زیتونی به اندازه گلابی +عکس

بنابراین یکی از این مناطق بسیار جذاب در حوزه غذا - پهناورترین استان ایران یعنی سیستان و بلوچستان است که معروف به دیار پهلوانان و اسطوره‌های ایرانی است. در این رابطه در یکی از نشست‌های خبری که خبرنگاران برای بازدید به این استان سفر کرده بودند، علی‌اوسط هاشمی - استاندار استان سیستان و بلوچستان در میان ده‌ها مطلب خود برای انگیزه بخشیدن جهت سفر مردم به این استان عنوان می‌کرد گریزی نیز به زیتون سیستان و بلوچستان زد و عنوان کرد: «زیتون‌های این استان بسیار خوشبو و به اندازه گلابی است.» همین توصیف استاندار کافی بود تا تمام خبرنگاران مشتاق دیدن و خوردن چنین میوه ای شوند که در نهایت نیز در یکی از روستاهای جنوبی این استان (تنگ سرحه) به دعوت یکی از مسئولان محلی برای صرف ناهار از جمله غذاهای خوشمزه ای چون «تنورچه» و «تباهگ» چشم کاروان رسانه ای به «گواوا» روشن شد و به واقع هر کسی وقتی وارد اتاق شد در بدو ورود متوجه بوی خوشی می‌شد که با دنبال کردن آن به زیتون‌های رسیدند به اندازه گلابی. کاربردهای دارویی «گواوا» از همه قسمت‌های این گیاه همانند میوه‌های جوان و نارس آن برای داروی ضد اسهال بهره گیری می‌شود. جوشانده پوست خشک درختچه برای درمان درد معده بکار برده می‌شود. همچنین برای رفع ناراحتی‌های پوست، همانند جرب و زخم‌ها کاربرد دارد. از برگ‌های گیاه به شکل آنتی بیوتیک در برابر استافیلوکوک‌ها بهره گیری می‌شود. بومیان در محل‌هایی که این گیاه می‌روید، از برگ‌های جویده شده آن که با دندان‌ها له شده و آغشته به بزاق شده باشد برای قطع خونریزی زخم‌ها بهره گیری می‌کنند. از برگ این درخت درست همانند برگ چای بهره گیری می‌شود و آب فشرده میوه آن برای دیابت سودمند است. جوشانده برگ و پوست آن به شکل قاعده‌آور بهره گیری می‌شود و برای خانم‌ها پس از زایمان سودمند است. میوه رسیده و خشک شده آن برای درمان اسهال خونی مصرف می‌شود. میوه آن نرم‌کننده سینه بوده و برای عفونت‌های حاد گلو به نام گونه‌ای آرام‌کننده بهره گیری می‌شود. بنابراین با وجود پایان تعطیلات نوروزی می‌توان با برنامه ریزی مناسب و به‌دور از شلوغی و گرانی سفر در ایام تعطیلات نوروز؛ به سیستان و بلوچستان سفر کرد؛ سرزمینی که شاید نسبت به استانهای دیگر از نظر هزینه کمی گرانی‌اش آزار دهد، ولی دستاورد و داشته‌ای که پس از این سفر خاص به دست هر مسافری می‌رسد آنقدر شیرین خواهد بود که دیگر مسافر همیشگی آن استان می‌شود، استانی که هر ایرانی اصیل باید به آن سفر کند تا روزگار خارق‌العاده نیاکان خود را به چشم ببیند.