سرویس عکس و فیلم فردا:
۲۰ سپتامیر ۱۹۶۲ اداره بنادر اعلام کرد مینورو یاماساکی به عنوان معمار ارشد و امری راث و پسران به عنوان معماران دستیار جهت طراحی نقشه برجهای دوقلو مرکز تجارت جهانی انتخاب شدهاند. طرح اولیه یاماساکی یک ساختمان ۸۰ طبقه بود اما به منظور پاسخگویی به نیاز اداره بنادر به ۳ میلیون متر مربع فضای دفاتر اداری، به ۱۱۰ طبقه افزایش یافت.
مشکل اصلی در یک ساختمان با چنین ارتفاعی آسانسور بود. این مشکل با راهکار تازهای به نام «لابی آسمان» رفع گردید. لابی آسمان در حقیقت یک آسانسور بسیار بزرگ بود که با سرعت زیاد مردم را به یکی از طبقات بالای برج میرسانید و ادامه مسیر به سایر طبقات از طریق آسانسورهای عادی صورت میگرفت. این سیستم با بالابردن بازده آسانسورها، منجر به کاهش تعداد آنها شده و فضای مفید طبقات را از ۶۲ درصد به ۷۵ درصد افزایش میداد. مرکز تجارت جهانی در مجموع ۹۵ آسانسور بزرگ و کوچک داشت.
کار ساختمان مرکز تجارت جهانی در سال ۱۹۶۶ توسط راکفلرها ساخته شد. در سال ۱۹۷۷ ساختمان هر دو برج آن به پایان رسید و این دو برج تا پیش از ساخت برج ویلیس در شیکاگو بلندترین ساختمانهای جهان بودند.
در حادثه یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ که بنا بر شواهد فراوان دولت آمریکا طراح آن بود، در حالی که هر دو برج مقاومت بسیار بالایی داشتند ظاهرا بر اثر اصابت هواپیما فرو ریختند و از آن پس محل حادثه منطقه صفر نامیده میشود. در این گزارش نگاهی داریم به مراحل ساخت مرکز تجارت جهانی در نیویورک.
مرکز تجارت جهانی در سال ۱۹۷۵
ماکت مرکز تجارت جهانی در ۱۸ ژانویه ۱۹۶۴
سال ۱۹۶۷- منطقه احداث با یک خط سفیدرنگ مشخص شده است.
آماده سازی سایت احداث در سال ۱۹۶۷
ژوئن ۱۹۶۹
سپتامبر ۱۹۶۹
برجهای دوقلوی درحال ساخت در هنگام غروب آفتاب
دیدگاه تان را بنویسید