اطلاع‌رسانی‌های غلط و غرض‌ورزانه‌ مانع نمایش آثار گنجینه در اروپا شد/ نقش جریان‌های سیاسی و ضد ایرانی در لغو نمایش آثار

خبرگزاری فارس: علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بدرمورد موضوع و سرنوشت نمایش آثار گنیجینه در اروپا گفت: در مورد موضوع نمایش آثار گنجینه جریان‌های سیاسی و ضد ایرانی دست به کار شدند؛ آنها مایل نیستند ایران در ساحت هنر جهانی دیده شود البته که جای نعجب هم ندارد و سابقه‌شان نشان داده که هیچوقت نخواستند چهره‌ واقعی ایران را به جهانیان و فضای اجتماعی‌شان نشان دهند. به همین دلیل شما مشاهده می‌کنید هر وقت که ما می‌خواهیم در حوزه بین‌الملل و نشان دادن واقعیت ایران به وسیله هنر قدمی برداریم، مخالفت‌هایی انجام می‌شود. حرف من همیشه این بوده است که هر گاه ما عرصه‌های اجتماعی و بین‌المللی ترک کنیم، جای ما را مخالفین ما می‌گیرند. وقتی ما در این عرصه‌ها جا خالی کنیم در واقع میدان را به مخالفان و بدخواهان ایران باخته‌ایم. وی افزود: اگر ما در این عرصه‌ها نباشیم مخالفان ما روایت غرضورزانه خود از ایران را به جامعه و افکار عمومی منتقل می‌کنند. اگر ما بتوانیم در زمینه هنر با دنیا تعامل داشته باشیم و هنرمندان ما در همه زمینه‌ها از موسیقی و تجسمی گرفته تا تئاتر بتوانند در دنیا رفت‌ آمد و کنند و هنر ایران را به نمایش بگذارند، قطعا در تصورات غلط و نا درستی که دشمنان ما از ایران و ایرانی ایجاد کرده‌اند، تغییر ایجاد خواهد کرد و کسی جرات نمی‌کند به راحتی هر سخنی نادرستی در مورد ایران بزند. برای ما بسیار با اهیمت است که بتوانیم در عرصه‌های اجتماعی بین‌المللی حضوری پررنگ داشته‌باشیم؛ چرا که دشمنان و بدخواهان ایران سالیان است که در حال مخدوش کردن چهره‌ ایران هستند. البته اقدامات ما در این زمینه نباید اندک، کوچک و یا بدون برنامه باشد. معاون امور هنر وزارت ارشاد ادامه داد: ما همه تلاشمان را در موضع نمایش آثار گنیجینه انجام دادیم و تمام اتفاقات را مدیریت کردیم تا امکان نمایش آثار مهیا شود اما متاسفانه اطلاع‌رسانی‌های غلط و غرض ورزانه‌ای که ما نه منبع آن را میشناسیم و نه اصلا می‌دانیم این افراد چه کسانی هستند و از سوی چه کسانی حمایت می‌شوند،‌ موجب شد تا کار متوقف شود. حتما شما هم دیده‌اید که آنها حتی وارد حوزه‌های شخصی افراد شدند و تخریب‌های شخصیتی متعددی انجام دادند. مرادخانی بیان کرد: جالب این جاست که این آثار بارها در کشورهای دیگر نمایش داده شده و دوباره به کشورمان بازگشته است. به عنوان نمونه بنده روزی که وارد معاونت هنری شدم اثر جکسون پلاک و چند هنرمند دیگر که بعد از نمایش در اروپا به ایران بازگشته بود در گمرک مانده بود که با پیگیری‌ها آثار را از گمرک ترخیص کردیم و دوباره به گنجینه بازگشتند. جالب این‌جاست که این آثار را به گالری‌دارها هم می‌دادند و حتی پای مقامات رسمی دولتی به میان نمی‌آمد و از عقد قراردهای رسمی دولتی که تضمین‌های محکم داشته باشند هم خبری نبود. وی با بیان اینکه امیدوارم با همه اوصاف این دغدغه‌ها برطرف شود تا بتوانیم در فضای مناسبی این کار را انجام دهیم، عنوان کرد: به هر حال این فرصت‌ها را نباید از دست داد؛ همان‌طور که می‌دانید قرار بود 30 اثر ایرانی هم در کنار دیگر آثار به نمایش درآید؛ معرفی هنرمند ایرانی در مجامع بین‌المللی در کنار نام‌های چون جکسون پلاک،‌ فرانسیس بیکن، پیکاسو .و ... اتفاق کمی نبود؛ باید اهمیت این موضوع را درک کرد. مرادخانی در پاسخ به این سوال که چرا بسیاری از دیدارها و تفاهمات بین‌المللی معاونت هنری پشت درب‌های بسته انجام شده و اعلام عمومی نمی‌شود گفت: همه جای دنیا این‌طور است و این منحصر به ما نیست؛ وقتی موضوعی در حال گفتگو و بررسی‌های کارشناسانه است الزامی به بیان آن نیست چرا که ممکن است اعلام عمومی کل موضوع را تحت شعاع قرار دهد؛ موضوعی را که معلوم نیست صورت پذیرد یا نه، عقل حکم می‌کند که تا زمان به نتیجه‌رسیدن قطعی از اعلام عمومی خودداری کنیم. اما در موضوع انتقال آثار گنیجینه ما از ابتدا بسیار شفاف عمل کردیم و همه موضوعات را اعم از مسائل انتقال و بیمه و ...اعلام کردیم. در کشور ما متاسفانه گاها در مورد مسائلی تشکیک وجود دارد که زمینه‌سازی تصورات غلط را فراهم می‌کند. وی در پایان در پاسخ به این سوال که آیا تمایلی به ادامه کار در دولت بعد دارد نیز گفت: فعالیت من در عرصه فرهنگ و هنر به پست و شغل من ارتباطی ندارد، من در دوره و دولت قبل نبودم اما کار من در عرضه هنری تعریف می‌شود و به همین واسطه هم مشغول کار در موزه موسیقی و راه‌اندازی آن بودیم که به اعتقاد من کار بزرگی هم بود. اگر فضا آماده باشد و بتوانم کار کنم حتما هر کمکی از دستم بربیاید دریغ نخواهیم کرد. من شخصا هرکاری بتوانم در حوزه هنر انجام می‌دهم چرا که به آقای روحانی اعتقاد دارم. بقیه در اختیار دولت و کسانی که می‌خواهد انتخاب بکند است. طبیعی است هر دولتی سیاستی دارد و بر مبنای آن سیاست‌ها افراد مورد نظر خود را انتخاب می‌کند.