تحمل رسانه‌ای ما چقدر است؟
روزانه دهها اتهام از سوی عالی ترین مقامات غربی به ایران و مسئوولان کشور زده می شود که به لطف اینترنت و ماهواره، کمتر کسی از آنها بی اطلاع می ماند.
ایران دیپلماتیک: یکم- یکی از جذابیت های شبکه هایی چون بی بی سی و سی ان ان که همواره سبب شده تا مخاطبان بسیاری جذب این شبکه ها شوند، استفاده از نظرات مخالف و غیر همسو با خود در برنامه های این شبکه هاست. این شبکه ها اگرچه در نهایت به دنبال اهداف از پیش تعیین شده و سیاست های کشورهای خود هستند اما همین ژست تحمل مخالف و شنیده شدن اندک صدای مخالفان در این رسانه ها سبب شده تا بتوانند مخاطبان خوبی برای خود جذب کنند. دوم- هفته گذشته به بهانه توافق نامه امنیتی افغانستان و آمریکا، شبکه خبر ایران از یک روزنامه نگار افغان دعوت کرد تا در این باره سخن بگوید. کارشناس افغان هم به صراحت به انتقاد از ایران پرداخت و گفت که ایران در انزوای کامل است و هیچ کشوری با ایران ارتباط ندارد و در نهایت اینکه ایران در کنار پاکستان در امور داخلی افغانستان دخالت می کند. سوم- درباره اصالت این سخنان سخن نگوئیم بهتر است چه آنکه این اظهار نظر بدون هیچ گونه شاهدی و تنها به شیوه مردم کوچه و بازار گفته شده و ارزش کارشناسی ندارد اما آنچه جای تعجب است قطع ارتباط فرد مذکور در میان سخنان وی به دلیل سخنانی است که با سیاست های رسانه ای کشور همخوانی چندانی ندارد. شبکه خبر از همان ابتدا با هدف خبر رسانی و با ادعای بین المللی شدن به راه افتاد. از کنار ضعف های بزرگی همچون تعطیلی شب ها و...که بگذریم برای شبکه ای که داعیه جهانی بودن دارد شایسته نیست اظهار نظر مخالف خود را اینگونه ناشیانه قطع کند تا چنین گافی بزرگ به دست مخالفان نظام دهد. این روزها ویدیوی این گفت و گو دست به دست در فیس بوک و سایر شبکه های اجتماعی و ایمیل ها در حال رد و بدل شدن است و در پس خود نشانی است از کمبود تحمل رسانه ای ما. چهارم- مشفقانه و از سر دلسوزی و امر به معروف باید گفت بهتر است هراز چندگاهی گفت و گوهای چالشی بر سر موضوعات چالش برانگیز در همین شبکه و سایر شبکه های کشور شکل بگیرد تا از مونولوگ پرهیز شده و به دیالوگ روی آوریم. استفاده از مجریان حرفه ای که خود به حوزه مورد چالش تسلط کافی داشته باشند در این میان راه را برای داشتن شبکه ای جذابتر فراهم می کند. فراموش نکنیم که همین چند وقت پیش بی بی سی با پوشش خبری اتفاقاتی چون اخراج گسترده خبرنگاران و درگیری های انگلیس گوی میدان را از رقبا برد و با هدفمند کردن این پوشش راه را برای سیاستمداران این کشور هموار کرد. پنجم- روزانه دهها اتهام از سوی عالی ترین مقامات غربی به ایران و مسئوولان کشور زده می شود که به لطف اینترنت و ماهواره، کمتر کسی از آنها بی اطلاع می ماند. در عرصه رقابت رسانه ای اشکالی ندارد گاهی هم مخالفی به روی آنتن رفته و مخالف نظر ما سخن بگوید. اگر دهها کارشناس موافق ما توانسته باشند مخاطبان را قانع کنند، دیگر چند مخالف چه می توانند بکنند؟
دیدگاه تان را بنویسید