صالحی و برنامه‌هایش برای سینما و تئاتر

خبرگزاری ایسنا: برنامه وزیر پیشنهادی وزیر فرهنگ و ارشاد اسامی در حالی منتشر شده است که هیچ رد و نشانی از تئاتر یا هنرهای نمایشی در آن دیده نمی‌شود. در پی معرفی سید عباس صالحی (معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ در دولت دوازدهم برنامه‌ای هم از سوی وی منتشر شده است که خیلی کلی تنظیم شده و البته در بخش‌هایی به نقاط ضعف و قوت و برخی تغییراتی که در فاصله بین سال‌های 90 تا 95 پیش آمده، اشاره شده است. اما نکته قابل توجه این است که در هیچ جایی از این برنامه منتشر شده، اشاره‌ای به حوزه تئاتر نشده است آن هم حوزه‌ای که دو وزیر فرهنگ دولت یازدهم (علی جنتی و سیدرضا صالحی امیری) و همچنین علی مرادخانی (معاون امور هنری) در بیان دستاوردهای موفقیت‌آمیز کاری خود از افزایش تعداد اجراهای صحنه‌ای،سالن‌های تئاتری و رونق داشتن تئاتر مثال زده‌اند. فهرست برنامه‌های سیدعباس صالحی به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در چند بخش، براساس وضعیت حوزه فرهنگ و هنر، نگاهی به رویکردها و دستاوردهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم، تصویب فرهنگ در برنامه دولت دوازدهم، نظام اهداف و عرصه‌های فعالیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اصول و رویکردها، چالش‌ها و مسائل مهم عرصه‌های فرهنگی و هنری، برنامه‌های پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دوازدهم و ره‌ آورد اجرای برنامه در افق 1400 تنظیم شده است. در این برنامه ضمن معرفی و اشاره به سوابق فعالیتی سیدعباس صالحی در توصیف وضعیت موجود حوزه فرهنگ نکاتی به عنوان «قوت و فرصت» و نیز «ضعف‌ها و تهدیدها» ذکر شده که در حوزه‌های مختلفی همچون کتاب، سینما، تجسمی ، موسیقی به مواردی اشاره شده است. به طور مثال در حوزه سینما "تولیدات قابل اعتنا در برخی از حوزه‌های فرهنگی و هنری مانند سینما و هنرهای تجسمی و کتاب، وجود نهادهای غیردولتی و صنفی در برخی از حوزه‌های فرهنگ و هنر مانند کتاب، سینما، هنرهای تجسمی، موسیقی و...،‌ پایین بودن امنیت شغلی و حرفه‌ای برای هنرمندان، سینماگران، نویسندگان و شاعران و اصحاب هنر و فرهنگ و رسانه، امکان بهره‌مندی از فناوری‌های نوین برای بهبود روند تولید، توزیع و مصرف آثار هنری و سینمای ایران در جهان، ظرفیت محصولات فرهنگی-هنری (سینما، هنرهای تجسمی، تصویرگری و...) کشور در سطح جهانی، حضور موفقیت‌آمیز برخی از محصولات فرهنگ، هنر و سینمای ایران در جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و حراج‌های بین‌المللی" به عنوان بخشی از این نقاط ضعف و قوت ذکر شده و با توجه به اینکه در این بخش نامی از هنرهای نمایشی به میان نیامده است لابد باید آن را در میان نقطه‌چین‌ها جستجو کرد. البته در برنامه صالحی یک بار نام هنرهای نمایشی آمده و آن هم در بخش نگاهی به رویکردها و دستاوردهای وزارت فرهنگ در دولت یازدهم است که نوشته شده، «این وزارتخانه وظیفه سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، هدایت، حمایت و نظارت بر حوزه‌های قرآن و عترت، فعالیت‌های فرهنگی و هنری مساجد، کتاب، چاپ و چاپخانه‌ها، کتابخانه‌های عمومی، فیلم و سینما، هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی، موسیقی، مطبوعات، تبلیغات، وقف، امور خیریه، حج و زیارت، روابط فرهنگی بین‌المللی، رسانه‌های دیجیتال و بازی‌های رایانه‌ای، توسعه مراکز و فضاهای فرهنگی و هنری و آموزش‌های رسمی و غیررسمی فرهنگی، هنری و رسانه‌ای را برعهده دارد.» در بخش دیگری از این برنامه در جدولی آماری وضعیت منابع و اهم شاخص‌های عملکردی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 90 تا 95 در جدولی ذکر شده است. در این جدول به تعداد سالن‌های سینما، ظرفیت سالن‌های سینما، عناوین فیلم‌های سینمای تولید و اکران شده، اشاره شده اما باز هم خبری از تئاتر، امار و ارقام مربوط به آن نیست. براساس این جدول تعداد سالن‌های سینما در سال 90، 345 مورد بوده که در سال 95 به 425 سالن افزایش یافته است. تعداد فیلم‌های سینمایی تولید شده در سال 90 هم، 97 مورد بوده که در سال 95 به 62 مورد رسیده است. فیلم‌های اکران شده هم در سال 90، 73 مورد بودند که در سال 95 به 101 فیلم رسیده است. در بخش پایانی این برنامه آمده است،‌ «انتظار می‌رود با اجرای این برنامه‌ها نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نظام سیاست‌گذاری و راهبردی فعالیت‌های فرهنگی و هنری کشور ارتقاء یافته و با حمایت‌های دولت و مجلس شورای اسلامی و مشارکت اصحاب فرهنگ و هنر پیامدهایی همچون افزایش سرمایه‌گذاری، تولید و مصرف آثار، کالاها و خدمات فرهنگی، اقبال به تولید و مصرف آثار و خدمات فرهنگی متناسب با هویت و سبک زندگی اسلامی-ایرانی و جلوگیری از گسترش شکاف‌های اجتماعی، رونق گفت‌وگوی همگانی، مستمر و سازنده برای اعتلای اندیشه، فرهنگ و هنر و حل و فصل مشکلات این حوزه‌ها، مشارکت فعال بخش خصوصی در سیاست‌گذاری فعالیت‌های فرهنگی، شفافیت، سلامت و عدالت در توزیع یارانه‌های بخش فرهنگ، هنر و رسانه و حضور موثر در مبادلات فرهنگی جهان اسلام و افزایش سهم در بازارهای فرهنگی منطقه‌ای و بین‌المللی در افق سال 1400 دست یافت.»