو ـ تلويزيوني به گفتگو مي‌پردازند! ناراحتي شما قابل درك است. به هر حال در سايه درخشش و مدال‌هاي شما و سعيد فرخي، ايران قهرمان كاراته المپيك رزمي شد و در عين حال، نام هر دوي شما از فهرست تيم ملي خط خورد؟ متاسفانه اشكال كار كاراته در سيستم مديريتي و نحوه انتخاب ملي پوشان است. ايراد ما اين بود كه مربيان باشگاهي‌مان در تيم ملي حضور نداشتند چون در تيم ملي، متاسفانه نگاه باشگاهي وجود دارد و مربيان، نفرات بازنده را به صرف هم باشگاهي بودن با خود، در تيم ملي نگه مي‌دارند. من و فرخي ديگر بايد چه عنواني به دست مي‌آورديم تا در تيم ملي باقي‌مانده و فيكس مي‌شديم من در بين بهترين‌هاي جهان كه همگي در چين حاضر شده بودند تا صاحب مدال المپيك ورزش‌هاي رزمي شوند فقط در ثانيه‌هاي پاياني به حريفي از كرواسي باختم كه ضمن در دست داشتن طلاي قهرماني جهان، 2 طلاي اروپا را هم طي 2 سال گذشته به دست‌آورده بود. در حقيقت او از لحاظ فني بر من برتري نداشت و به لطف تجربه بيشترش پيروز شد. مطمئن باشيد اگر مسوولي، پيش از بازي فينال با من صحبت و بار ديگر جايگاهم را يادآوري مي‌كرد روحيه مضاعفي پيدا مي‌كردم و طلاي اين مسابقات را هم به گردن مي‌انداختم تا قهرماني ايران پررنگ‌تر شود. كدام مسوول را مي‌گوييد؟ محمد علي‌آبادي رئيس كميته ملي المپيك در چين حضور داشت و مطمئنا مي‌توانست،‌ نقش پررنگي در بالا بردن روحيه ما ايفا كند، ولي دريغ از حتي يك خسته نباشي. به ما وعده هيچ جايزه و تشويقي داده نشد، ما هم انتظاري نداشتيم. ولي در زمان بازگشتمان به تهران، هيچ مسوولي به فرودگاه نيامد تا مثل افراد غريب، به خانه‌مان برويم. نكته به ياد ماندني مسابقه‌هاي المپيك ورزش‌هاي رزمي براي شما چه بود؟ حريفاني كه در مسابقه‌هاي چين به من مي‌باختند يا از دور مسابقه‌ها حذف مي‌شدند، مي‌گفتند بزودي در رقابت‌هاي جهاني صربستان از تو انتقام مي‌گيريم و وقتي به آنها مي‌گفتم شايد من براي حضور در مسابقه‌هاي جهاني انتخاب نشوم، متعجب مي‌شدند. در بسياري از رشته‌ها، بي‌توجهي‌هايي كه در سطح ملي به ورزشكاران مي‌شود با پرداخت‌هاي قابل توجه باشگاهي جبران مي‌شود. در كاراته وضع چگونه است؟ در رشته ما سال به سال سطح پرداخت‌ها كمتر مي‌شود و اصلا وضع مطلوبي وجود ندارد. الان، سقف قراردادها به جاي فدراسيون توسط افراد ديگري تعيين مي‌شود كه اين هم به ضرر مالي مربيان، بازيكنان و فدراسيون است و هم شخصيت آنها را پايين مي‌آورد. به جاي شما، چه‌ كسي در تركيب تيم ملي قرار مي‌گيرد؟ قرار بود در تورنمنت تركيه از بين حسين روحاني و سعيد عليپور يك نفر انتخاب شود كه هر دو نفر در دور اول يا دوم اين مسابقه ها با پذيرش باخت از حريفان بي نام و نشان خود حذف شدند! پرسشي كه اينجا برايم مطرح مي‌شود اين است كه به فرض يكي از اين عزيزان، قهرمان آن تورنمنت هم مي شد، آيا قهرماني چنين تورنمنتي ارزش بيشتري داشت يا مدال‌آوري در مسابقه‌هاي المپيك ورزش‌هاي رزمي با حضور شاخص‌ترين‌هاي دنيا به حق اين بود كه دست‌كم، من هم به اين تورنمنت مي‌رفتم تا عيار هريك از نامزدهاي حضور در تيم ملي بيشتر روشن شود. البته تصميم گرفتم با هزينه شخصي به تركيه بروم و در مسابقه‌ها حاضر شوم ولي به دليل روبه‌رويي با مشكلات خروجي، اين كار امكانپذير نشد. مگر شما سربازيد؟‌ من به تازگي از مقطع كارشناسي فارغ‌التحصيل و در مقطع كارشناسي ارشد تربيت بدني پذيرفته شده‌ام، ولي هم‌اكنون نه دانشجوي كارشناسي محسوب مي‌شوم و نه كارشناسي ارشد. به اين فكر نيفتاده‌‌ايد كه مثل جاسم ويشگاهي، مدتي در كاراته ديگر كشورها كار كنيد؟ مسلما در ديگر كشورها از اين قضيه استقبال مي‌شود ولي چه كسي مايل است از وطن خود خارج شود و به جاي ديگري برود؟ من در تيم باشگاهي حفاري اهواز به ميدان مي‌روم در حالي كه براي همين كار، جدا شدن از شهر خودم ـ رشت ـ دشوار است. اصلا نمي‌خواهم ايران و گيلان را رها كنم. احساس نااميدي مي‌كنيد؟ به هيچ وجه. همه اهالي كاراته مي‌دانند در رده‌هاي پايه چه بلاهايي سر قهرماني من آمد و چند بار حقم ناديده گرفته شد. آنقدر كه هر كسي جايم بود قيد اين ورزش را مي‌زد و به سوي ديگري مي‌رفت، ولي اعتقاد دارم كسي كه زحمت مي‌كشد حتما نتيجه آن را نيز مي‌گيرد. و در انتها...؟ تحت هر شرايطي وظيفه خودم مي‌دانم از مديريت و مربيگري صادقانه و منصفانه آرين‌خو و سليماني در طول حضورشان در تيم ملي قدرداني كنم. طي سال‌هاي اخير بهترين نوع مديريت فني را در دوره حضور آن دو نفر، ديده‌ايم. جام جم