از کولبری در «گردنه ته ته» تا دستکش طلایی تیم ملی +عکس

خبرگزاری مهر: مهدی خسروی تا چند روز دیگر ۲۰ ساله می‌شود و در حالی می‌بایست این روز‌ها خود را برای حضور در رقابت‌های ورزش بوکس آماده می‌کرد در هوای سر زمستان مجبور به کولبری است.

در ۱۵ کیلومتری شهر مریوان، شهری کوچک با حداقل امکانات به نام کانی دینار قرار دارد و در این شهر که البته تا چند سال قبل نام روستا را یدک می‌کشید و به یک باره بدون هر گونه زیرساختی از روستا به شهر تغییر نام داد، حداقل‌ها برای یک زندگی ساده روستایی در دسترس نیست.

در میان خانواده‌های ۱۱ نفره، جوانی زندگی می‌کند که یکی دو روزی است به دلیل شغل و فعالیت‌های ورزشی اش چهره شده است و این روز‌ها همگان نام مهدی خسروی بازیکن ملی پوش بوکس ایران را شنیده اند و وی را می‌شناسند.

پدر مهدی خسروی که این روز‌ها به دلیل مشکلات بدنی بیشتر در خانه است، قبل از این نیروی خدماتی آموزش و پرورش بوده و میزان حقوق وی نمی‌تواند خرج و مخارج این خانواده ۱۱ نفره را تأمین کند و به همین دلیل پسران بزرگ‌تر این خانواده مجبور هستند برای تأمین کمک هزینه خانواده و همچنین تأمین حداقل‌های زندگی شخصی خود کاری را انجام دهند که البته این روز‌ها به شغل اصلی مردم استان کردستان تبدیل شده است.

مهدی خسروی به دلیل اینکه مجبور است در کنار فعالیت‌های ورزشی و درسی، کولبری کند خیلی زود چهره شد و طی یکی دو روز اخیر به خبر نخست شبکه‌های اجتماعی و حتی برخی رسانه‌های رسمی در کشور رسیده است.

مهدی از سال ۹۳ در کنار تحصیل در مدرسه کار کولبری را شروع کرده است، فعالیتی که این روز‌ها جوانان و حتی نوجوانان کردستانی به دلیل مشکلات اقتصادی استان به آن روی آورده اند و مهدی نیز جزو هزاران نوجوان و جوانی است که این روز‌ها در ارتفاعات بلند و کوه‌های سربه فلک کشیده مرز کردستان با کشور عراق مشغول به کولبری است.

مهدی خسروی از دوران نوجوانی به ورزش بوکس علاقه داشته، ولی به دلیل نبود سالن ورزشی از سال ۹۴ و به صورت رسمی آموزش در یک سالن غیراستاندارد و با حداقل امکانات را آغاز می‌کند.

شش ماه تمرین و دعوت به اردوی انتخابی تیم ملی

مهدی بعد از مدت زمانی کمتر از شش ماه تمرین در اولین مسابقات رسمی در سال ۹۵ در استان کردستان به عنوان اول می‌رسد و به همین دلیل چندی بعد به عنوان نماینده استان کردستان در رقابت‌های قهرمانی کشور حضور پیدا می‌کند.

مهدی بعد از حضور در رقابت‌های جوانان قهرمانی کشور در سال ۹۵ که به میزبانی گرگان برگزار شده بود، به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه چشم راست یک سال ورزش را رها می‌کند.

مهدی به دلیل مشکلات مالی و نبود حمایت‌های حداقلی از سوی مسئولان ورزش استان کردستان، مجبور می‌شود که در کنار تحصیل در مدرسه کولبری را هم به عنوان یک شغل ادامه دهد و بعد از یک سال دوری از فعالیت در رشته بوکس مجدد تمرینات خود را از سر می‌گیرد.

سال ۹۷ و تنها بعد از یکی دو هفته تمرین در رقابت‌های قهرمانی بزرگسالان کشور که به میزبانی استان خوزستان برگزار می‌شود، شرکت می‌کند و با ارائه بازی‌های درخشان به اردوی آمادگی تیم ملی بزرگسالان کشور دعوت می‌شود.

مهدی خسروی در رقابت‌های انتخابی تیم ملی بوکس بزرگسالان کشور شرکت می‌کند و بعد از کسب عنوان نخست به دلیل مشکلات خروجی در رقابت‌های بین المللی از همراهی تیم ملی کشورمان محروم می‌شود.

خسروی بعد از وقفه‌ای چند ماهه بار دیگر در رقابت‌های انتخابی امید‌های بوکس کشور شرکت می‌کند و با شکست تمامی حریفان موفق می‌شود تا در وزن ۴۹ کیلوگرم عنوان نخست انتخابی تیم ملی را از آن خود کند.

مهدی خسروی همزمان با حضور در این رقابت‌های کشوری و کسب عنوان‌های نخست، همچنان کولبری را ادامه می‌دهد و تنها باشگاه محل تمرین وی باشگاه ورزشی در شهر کوچک کانی دینا در ۱۵ کیلومتری شهر مریوان است.

حضور در اردو‌های تیم ملی با هزینه شخصی

این جوان ورزشکار کردستانی این روز‌ها نیز در حال کولبری است و البته از مهر ماه سال جاری در رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مریوان نیز تحصیل خود را به عنوان یک دانشجو دنبال کرده است.

وی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به مشکلات پیش روی فعالیت‌های ورزشی، عنوان کرد: در طول پنج سال اخیر من علیرغم تمامی مشکلات مالی ورزش را نیز دنبال و پیگیری کردم، ولی واقعاً شرایطم بسیار سخت و غیرقابل تحمل بود.

این ورزشکار کردستانی یادآور شد: متأسفانه مربی من نیز در کانی دینار خود با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کند و به همین دلیل وی نمی‌تواند وقت بیشتری را در اختیار من قرار دهد و تمرینات من به هیچ عنوان منظم و در یک قالب مشخص و برنامه ریزی شده دنبال نمی‌شود.

خسروی گفت: من برای حضور در اردو‌های تیم ملی و حتی مسابقات انتخابی با هزینه شخصی اقدام می‌کردم و به دلیل اینکه واقعاً پولی نداشتم، مجبور بودم که کولبری بیشتری انجام دهم تا بتوانم در رقابت‌های انتخابی شرکت کنم.

وی با اشاره به استعداد‌های بی نهایت در عرصه ورزش در استان کردستان، بیان کرد: واقعیت این است که امروز در میان برادران کوچک‌تر من هم علاقه و هم استعداد در رشته‌های مختلف ورزشی وجود دارد، ولی متأسفانه میزان دسترسی به امکانات بسیار کم است و ما نمی‌توانیم استعداد‌های خود را نشان دهیم.

این ورزشکار جوان کردستانی با اشاره به کمک صورت گرفته از سوی هیأت بوکس استان، یادآور شد: واقعیت این است که خود هیأت بوکس هم توانایی چندانی ندارد و حتی در یک مورد کمک آن‌ها به من نیز این رقم به اندازه‌ای نبود که بتواند مشکلات من را رفع کند.

وی ضمن اشاره به اظهار نظر‌های صورت گرفته از سوی مسئولان ورزش استان و کشور در خصوص حمایت از وی، بیان کرد: بعد از چند روز اخیر و انتشار عکس‌های من در شبکه‌های اجتماعی، هیچ مسئول و مدیری چه در سطح استان و کشوری خبری از من نگرفته و هیچ گونه حمایتی از من صورت نشده است.

وی در پایان با بیان اینکه مهمترین آرزوی ورزشی اش حضور در رقابت‌های جهانی در ترکیب تیم ملی است، یادآور شد: خیلی دوست دارم که با یک برنامه ریزی مشخص بتوانم به پیراهن تیم ملی رسیده و بتوانم برای کشورم افتخار آفرینی کنم.