شعری از «دهخدا» که به نام دیگران مشهور شده! +دستخط

خبرگزاری فارس: در بهمن 1314 قراردادی بین وزارت معارف و علی‌اکبر دهخدا به امضا رسید تا بزرگترین لغت‏‌نامه فارسی در 9 مجلد هفتصد صفحه‌‏ای منتشر شود. اولین مجلد لغت‌نامه در سال 1318 منتشر شد، اما به‌دلیل کندی کار چاپخانه بانک ملی، آغاز جنگ جهانی دوم و حجم وسیع کار، چاپ لغت‌نامه متوقف شد. یک دهه بعد یعنی در 25 دی 1324 طرحی در مجلس شورای ملی به تصویب رسید که طی آن وزارت فرهنگ مکلف شده بود افراد لازم را در اختیار آقای دهخدا برای جمع‌‏آوری دایرةالمعارف ایشان بگذارد. یک دهه بعد و در اواخر عمر دهخدا، وی دکتر محمد معین را به عنوان معاون لغت‌نامه معرفی کرد و کلیه فیش‏‌ها، کتاب‏‌ها و لوازم کار به ساختمان بهارستان منتقل شد و دو سال پس از آن نیز لغت‏‌نامه و متعلقات آن به دانشگاه تهران واگذار شد. پس از درگذشت دهخدا در اسفند 1334 محل لغت‌نامه تا سال 1337 همچنان در مجلس شورای ملی بود و از آن پس به دانشگاه تهران منتقل شد. علامه دهخدا عصر روز دوشنبه هفدهم اسفند 1334 در 77 سالگی دار فانی را وداع گفت و در قبرستان ابن‌بابویه شهرری در مقبره خانوادگی‌اش به خاک سپرده شد: شعر زیر یکی از اشعار مشهور دهخداست که در دیوان او منتشر شده است. نسخه اصلی این شعر به خط علامه دهخدا برای نخستین بار منتشر می‌شود: