تغییرات آب و هوایی و فعالیتهای انسانی حیات بسیاری از دریاچههای جهان را تهدید میکند. این تنها دریاچه ارومیه نیست که نفسهای آخر را میکشد. دریاچههای دیگری نیز در دیگر نقاط جهان هستند که حال و روز خوبی ندارند. در این گزارش با برخی از آنها آشنا میشویم.
دریاچه پوپو در بولیوی: عکس سمت چپ این دریاچه را در سال ۲۰۱۳ و عکس سمت راست آن را در سال ۲۰۱۵ نشان میدهد که تقریبا خشک شده است.
یک قایق رها شده بر سطح دریاچه خشک شده پوپو در بولیوی
دریاي مرده در سرزمینهای اشغالی: این دریاچه در پایین ترین ارتفاع از سطح دریا واقع شده است و به دلیل انحراف یکی از شریانهای ورودیاش سالیانه یک متر از عمق آبش کاسته می شود.
دریاچه ٰآرال در قزاقزستان و ازبکستان: روند کاهش آب این دریاچه از ۱۹۶۰ و پس از آنکه اتحاد جماهیر شوروی برخی از رودهای منتهی به آن را جهت پروژه های آبیاری تغییر مسیر داد آغاز گردید. تا سال ۲۰۰۷ دریاچه آرال به اندازه ۱۰ درصد ابعاد اولیه اش رسیده بود و به چهار دریاچه کوچکتر تبدیل شده بود. حوضچه شرقی بخش جنوبی اکنون به طور کامل خشک شده و به نام صحرای آرالکوم خوانده می شود.
قایقهای ماهیگیری رها شده در بخش خشک شده دریاچه آرال
دریاچه پویانگ در چین: با آغاز قرن، حجم آب بزرگترین دریاچه آب شیرین چین به طور غمانگیزی کاهش یافته است. سطح این دریاچه از ۴۵۰۰ کیلومتر مربع به ۲۰۰ کیلومتر مربع رسیده است. انشعابات گرفته شده از رودخانه یانگ تسه و افزایش فعالیت های صنعتی از دلایل اصلی این کاهش هستند.
بستر خشک دریاچه پویانگ به چراگاه دامها تبدیل شده است.
دریاچه هولوم در فلات مغولستان: این دریاچه نیز ۲۹۱ کیلومتر مربع از مساحت خود را از دست داده است. دریاچه کوچکتر بخش شرقی دریاچه هولوم بین سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۰ به طور کامل خشک شده است.
دریاچه چاد در نیجریه: تصاویر زیر وضعیت ابن دریاچه را در سالهای ۱۹۶۳، ۱۹۷۳، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۷ نشان میدهند. آنچنانکه آشکار است به طور غمانگیزی اکنون تنها شبحی از یکی از بزرگترین دریاچه های آب شیرین آفریقا بر جای مانده است و این امر ناشی از کاهش باران، مهاجرت فزاینده، پروژه های عظیم آبیاری و تغییر مسیر رودخانههای منتهی به دریاچه است.
منبع: گاردین
دیدگاه تان را بنویسید