خبرگزاری ایسنا: همزمان با دهم اردیبهشت ماه و روز ملی خلیجفارس؛ مسئولان «مرکز گردشگری علمی - فرهنگی دانشجویان ایران وابسته به جهاد دانشگاهی» به پاس تقدیر از تلاشهای چند دههی گذشته پیروز مجتهدزاده استاد دانشگاه، جغرافیدان، محقق و کارشناس مسائل سیاسی به منزل وی رفتند و با اهدای لوحی توسط رحیمیعقوبزاده، رئیس مرکز گردشگری علمی فرهنگی دانشجویان ایران، با نام «خلیجفارس» از وی تقدیر کردند.
پیروز مجتهدزاده در این دیدار به حقایق «خلیجفارس» و اینکه چرا این دریا «خلیجفارس» نام گرفت، اشاره میکند.
مجتهدزاده میگوید: وقتی از «خلیج فارس» صحبت میکنیم؛ نخستین مطلبی که به ذهن خواننده میآید این است که نام «خلیجفارس» از کجا آمده است و چه کسی، به چه دلیل میخواهد آن را تغییر دهد؟
این استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه کلمه «خلیجفارس» ترجمه فرم یونانی«سینوس پرسیکوس» است، بیان میکند: ایرانیها نیز نام این مکان را «درایا پارس» (دریای پارس) گذاشتند، در واقع گذشت زمان تحولاتی را در این نامیدن ایجاد کرد. علت این نامگذاری نیز آن بود که در دنیای کهن تا چند قرن بعد از اسلام، این دریا در داخل کشور ایران بود، یعنی همهی سواحل و جزایر در جنوب خلیج فارس، سراسرِ عربستان شرقی، عمان، کویت و بینالنهرین جزو ایران بودند و این دریا در مرکز خلیج فارس قرار داشت.
او ادامه میدهد: زمانی که اسلام متولد شد و این بخش از دنیا را در برگرفت، زبان عربی با همان تفاسیر و تعاریف این منطقه را «البحرین الفارسی» مینامند، بنابراین این نامگذاری یک امر بدیهی و علمی در سراسر جهان است و علت آن نیز کاملا مشخص است. چون جغرافیا این اسم را دیکته کرده است و ما تردیدی تا اوایل قرن 20 در این وضعیت نداشتیم.
مجتهدزاده؛ «سرچارلز برگیف» را نخستین نماینده رسمی دولت بریتانیا در خلیج فارس میداند که در سال 1935 میلادی پیشنهاد کرد با توجه به تغییر جغرافیایی «خلیج فارس»، نام این منطقه به «خلیج عربی» تغییر پیدا کند، اما خوشبختانه دولت بریتانیا این پیشنهاد را بلافاصله بایگانی کرد. حسن البکر و صدام حسین که در عراق کودتا کردند یک برنامه طولانی و پرهزینه را برای تغییر نام خلیج فارس شروع کردند و میلیاردها دلار خرج نویسندگان، مورخان و رسانههای اروپایی و آمریکایی کردند تا این نام را تغییر دهند که تا حدودی هم موفق شدند و رسانههای انگلیسی شروع به استفاده از کلمه «خلیج ع ر ب ی» کردند.
پیروز مجتهدزاده؛ یکی از کسانی بود که در انتخاب زمان و نام خلیجفارس نقشی موثر داشته است.
او در این زمینه نیز به خبرنگار ایسنا توضیح میدهد: در دولت هشتم و در دهه 80؛ من و تعداد زیادی از اساتید ایرانی دانشگاهها در سراسر ایران و برخی از ورزیدههای پژوهشی در یک اجتماع اینترنتی با نام «مطالعات خلیجفارس» دور هم جمع شدیم تا نهضت صدام حسین برای تغییر نام «خلیجفارس» را خنثی کنیم، از همان زمان ایرانیها این بحث را یک مساله هویتی میدانستند و نسبت به آن حساس بودند.
این مشاور پژوهشی دانشگاه سازمان ملل متحد با تاکید بر این که در میان ایرانیها از هر نوع طیفی حساسیت نشان داده شد و تعداد طرفداران این گروه زیاد شدند، میگوید: در آن زمان تصمیم گرفتیم تا به دولت پیشنهاد کنیم نامی را به عنوان «روز ملی خلیجفارس» در تقویم به ثبت برسانیم و به همین دلیل تصمیم گرفتیم یک روز متناسب با این مکان را را انتخاب کنیم .
مجتهدزاده توضیح میدهد: در نهایت روز دهم اردیبهشت ماه و به مناسبت مبارزات ایرانیها برای اخراج پرتغالیها از خلیج فارس بوده است.
او هویت مورد پذیرش بینالمللی در عرصه خلیجفارس را نام «خلیج فارس» به عنوان بهترین سمبل هویتی، سیاسی، جغرافیایی، اقتصادی و تاریخی این منطقه میداند.»
دیدگاه تان را بنویسید