باشگاه خبرنگاران جوان: بازیگر «ماه منیر» فیلم «مادر» مرحوم علی حاتمی در دهه شصت اوج روزهای هنری خودش را پشت سر میگذاشت. خودش میگفت: «آن روزها از اینکه در کنار سینمای کشور بودم حالم خوب بود». فریماه فرجامی در اواخر دهه پنجاه تا اواخر دهه شصت در کارهای سینمایی بسیاری حضور داشت که بعضی از آن آثار تا زمانی که سینما در ایران حضور دارد، خودنمایی میکنند؛ مثل «اجارهنشینها»ی داریوش مهرجویی یا «مادر» مرحوم علی حاتمی یا حتی «پرده آخر» که فریماه فرجامی به خاطر حضور در آن، سیمرغ بهترین بازیگر نقش زن را دریافت کرد. وی از سال 59 تا اواخر سال 82 در هجده اثر سینمایی حضور داشت و در تلویزیون نیز از سال 67 تا 78 هفت اثر از جمله «تنهاترین سردار»، «پهلوانان نمیمیرند» و «ولایت عشق» یاد و خاطره این بازیگر را در ذهنها تداعی میکند. آخرین بار هم فرجامی در سال 82 در تله فیلم «کاغذ دیواری زرد» حضور یافت و از آن به بعد دیگر او را در قاب تصویر ندیدیم؛ اما امروز حال بازیگر زن سینمای ایران چطور است؟ شاید در کنار تمام مشکلاتی که برای فرجامی پیش آمده است، موضوع فراموش شدنش توسط سینماگران، وی را بیشتر از همه چیز آزار دهد. چند سال
پیش که کسی سراغش را نمیگرفت و به کلی فراموش شده بود. فرجامی چند سال پیش در مصاحبهای اظهار داشت: «خیلی وقت است که سینما نرفتهام، کسی هم نمیآید من را به سینما ببرد. بدی سینما این است که وقتی کار نمیکنی، فراموش میشوی و حتی همبازیهایت هم به تو سر نمیزنند. در این روزها حواسمان به ستارههای پیشکسوت بیشتر باشد؛ ستارههای پیشکسوت سینمای ایران در حال افول هستند، نگذاریم ستارهها غروب کنند. 18 اردیبهشت زادروز فریماه فرجامی بازیگر کهنهکار سینما و تلویزیون است. برای وی آرزوی سلامتی داریم.
دیدگاه تان را بنویسید