قالیباف در نشست حمل‌ونقل و توسعۀ اقتصادی:
زمان خدمت در نیروی انتظامی، طرح حل آلودگی هوا را به دولت وقت دادم / حل ناترازی انرژی گران‌سازی انرژی نیست؛ بلکه نفع مستقیم مردم از کاهش مصرف است /پول نفت را در ساخت ریل‌های غیرضروری هدر دادیم
رئیس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بهینه‌سازی در مصرف مسیر رسیدن به بهره‌وری است و حمل و نقل نیازمند تحول از طریق هوشمندسازی است گفت: راهکار بهینه‌سازی مصرف سوخت، افزایش قیمت سوخت نیست.
دکتر محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در نخستین همایش حمل‌ونقل و توسعه اقتصادی که به منظور بررسی چالش‌ها و فرصت‌های این حوزه، صبح امروز(چهارشنبه، 22 آذر ماه) در مرکز همایش‌های بین‌المللی ارم برگزار شد، با بیان اینکه مدت‌ها است که در محافل دولتی، خصوصی و نهادهای عمومی غیردولتی جمع می‌شویم اما بعد از ارائه پیشنهادات در سخنرانی‌ها، مسائل مطرح شده را فراموش می‌کنیم، گفت: ما باید در سه قوه این پیشنهادات را دنبال کرده، بر اساس آن پیش برویم و عملیاتی کنیم؛ البته معتقدم که ما 4 قوه داریم که یک قوه آن بروکراسی است که متأسفانه سه قوه دیگر بر اساس آن حرکت می‌کنند.
بخش خصوصی به اندازه بخش دولتی در مشکلات حوزه حمل و نقل مقصر است/ برای حل مشکلات نیاز به فهم مشترک داریم
دکتر قالیباف در ادامه تصریح کرد: این روزها در هر جلسه‌ای که حضور پیدا می‌کنم، موضوعاتی مطرح می‌شود که 30سال قبل نیز این مشکلات و مسائل مطرح بود و همچنان نیز ادامه دارد و همان پیشنهادات نیز مجدداً مطرح می‌شود که برخی از آنها علیرغم اینکه به قانون، آیین‌نامه و دستورالعمل تبدیل شده، مشکلات را حل نکرده و مشخص نیست کدام بخش اعم از دولتی و خصوصی باید پاسخگوی آن باشد. این موضوعات، مدیریتی و ملی بوده و با آبرو، حیثیت، جان و مال مردم، امنیت و افتخار ملی ما گره خورده که نباید نسبت به آن بی توجه باشیم.
رئیس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بیش از چندین بار موضوعات و مشکلات امروز در حوزه حمل و نقل را مطرح کرده‌ایم اما همچنان هیچکدام از این مسائل برطرف نشده است، گفت: در وهله اول قطعاً شخص من، مقصر هستم اما باید توجه داشت که در این بین قطعاً بخش خصوصی نیز مقصر است و هر دو بخش دولتی و خصوصی باید به سمتی برود که به فهم مشترک در این خصوص برسد.
امروز استهلاک از سرمایه‌گذاری بیشتر شده است/ سالیانه چندین هزار میلیارد دلار ارز به دلیل بی‌توجهی‌های بخش دولتی و خصوصی از کشور خارج می‌شود
وی در ادامه با بیان اینکه بسیاری از مشکلات مطرح شده در حوزه حمل‌ونقل را در احکام لایحه برنامه هفتم آورده‌ایم اما مشخص نیست چه مقدار از آن اجرایی شود، یادآور شد: قانون هوای پاک را در زمانی که در نیروی انتظامی فعالیت می‌کردم به دولت وقت ارائه کردم در حالی که به این موضوع به تنهایی به ناجا ارتباطی نداشت. ما آن زمان روی مسائل متمرکز شدیم تا حل شود اما مسائل همچنان باقی ماند. در دولت بعد از آن هم که شهردار بودم و موضوع را پیگیری کردم اما همچنان این مشکلات ادامه پیدا کرد.
دکتر قالیباف در ادامه با تأکید بر اینکه اگر کاری روی زمین مانده به دلیل این است که اراده یا فهم آن وجود ندارد که حل نمی‌شود، گفت: امروز استهلاک ما بیشتر از سرمایه‌گذاری است؛ درآمدهای کشور روز به روز کمتر می‌شود و در کنار آن تحت تحریم‌های ظالمانه هم قرار داریم که بخش دولتی و خصوصی به آن واقف است اما باز هم سالیانه چندین هزار میلیارد دلار ارز از کشور خارج می‌شود از این رو اشکال کار یا در دولت به معنای عام و یا در بخش خصوصی است و عامل سومی وجود ندارد.
راهکار بهینه‌سازی مصرف سوخت، افزایش قیمت سوخت نیست/ در شرایط تحریم‌های ظالمانه نباید خودمان هم به خودمان ظلم کنیم
رئیس نهاد قانونگذاری کشورمان با بیان اینکه امروز نیازمند رسیدن به فهم مشترک برای حل مسائل هستیم چرا که سرمایه‌های لازم در کشور وجود دارد، گفت: امروز باید بر اساس سیاست‌های ابلاغی به رشد اقتصادی 8 درصد رسیده و تورم را تک رقمی کنیم. در جریان بررسی لایحه برنامه هفتم این موضوع را به دولت و شورای نگهبان گفته‌ام که رشد 8 درصدی قطعاً سقف سرمایه‌گذاری دارد که باید نسبت به آن برآورد داشت تا به مباحث پوچ گرفتار نشویم و تازه بخواهیم موضوع اصل 75 آن را تعیین کنیم و این موضوع باید از قبل مشخص باشد.
وی افزود: در حوزه حمل و نقل سوخت با مبلغ بسیار اندک توزیع می‌شود چنانچه گازوئیل لیتری 300 تومان است اما باز هم هزینه تمام شده حمل و نقل ما بسیار بالا است. نوشتن بهره وری 2.8 برایمان بسیار سخت شده است. روزانه 3.5 میلیون بشکه نفت در کشور هدر می‌دهیم که اگر بشکه‌ای 85 دلار محاسبه کنیم، سالیانه بالای 100 میلیارد دلار می‌شود. چرا باید کیک اقتصاد خود را در شرایطی که تحت تحریم‌های ظالمانه آمریکا قرار داریم، کوچک کنیم و چرا خودمان هم به خودمان ظلم کنیم. ثابت نگاه داشتن قیمت‌ها قطعاً اشکال ما است اما راه بهینه‌سازی مصرف سوخت نیز افزایش قیمت آن نیست بلکه راه‌های دیگری هم وجود دارد. وقتی سرمایه در حال از بین رفتن است باید از سوی دولت، بخش خصوصی و مردم بهینه شود و اگر همه با هم از آن منفعت ببریم این 100 میلیارد دلار تبدیل به سرمایه ملی ما خواهد شد.
بهینه سازی در مصرف مسیر رسیدن به بهره‌وری است/ حمل و نقل نیازمند تحول از طریق هوشمندسازی است
دکتر قالیباف در این بخش از سخنان خود با تأکید بر اینکه بخش خصوصی باید از طریق بهینه‌سازی در مصرف به بهره‌وری برسد، گفت: زمانی که دولت امکان خرید دستگاهی برای بهینه‌سازی را ندارد بخش خصوصی حاضر است وقتی توان آن را دارد، این کار را انجام دهد به خصوص که ببیند این کار هم برای خودش و هم برای کشور منفعت دارد. مردم نیز در حوزه تجارت خُرد اگر ببینند زمانی که در منزل نشسته‌اند و مصرفشان نسبت به سال گذشته در همان روز کاهش پیدا کرده در این منفعت شریک خواهند شد قطعاً به سمت مصرف بهینه می‌روند لذا نباید به سمت گران کردن رفت بلکه باید مصرف را بهینه کرد که هیچ سختی نداشته و قطعاً قابل اجرا است.
رئیس قوه مقننه با بیان اینکه متأسفانه امروز در حال از دست دادن سرمایه‌های انسانی و مادی خود هستیم، گفت: امروز من نباید منتقد باشم بلکه باید پاسخگو باشم اما ببینید در حوزه ماشین‌های اسقاطی می‌گوییم این ماشین‌ها در تردد نیستند و اگر بودند جریمه می‌دهیم اما آیا واقعاً ماشین اسقاطی نداریم؟ هنوز در حوزه حمل و نقل، کامیون‌های دهه 70 میلادی و سال 2000 در شهر تهران رفت و آمد می‌کند از این رو در این حوزه نیازمند تحول و هوشمندسازی هستیم.
بخش دولتی و خصوصی به جای رقابت در حوزه حمل و نقل به سمت برنامه‌ریزی هماهنگ و استفاده از ظرفیت مردمی بروند/ باید رانت در حوزه کامیون‌ها برداشته شود
وی در ادامه با بیان اینکه بخش اعظمی از کامیون‌ها خودراننده هستند، گفت: با این دلیل نباید خود را درگیر این موضوع کنیم که آنها را چگونه در قالب شرکت قرار دهیم و به مسیر سال‌های قبل خود بازگردیم که امروز عصر تکنولوژی هیچ همخوانی با آن ندارد. ما می‌توانیم با سکوهایی که درست می‌کنیم رانت را جمع کرده، اختیارات را افزایش دهیم و فرصت‌ها را به‌صورت مساوی در اختیار بخش خصوصی قرار دهیم و صرفاً به دنبال تقویت اقتصاد بخش دولتی نباشیم.
دکتر قالیباف در ادامه با اشاره به اینکه امروز بیش از 100 همت طلب پیمانکاران در حوزه فنی و مهندسی است که در جریان مصوبات لایحه برنامه از طریق اهرم کردن اوراق مجدداً آن را به اقتصاد کشور باز می‌گردد، گفت: بخش خصوصی و دولت باید به جای رقابت با هم در کنار هم نشسته و برنامه‌ریزی دقیق و عملیاتی کنند و به سراغ مردم بروند که در این صورت مردم قطعاً حل و فصل مشکلات را خواهند پذیرفت.
ترانزیت در کنار تقویت اقتصاد باعث تقویت امنیت ملی و افزایش قدرت بازدارندگی می‌شود/ سرمایه‌گذاری چند ده برابری در حوزه جاده‌ای نسبت به ریل در دهه‌های گذاشته یک اشتباه مدیریتی بود
به گزارش خانه ملت، رئیس مجلس در ادامه با اشاره به اهمیت حمل و نقل و پیشران بودن آن در کنار حوزه نفت و گاز و معادن که منفعت آن شامل حال سایر حوزه‌ها نیز خواهد شد، گفت: ترانزیت ما پیش از این که برای ما جنبه اقتصادی داشته باشد، جنبه امنیت ملی داشته، قدرت بازدارندگی به همراه می‌آورد و فرصت‌های بزرگی برای ما تولید می‌کند اما اکنون بزرگ‌ترین درد ما ایجاد زیرساخت است. میان ریل و جاده همه روی ریل در حوزه باری و مسافری اتفاق نظر دارند اما در دهه‌های گذشته اعتبارات خود را به جای ریل روی جاده با نسبت چند ده برابری سرمایه‌گذاری کردیم.
پول نفت را در ساخت ریل‌های غیرضروری هدر دادیم/ سرعت قطارهای باری از سرعت دوچرخه نیز پایین‌تر است
وی افزود: در حوزه ریل در جاهایی گره ترافیکی داریم و در مسیرهایی شاید چند روز یک بار یک قطار روی آن حرکت کند. امروز از حدود 14 هزار کیلومتر ریل، 4 هزار کیلومتر آن هیچ تأثیری در بهره وری کشور و اولویتی برای ساخت نداشته است. یعنی جایی ریل ساخته‌ایم که نیازی نبوده و فقط پول نفت است که می‌توان آن را اینگونه هدر داد. اگر آن را به درستی هزینه کرده بودیم کریدور 3200 کیلومتری در حوزه شرق به غرب و جنوب به شمال در این وضع باقی نمی‌ماند. امروز سرعت حرکت قطار باربری به اندازه حرکت دوچرخه و یا کمتر بوده که یعنی سرمایه گذاری‌های ما با اشکالاتی مواجه است.
هزینه احداث قطار و ریل نباید از جیب مردم برداشته شود/ تصمیمات شجاعانه، سخت و تلخ است
دکتر قالیباف با اشاره به بازدید نظارتی اخیر خود از اسلامشهر و دریافت عوارض از مردم برای احداث تونل، عنوان کرد: چرا باید از محل عوارضی که از مردم دریافت می‌کنیم، تونل حفر کنیم که حدود 8 سال است در حال حفاری هستند و تصور می‌کنم 8 سال دیگری نیز به طول بیانجامد تا قطاری آنجا به حرکت بیفتد. این مسیر می‌تواند حداقل روزانه 9 میلیون مسافر در خط خود به تهران جابجا کند که بخش‌های خصوصی قطعاً درآمدزایی زیادی از این محل خواهند داشت لذا لازم نیست از محل عوارض اقدام به احداث خط قطار و مترو کنیم.
رئیس نهاد قانونگذاری کشورمان با بیان اینکه امروز در کشور امکانات و سرمایه داریم اما نحوه استفاده و مصرف بهینه آن از مشکلات ما است، عنوان کرد: متأسفانه در جلسات، بروکراسی و کاغذبازی‌ها و وقت‌گذاری‌های بی‌دلیل در حال از دست دادن این فرصت‌ها هستیم. امروز نیازمند تصمیمات شجاعانه هستیم که قطعاً سخت و تلخ خواهند بود. ما باید قدرت «نه گفتن» داشته باشیم. اگر جایی هر جریانی و یا فردی درخواست کرد که سرمایه را جایی ببریم که نفعی نداشته و بازگشتی ندارد و یا 30 سال دیگر بازگشت دارد باید «نه» بگوییم و اگر جای دیگری وجود دارد که سرمایه آن ظرف 3 سال بازگشت دارد باید در آنجا سرمایه‌گذاری کنیم البته به شرطی که بخش دولتی و خصوصی صادقانه در کنار هم حرکت کنند.
فعالان اقتصادی مجاهدان اصلی و واقعی جنگ اقتصادی هستند/ نبود واگن برای راه‌اندازی خطوط مترو به معنای وجود دشمنانی است که داریم
وی در ادامه خطاب به فعالان اقتصادی حاضر در جلسه تصریح کرد: امروز برای مبارزه با آمریکا باید تولید کشور را افزایش داده و مشکلات اقتصادی را حل کنیم و این همانجایی است که آمریکا در حال مبارزه است که ما قوی نشویم و ما باید همانجا باشیم تا قوی شویم لذا شما مجاهدین اصلی و واقعی جنگ اقتصادی هستید و ما در خدمت شما قرار داریم.
دکتر قالیباف یادآور شد: ما 12 سال در حوزه شهرداری فعالیت کردیم که آن زمان هم تحریم آمریکا بودیم و هم تحریم 3 دولتی که با آنها کار کردیم یعنی شرایط کار برای ما سهل نبود حتی طی این 12 سال یک جلسه هم برای شهر تهران با ما نگذاشتند اما توانستیم 200 کیلومتر خط مترو ایجاد کنیم. سررسید احداث خط آهن شهری از جهت فنی 2 دقیقه است اما به خاطر نداشتن واگن به جای اینکه روزی 7 میلیون نفر مسافر جابجا کنیم در حال جابجایی کمتر از 2 میلیون نفر مسافر هستیم که هدر دادن بهره‌وری است. تمام کارها و سرمایه گذاری‌ها در حوزه ساخت ریل و ایستگاه انجام می‌شود اما وقتی واگن نیاید کار هیچ فایده‌ای نداشته و یعنی دشمنی در کار است.
استفاده از فرصت‌های ژئوپلتیکی و ژئواکونومیکی کشور نیازمند همکاری بخش دولتی، خصوصی و مردم برای رسیدن به ثبات اقتصادی است
رئیس قوه مقننه در ادامه با بیان اینکه کشورمان سرشار از منابع انسانی غنی، متعهد، متخصص و فنی و در کنار آن سرشار از سرمایه‌های مادی است، گفت: امروز به اندازه‌ای که دولت از معادن کشور که بزرگ‌ترین امکان انفال ما است سهم دارد و بهره‌برداری می‌کند، به همان میزان نیز در حال دادن مابه‌التفاوت گازوئیل به معدن داران است که کار را بی‌فایده می‌کند؛ این چه مدیریت اقتصادی است.
وی افزود: روزی 3.5 میلیون بشکه نفت در حال هدر دادن هستیم و چند صد میلیون تن در معادن از دست می‌دهیم؛ در حوزه حمل و نقل نیز فرصت‌های زیادی در حوزه ژئوپلتیکی و ژئواکونومیکی داریم که در حوزه امنیتی و ملی ما اثرگذار است و می‌توانیم آنها را در کنار هم برای اجرای یک برنامه تحولگرا استفاده کنیم تا به ثبات اقتصادی برسیم و دیگر کیک اقتصادی ما کوچک نشده و بزرگ‌تر شود لذا نشدن و نتوانستن نداریم. ثبات اقتصادی در یک قدمی ما است اما به شرطی که دولت، بخش خصوصی و مردم با فکر و هدف مشخص به سمت آن حرکت کند.
مجلس متعلق به شماست، درِ آنجا را محکم بزنید، پشت تریبون صحن صحبت کنید و اجازه غفلت ندهید
دکتر قالیباف در پایان با بیان اینکه مسائل حوزه حمل و نقل شهری، جاده‌ای، ریلی، دریایی و هوایی را با گوشت و پوست و استخوان خود درک می‌کنم، خاطرنشان کرد: حمل و نقل هوایی شرایط بسیار بدی دارد. شما متخصصان این حوزه هستید اما من نیز حداقل فهم را از این حوزه‌ها دارم. مجلس متعلق به شما است و در مجلس جایگاه دارید؛ شما می‌توانید فرصت داشته باشید، پشت تریبون صحن بیایید و صحبت کنید. مجلس مال شماست پس درِ آنجا را محکم بزنید و اگر ما غفلت کردیم شما اجازه ندهید غفلت کنیم و این حق شما است./خانه ملت
قالیباف: کار برزمین‌مانده یعنی یا ارادۀ انجام آن کار وجود ندارد یا فهمش وجود ندارد | خدا من را نبخشد اگر حرف سیاسی بزنم؛ بحث من فنی و مدیریتی است
قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، در نشست حمل‌ونقل و توسعۀ اقتصادی: خدا من را نبخشد اگر حرف سیاسی بزنم. من دارم بحث مدیریتی و فنی می‌کنم. کار نشدنی نداریم. کار برزمین‌مانده یعنی یا ارادۀ انجام آن وجود ندارد یا فهمش وجود ندارد. مگر همه نمی‌دانیم استهلاکمان بیشتر از سرمایه‌گذاری‌مان است. مگر نمی‌بینیم ده سال است کیک اقتصاد دارد کوچک‌تر می‌شود؟ همۀ ما می‌دانیم که در هر سال چندین میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج می‌شود. یا ندانم‌کاری ما در سیاست‌گذاری است، یا اشکال در بخش خصوصی است. عامل سومی که وجود ندارد. نیازمند به فهم مشترکیم.
زمان خدمت در نیروی انتظامی، طرح حل آلودگی هوا را به دولت وقت دادم
از هشت بندی که دربارۀ مسائل حوزۀ حمل‌ونقل در جلسه مطرح شد، حداقل سه بند آن در برنامۀ هفتم توسعه دیده شده است. اما اینکه اجرا می‌شود یا خیر، و سرنوشت آن همانند قانون هوای پاک می‌شود اطلاعی ندارم.
زمانی که در نیروی انتظامی خدمت می‌کردم، با اینکه مسئولیت هوای پاک با ما نبود، طرح جامع و کامل حل آلودگی هوا را تقدیم دولت وقت کردم. بررسی‌های ما نشان داد ۸۰درصد آلودگی‌ها به‌خاطر وسایل متحرک در شهرهاست. ثابت کردیم دلیل آلودگی این است. این طرح را در دولت بعدی نیز اصلاح و تقدیم کردیم. پیشنهاد دادیم این آلودگی قابل حل است، بیاید باهم آن را حل کنیم.
حل ناترازی انرژی گران‌سازی انرژی نیست؛ بلکه نفع مستقیم مردم از کاهش مصرف است
مردمی که در خانه نشسته‌اند، اگر ببینند بخشی از منفعت کاهش مصرف یک متر مکعب گاز در هفتۀ سوم آذر به جیب خودش می‌رود و به سود خودش تمام می‌شود، احساس می‌کند در این منفعت شریک است. منفعت شخصی و منفعت ملی فرد گره می‌خورد. بحث از گران‌سازی نیست. بحث از این سرمایه‌ای است که دارد از بین می‌رود و باید جلوی آن را گرفت. این غلط است؟ مشکل است؟ قابل‌اجرا نیست؟
راه بهینه‌سازی سوخت لزوماً بالابردن قیمت‌ها نیست | وقتی تحت تحریم‌های ظالمانه هستیم، چرا از ۱۰۰ میلیارد دلار هدررفت سالانۀ انرژی برای ساختن کشور بهره نگیریم؟
براساس سیاست‌های کلی، باید در حوزۀ اقتصاد رشد ۸درصدی داشته باشیم و تورم را تک رقمی کنیم. هنگام بررسی لایحۀ برنامۀ هفتم توسعه، به دولت محترم و شورای محترم نگهبان تأکید کردم حتماً سقف سرمایه‌گذاری هم داریم. حداقل یک برآوردی از این سقف داشته باشیم که به مباحث پوچ گرفتار نشویم و بگوییم فلان تبصره هفتادوپنجی هست یا نه.
برای رشد اقتصادی ۲.۸ درصد از محل رشد بهره‌وری پیش‌بینی شده است. مثالی ملی بزنم. ما اگر برای محاسبه همۀ گازوئیل و فرآورده‌ها و میعانات گازی را تبدیل به بشکۀ نفت کنیم، روزانه ۳.۵ میلیون بشکه نفت هدر می‌دهیم. با قیمت بشکه‌ای ۸۵ دلار حساب کنیم، سالانه بالای ۱۰۰ میلیارد دلار در سال خواهد شد. تحریم به ما ظلم می‌کند، چرا خودمان به خودمان ظلم می‌کنیم؟ این پول در یک قدمی ماست.
نگوییم ثابت نگاه‌داشتن قیمت‌ها اشکال ماست. شاید این اشکال هم باشد، اما راه بهینه‌سازی سوخت بالابردن قیمت‌ها نیست. راه‌های دیگری وجود دارد. وقتی این سرمایه از بین می‌رود، این سرمایه توسط مردم و دولت و بخش خصوصی باید بهینه شود. اگر همه از آن بهره ببریم، این ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایۀ ملی ما می‌شود.
قالیباف: وقتی بخش خصوصی حاضر است برای متروی حومه سرمایه‌گذاری کند، چرا باید برای حفر تونل و خرید واگن از مردم عوارض بگیریم؟
جمعه اسلامشهر بودم. چرا باید از مردم پول عوارض بگیریم و تونل مترو بزنیم؟ تا الان که هفت‌هشت سال طول کشیده تونل حفر شده. با این شیوه، احتمالاً هفت‌هشت سال دیگه هم لازم باشد برای خرید واگن و سیگنالینگ و این بحث‌ها.
واقعاً اگر هیچ‌جا حمل‌ونقل ریلی اقتصادی نباشد، حتماً اینجا اقتصادی است. تردد بین حومه و تهران حداقل نزدیک ۹ میلیون مسافر روزانه دارد. کدام بخش خصوصی است که اینجا سرمایه‌گذاری کند و منفعت نبرد که نوبت برسد به ما که با پول عوارض مترو بسازیم؟ من همیشه گفته‌ام که امکانات و سرمایه داریم، ولی مدیریت نداریم. این فرصت‌ها را از دست ندهیم.
قالیباف: مبارزۀ امروز ما با آمریکا یعنی حل مشکلات اصلی اقتصادی کشور
من در روز سیزده آبان گفتم. امروز برای ما مبارزه با آمریکا یعنی بالابردن تولید کشور. یعنی حل مشکل اقتصاد کشور. دقیقاً همانجایی که آمریکا می‌خواهد ما قوی نشویم. دقیقاً همین‌جا باید بایستیم. لذا من فعالان اقتصادی را مجاهدان واقعی این جنگ اقتصادی می‌بینم.
بحث من فردی نیست. ما دوازده سال در این شهر بودیم. هم تحریم آمریکا بودیم، هم تحریم دولتی. به‌هرحال دولت‌ها با شهرداری کار نمی‌کردند. در تمام آن سال‌ها، یک جلسه بابت تهران با من نگذاشتند. ولی این شهرداری دویست کیلومتر مترو احداث کرد. ظرفیت فنی متروی تهران این است که هر دو دقیقه یکبار قطار به ایستگاه برسد. ولی به‌خاطر نداشتن واگن، به‌جای جابه‌جایی هفت میلیون مسافر، روزی دو میلیون جابه‌جا می‌کنیم. این یعنی هدردادن بهره‌وری. حفاری کن. ریل را بساز. سینگالینگ را بیاور. ایستگاه را احداث کن. بعد بگویند واگن نداریم. آدم فکر می‌کند دارد دشمنی می‌شود که واگن نمی‌آید.
در برنامۀ هفتم، سرمایه‌گذاری بر کریدورهای شمال‌جنوب و شرق‌غرب را توسعه داده‌ایم | کریدورها هم اهمیت اقتصادی برای کشور دارند، هم اهمیت امنیت ملی
ترانزیت قبل از اینکه جنبۀ اقتصادی داشته باشد، جنبۀ امنیت ملی و قدرت بازدارندگی دارد. فرصت‌های بزرگ برای ما تولید می‌کند. ما با تمام وجود این موارد را حس می‌کنیم. ولی غصه‌مان می‌شود با چه مشکلاتی زیرساخت‌ها را درست می‌کنیم. گاهی اوقات سیاست‌گذاری ما غلط است. هم‌اکنون از هرکسی بپرسید ریل مهم است یا جاده، همه می‌گویند ریل. حالا شما نگاه کنید ما در دهه‌های گذشته بین ریل و جاده سرمایه را به جاده ریختیم.
حالا هم که در ریل سرمایه‌گذاری کردیم، امروز حدود ۱۴ هزار کیلومتر ریلی داریم که قطار روی آن حرکت می‌کند. حالا چقدر حرکت می‌کند؟ در جاهایی گرهِ ترافیکی داریم و در برخی جاها نیز هرچند روز یکبار شاید یک قطاری حرکت کند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد از این ۱۴هزار کیلومتر حدود ۴هزار کیلومتر آن هیچ تأثیری در حوزۀ بهره‌وری در کشور ندارد و ضرورتی نداشته. سرمایه را جایی بردیم که برگشت سرمایه ندارد. یعنی پول مفت را آنجا هزینه کردیم و اگر این ۴هزار کیلومتر را درست هزینه کرده بودیم، آیا امروز در کریدور شمال تا جنوب می‌ماندیم؟ امروز در برنامۀ هفتم متمرکز شدیم ۳هزار و ۲۰۰ کیلومتر در حوزۀ کریدور شمال‌جنوب و شرق‌غرب سرمایه‌گذاری کنیم. ما قبلاً سرمایه‌گذاری کردیم، ولی خط آهن را اشتباه می‌بردیم و در همۀ شهرها این‌قدر قطار می‌ایستند که الان سرعت قطار باری ما از اندازۀ سرعت حرکت دوچرخه هم کمتر است.
دیدگاه تان را بنویسید