"مشهدی" از چه زمان برند شد؟
زمانی هر مسافری که قصد سفر به مشهد را می‌کرد، جارچی و اهالی محل برای بدرقه‌اش هم‌قدم می‌شدند و برایش آش پشت پا می‌پختند، زمانی هم که از مشهد برمی‌گشت برایش قربانی می‌کردند، ولیمه می‌دادند و "مشهدی" را هم پیشوند اسمش می‌کردند.
خبرگزاری ایسنا: در همین رابطه دکتر حامد بخشی، عضو هیأت علمی گروه جامعه شناسی گردشگری جهاددانشگاهی اظهار کرد: در دوره شاه عباس صفوی به این علت که کربلا تحت تصرف عثمانی بود وی یک اصطلاح جدید به سفرهای زیارتی اضافه کرد و نام آن را "مشهدی" گذاشت؛ در واقع برند مشهدی از ابداعات و ابتکارات شاه عباس بود. وی افزود: در گذشته‌های دور افراد محدودی به عنوان جهانگرد، نظیر ناصرخسرو و ابن بطوطه، اقدام به سفر می‌کردند، در کنار اینها عده‌ای نیز سفر زیارتی می‌رفتند. مهمترین سفر زیارتی، فریضه حج بود که فرد با دارا بودن شرایط خاصی مستطیع می‌شد. استطاعت شرطی بود که نصیب هر کسی نمی‌شد و فردی که حاجی می‌شد اعتبار اجتماعی قابل توجهی به دست می‌آورد؛ در واقع، حاجی فردی بود که می‌توانست هزینه یک سال سفر خود و نیز معاش خانواده‌اش را بدون احتیاج به کار کردن تامین کند. بخشی افزود: پس از سفر حج، زیارت کربلا دیگر سفر زیارتی به شمار می‌رفت که البته ارزان‌تر و قدری راحت‌تر بود. پژوهشگر کارگروه اجتماعی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی ادامه داد: شاه عباس بسیار به مشهد پرداخت، حرم امام رضا(ع) را توسعه داد، چندین بار پیاده به حرم آمد تا
پیاده‌روی به مشهد را ترویج کند، آب چشمه گیلاس را به سمت مشهد کشید و اقدامات دیگری نیز در مشهد انجام داد.
دیدگاه تان را بنویسید