کجای دین آمده ضد ولایت‌فقیه را به حیوان تشبیه کنیم؟

سردبیر سابق روزنامه همشهری با اشاره به «چارچوب‌های اخلاقی خاص در اسلام» گفت به عقیده وی، اتفاق‌هایی که امروز در بعضی از وبلاگ‌ها و سایت‌ها دیده می‌شود، «مصداق حرمت است.» به گزارش «فردا»، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری از وبلاگ‌نویسان مشهور ایرانی و صاحب‌نظر در حوزه رسانه در مورد اخلاق وبلاگ‌نویسی گفت: آیا می‌توانیم به کسی که مثلا به زعم شخص من ضد ولایت فقیه است ناسزا بگوییم؟ او را به حیوانی تشبیه کنیم؟ تعالیم اخلاقی و دینی به ما چنین اجازه‌ای نمی‌دهد. اتفاقا از ما انتظار می‌رود جلوه‌ای از تعالیم دین را استفاده کنیم که سرشار از التزام‌های اخلاقی و رفتار پسندیده باشد. وی با اشاره به تعلق خود به جریان حامی ولایت افزود: به هر حال کسانی که در فضای مجازی، نوشته من را می‌خوانند، انتظار دهان پاک‌تر و زبان پاک‌تر و قلم دقیق‌تر دارند. قلمی که اتهام ناروا نزند. آقای زائری در گفت‌وگو با وبلاگ‌نیوز گفت: در روایتی آمده است که اگر کسی بدون اجازه به نوشته برادر مسلمانش نگاه کند، جهنمی است. این یعنی حریم خصوصی و این‌ها قابل نادیده گرفتن نیستند. یا مثلا در بحث غیبت و تهمت داریم که برای دروغگو کافی است که همان چیزی را که شنیده است نقل کند. این‌ها بحث حرمت و عدم حرمت است و متأسفانه در فضاهای پرتنش و پرآشوب که بعضا امکان کنترل دقیق وجود ندارد، این اتفاق‌ها رخ می‌دهد. وی با تاکید بر این‌که «اگر قرار است مکتب و مرام‌مان اهل بیت(ع) باشد، قرار نیست به هر قیمتی بجنگیم» تاکید کرد: حتی در خاطرات جنگ تحمیلی هم داریم که وقتی خلبان به بالای پل می‌رسید و تشخیص می‌داد خودروی غیر نظامی در حال عبور است یا منطقه غیر نظامی است، برای نکشتن مردم، منطقه را بمباران نمی‌کرد و برمی‌گشت. اتفاقا آن چیزی که ما را ماندگار کرده است همین چیزهاست. این وبلاگ‌نویس گفت «کجای دین آمده است که برای مقابله با حرام و باطل، از حرام و باطل باید استفاده کرد؟» وی افزود اگر واقعا قبول داریم یک کارهایی حرام است، نمی‌توانیم تعارف کنیم و در حرام و حلال خدا شوخی کنیم. برخی آقایان متوجه نیستند که با ترویج چنین تفکری، کجا را دارند سست می‌کنند. ما اتفاقا می‌خواهیم بگوییم بچه بسیجی حزب‌اللهی حتی حاضر است خودش کشته شود، اما مرتکب حرام نشود. آقای زائری تاکید می‌کند: مرتکب نشدن خطا از سوی بچه بسیجی حزب‌اللهی «در شرایط عادی» هنر نیست، مثلا اگر کسی بیاید شما را ببوسد، گل و شیرینی برایتان بیاورد، آن‌‎جا اگر یک سیلی در گوش او نزنید که هنری نکردید. شرایط عادی است. اما اگر وقتی طرف دشنام داد و فحاشی کرد و شما صبر کردی و سیلی نزدی، هنر کردی. وی در این رابطه به ذکر روایتی تاریخی می‌پردازد: «وقتی شخصی برای خواجه نصیرالدین طوسی نامه‌ای نوشت و او را "کلب بن کلب"(سگ فرزند سگ) خطاب کرد، خواجه نصیر در جوابش نوشت: من در اوصاف خودم نظر کردم و اوصاف سگ را در خودم ندیدم. فکر می‌کنم شما اشتباه کرده‌اید.» آقای زائری افزود: اگر من امروز به بهانه جنگ نرم، التزام اخلاقی ۴ تا بچه بسیجی را سست کردم، مسئول شرعی اعمال آن افراد منم. این ملاحظات سخت در فقه و اخلاقیات ماست که بنیان‌های ما را حفظ کرده است. اگر دقت کنید، می‌بینید که مقام معظم رهبری تعابیرشان درباره افراد خیلی دقیق است. ما هم باید خیلی دقت کنیم. سردبیر سابق روزنامه همشهری، دیگر حالت این مسئله را این‌گونه تشریح کرد «وقتی فاسد، این فساد را به حوزه اجتماعی بکشاند و مشغول به افساد در حوزه عمومی شود، باید ساز و کار اجتماعی با او برخورد کند. نظام اجتماعی اسلام هم در این زمینه به کسی حق نمی‌دهد که برای هرج و مرج در جامعه، کسی برخورد شخصی انجام بدهد. مثلا اگر وبلاگی در حال انجام عمل خلاف است، به جای این‌که خودمان اقدام کنیم، آن را به مراجع قانونی گزارش بدهیم.» وی در رابطه با برداشت‌های مختلف از سخنان ولایت‌فقیه به ذکر حدیثی از امام صادق (ع) می‌پردازد :«خداوند عده‌ای را لعنت می‌کند. کسانی که وقتی من چیزی را می‌گویم، آن‌ها می‌گویند منظورش چیز دیگری است. من امام کسی هستم که از من اطاعت کند.» آقای زائری افزود «اگر ولی فقیه شخصا و خصوصی کسی را در اتاقش دعوت کند و بگوید فلانی! در فلان موضوع شما اینطور برخورد کن، بله! این می‌شود مجوز شرعی. اما به هیچ شکل دیگر ما مجوز شرعی نداریم.» موسس خانه روزنامه‌نگاران جوان با اشاره به افرادی که جلوتر از ولی فقیه حرکت می‌کنند گفت: ما امام داریم که پشت سر او حرکت کنیم و جا پای او بگذاریم. اگر قرار باشد هر کسی با توجیه خودش، بگوید من راه را برای ولی فقیه باز می‌کنم و پیش‌مرگش می‌شوم، آن شخص می‌شود ولی فقیه و بقیه پشت سر او. آقای زائری تاکید کرد ما بدون این‌که متوجه باشیم، به خیال محدودیت ضد انقلاب، داریم جبهه انقلاب را تضعیف می‌کنیم. یعنی اگر در مقابله با دشمن اصلی در جبهه جنگ نرم، به مسائل فرعی درگیر شویم، در واقع به دشمن کمک کردیم. بزرگ‌ترین کمک به دشمن، پرداختن به مسائل داخلی به جای هدف قرار دادن دشمن اصلی است. وی در مورد مصداق مسائل فرعی گفت اگر به جای توجه به دشمن اصلی، متوجه مسائل خودمان بشویم، متوجه رنگ جانماز فلانی در نماز جمعه و آستین کوتاه فلانی در مراسم شب احیا بشویم، این در واقع کمک به خود دشمن است. کسی که اساس ولایت فقیه را قبول دارد، نباید جزو دشمن حساب شود. آقای زائری در گفت‌وگوی با خود با وبلاگ‌نیوز هم‌چنین با اشاره به لزوم طبقه‌بندی اشخاص گفت: باید هر کسی را بر اساس میزان قبول داشتن اصول قبول داشت. اما نباید به انتقادها معترض شد. کسی که انتقاد می‌کند، دشمن نیست و وقتی دارد در جبهه خودی نقد می‌کند، هنوز خودی و محترم است.