این سالن کنسرت با هزینه 790 میلیون یورویی و از بازسازی انبار چای و توتون اسکله تجاری هامبورگ حاصل آمده است.
این سالن گنجایش 2100 نفر را دارد.
بازسازی این سالن 7 سال بیش از زمان برنامه ریزی شده به طول انجامید و هزینه آن از بودجه 82 میلیون دلاری پیشبینی شده تجاوز کرد.
آشکار است که این سالن ارزش چنین وقت و هزینه ای را داشته است. افراد روی هر صندلی می توانند صحنه را ببینند و موسیقی را بشنوند.
این بنا توسط معماران سوئیسی ژاك هرتزوگ و پیر دمورن طراحی شده است.
آنها در این پروژه با صوت شناس ژاپنی، یاسوهیسا تویوتا که طراح مشهور سالن کنسرت والت دیزنی است همکاری کردند.
آنها از الگوریتمی برای ساخت 10 هزار پنل پوشش آکوستیک منحصر به فرد تالار استفاده کردند.
هر پنل ساخته شده از فیبر گچ دارای یک میلیون حفره است که سقف، دیوارها و نرده های تالار را میپوشانند.
هنگامی که صوت به این پنلها برخورد میکند این حفره ها از طریق جذب امواج یا منعکس ساختن آنها به جریان صدا در سالن شکل میدهند.
جذب یا انعکاس هیچ دو پنل آکوستیکی در سالن مثل هم نیست.
مجموع این پنل ها در سراسر سالن بازتابی متعادل را ایجاد میکنند.
این طراحی هوشمندانه با یک نمای خیرهکننده که از رودخانه البه بر می خیزد و بلندترین ساختمان شهر است تکمیل می شود.
گوش سپردن به یکی از آثار برامس یا مندلسون در این تالار بی شک لذتی توصیف ناپذیر دارد.
دیدگاه تان را بنویسید