خبرگزاری تسنیم: ابراهیم حاتمیکیا در مراسم تجلیل خانوادههای شهدای هستهای و مدافع حرم گفت: باید خیلی جانسخت باشم که جلوی خودم را بگیرم و اشک به چشمم نیاید، به حضور در این فضا و معنویت موجود در آن افتخار میکنم و محبتکردند تابلویی برایم آماده کردند اما قبل از رونمایی از این دو تابلو دوستدارم چیزی بگویم. حاتمیکیا ادامه داد: از خدا 54 سال عمر گرفتم و سعی کردم با دلم نفس بکشم و زندگی کنم و آنچه احساس کردم درست است را به هر نحوی بگویم و بابت این موضوع، دشمنها و دوستها برای خودم تراشیدم. دیروز همین موقع کربلا بودم و همان دعایی را که آنجا کردم از شما میخواهم. دعا کنید تا وقتی هستم در خدمتتان باشم، اما اگر قرار باشد بروم، در بستر نروم. حاتمیکیا در ادامه با اشاره به این که "عزیزی به من گفت شما تشویق به جنگ نکنید"، افزود: من هیچ گاه مشوق جنگیدن نبودم و فیلمهای من از این منظر زد جنگ بودند، اما نمیتوانم از مبارزان هستهای و مدافعان حرم چشم بپوشم. زمان جنگ، ایران پر بود از صدای جنگ و همه جا فضا آکنده از این مسئله بود اما الان در فضایی هستیم که تصمیمات بزرگتری گرفته میشود، من این تحفه و فیلم بادیگارد را به
ذرهای از خاک پاک این بچهها و عزیزان آنها تقدیم میکنم دعا میکنم در صحنهای مثل عزیزان شما هنگام ترک دنیا باشم. فیلم بادیگارد را با همین ایمان ساختم و خدا را شکر میکنم که احوال بچهها خوب است. کارگردان فیلم بادیگارد در ادامه با انتقاد از سیاستهای موجود در خصوص بادیگارد توضیح داد: ما تفاوت بین بادیگارد و محافظ را در فیلم تعریف کردیم و سعی کردیم 2 ساعت همین را بیان کنیم، چه کنیم که در عالم فرهنگ و مردان سیاست فرهنگ متاسفانه بادیگاردند نه محافظ. وی با انتقاد از جشنواره فیلم فجر بیان کرد: میبینیم سکان جشنواره و جریان فرهنگی را با جهالت اینگونه پاسخ میدهند و خود را بابت اتفاقاتی که میافتد مسئول نمیدانند و پاسخگو نیستند. وقتی به امثال من در جشنواره فجر ضربه میزنند، انگار به جریان بچههایی که پشت من میآیند ضربه میزنند. متاسفم برای این آقایانی که با کلمات بازی میکنند و گمان میکنند اینجا عرصه دیپلماسی است و باید با زبان وزارت خارجهای درباره فرهنگ صحبت کنند. نمیدانم چگونه میشود این صحبتها را بیان کرد. حاتمیکیا افزود: کسانی را در تلویزیون میآورند و شبکه مهمی را در اختیار آنها قرار میدهند و افراد
حاضر در آن میگویند که حرف فیلم کهنه است و مربوط به زمان ما نیست و عرصه دست این جماعت است و میدان به دست اینهایی است که بادیگاردهای فرهنگی هستند که الان زیاد شدهاند. کارگردان فیلم بادیگارد در ادامه با معذرت خواهی بخاطر لحظاتی که مخاطب و خانواده شهدا را آزرده کرده گفت: سالها به این فکر کردم اگر قرار باشد جانم را بدهم به چه کسانی بدهم؛ آیا به کسانی که رفتارشان بادیگاردیست یا کسانی که جان خود را برای علم و فرهنگ فدا میکنند. * همسر شهید رضایینژاد: دوست داشتم محافظ داریوش رضایی نژاد باشم در ادامه این مراسم همسر شهید داریوش رضایی نژاد از شهدای هستهای با بیان این که بعد از سه نسل خانواده شهدا اینجا حضور دارند، گفت: خیلی تحت تاثیر این فیلم قرار گرفتم. من احساساتیام و فکر نمیکردم با این فیلم گریه کنم، اما ما در لحظه ترور همراه همسران خود بودیم و صحنه آخر فیلم بادیگارد همان فضا را برایم تداعی کرد. دوست داشتم محافظ داریوش رضایینژاد باشم. میدانم خانم شهریاری نیز همین تجربه و حس و حال را داشت. همسر شهید رضایینژاد ادامه داد: من تصور این داستان را از فیلم نداشتم اما دائم پیگیر اخبار آن بودم. شما حق مطلب را
درباره محافظها ادا کردید. شهدای هستهای هیچ کدام به معنای واقعی محافظ نداشتند. این همسر شهید با ارائه تحلیل خود از فیلم بادیگارد پس از دیدن آن توضیح داد: تا اواسط فیلم احساس کردم حاج حیدر ادامه دهنده حاج کاظم آژانس شیشهایست اما انتها حاج کاظمی را دیدم که پروسه تکاملی خود را طی کرده بود و در همانجا، در لحظه شهادت به اوج خود رسید. وی افزود: این اولین باری است که فیلم را میبینم و به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم؛ چون این واقعه مرتبط با خانواده ما بود شاید علت تاثیرگذاری این فیلم برای مخاطب اعتقادی است که آقای حاتمیکیا در کارهای خود دارد و بدون اعتقاد نیز نمیشود کار کرد. در ادامه این مراسم همسر شهید شهریاری با تشکر از حاتمیکیا به خاطر ساخت فیلم بادیگارد گفت: افتخار میکنم در سینمای کشورم کسانی هستند که هنر را با اعتقاد تلفیق میکنند. من هم مهندس هستهای و همکار دکتر شهریاری بودم و این فضاها برایم آشنا بود و حتی در بخشهایی میخواستم دانشجویان خود را در صحنههای فیلم ببینم، چندان اهل هنر نیستم اما از دیدن فیلم لذت بردم. وی گفت: این فیلم در کنار بازیهای زیبا ریشه اعتقادی محکمی دارد، از بازی معجزه سینمای
ایران پرویز پرستویی و مریلا زارعی تشکر میکنم. حس و نگاه به این نوع زندگی در ما مشترک است و صحنهها برای ما تداعی شونده بود. همسر شهید شهریاری با اشاره به بخشی از فیلم که همسر بابک حمیدیان حلقهاش را از دست خود در میآورد عنوان کرد: من هیچ گاه حلقهام را از دستم در نیاوردهام و حتی محکمتر پیشرفتهام. همه همسران شهدا به حلقهای که در دستشان هست افتخار میکنند. میدانستیم این عزیزانی که با آنها زندگی میکنیم فکر زمینی ندارند. به همسر شهدای هستهای و مدافع حرم غبطه میخورم که با چنگ و دندان ایران زیبای ما را نگه داشتند. وی در پایان به افتخار تمام هنرمندانی که آزادگی را با هنر تلفیق کردند از همه حضار خواست آنها را تشویق کنند. در پایان این مراسم از خانواده شهیدان فیاضبخش، کاظمی، آبشناسان، احمدیروشن، علی محمدی و شهدای مدافع حرم از جمله محرم ترک، شیردل، باغبانی، براتی و سیرتنیا برای تقدیر از حاتمیکیا دعوت شد که روی صحنه بیایند. در ادامه تابلوی اول که شامل جمله شهید آوینی با این مضمون: «ای بلبل عاشق جز برای شقایقها مخوان» و تابلوی دیگری اثر روحالامین با موضوع حضرت ابوالفضل به حاتمیکیا اهدا شد.
دیدگاه تان را بنویسید