جدیدترین سامانه ضد زره ایرانی مرکاوا شکار می‌کند

پایگاه مشرق: یکی از سریعترین بخش های توسعه صنعت دفاعی کشورمان طی سالهای اخیر، رشد کمی و کیفی طراحی و ساخت سلاح های ضد زره بوده است که خوشبختانه علاوه بر تامین نیازهای داخلی نیروهای مسلح، امکان تامین نیازهای ارتش های مسلمان منطقه و رزمندگان مقاومت را نیز خواهند داشت. اگرچه نمونه های مشهور آن مانند دهلاویه و طوفان در نمایشگاههای مختلف داخلی به نمایش گذاشته شده بودند، اما اخیرا در جریان نمایشگاه دفاعی که در بغداد پایتخت عراق برگزار شد محصول جدیدی از صنایع دفاعی کشورمان رونمایی شده که می تواند گام مهمی در افزایش توان ضد زره ایران به حساب آید. شلیک همزمان موشک ها؛ رمز موفقیت در برابر زره پوش ها امروزه در دنیا نسل جدیدی از زره پوش ها و تانک مجهز به سامانه های حفاظت فعال وارد خدمت شده اند. سامانه های حفاظت فعال شامل یک سیستم راداری هستند که معمولا یک لایه حفاظتی 360 درجه در اطراف زره پوش مورد نظر ایجاد کرده و موشک یا راکت ضد زرهی که به سمت آن شلیک شده را شناسایی و به وسیله پرتاب های انفجاری یا ساچمه ای نابود می کند. از جمله سامانه های عملیاتی شده در این عرصه سیستم "تروفی" ساخت رژیم صهیونیستی است که بر روی زره پوش ها و تانک های مرکاوای اسراییلی نصب شده است. یکی از روشهای مقابله با سامانه های دفاع فعال بحث شلیک تقریبا همزمان دو موشک ضد زره به سمت یک هدف است که یک موشک به نوعی در نقش طعمه سامانه دفاع فعال را به خود سرگرم کرده و موشک بعدی قبل از این که سامانه تدافعی، زمانی برای درگیری مجدد داشته باشد به هدف برخورد کند. کورنت دی و آر پی جی 30؛ اولین تجربه ها برای مقابله با حفاظت فعال کشور روسیه به عنوان یکی از طلایه داران بحث توسعه و ارائه سامانه های ضد زره، تا به امروز حداقل دو سیستم تسلیحاتی را برای مقابله با سامانه های دفاع فعال توسعه داده است. یکی از این سیستم های RPG_30 و دیگری کورنت دی است. راکت آر پی جی 30 از دو پرتاب تشکیل می شود که در زمان شلیک به سمت هدف به فاصله چند صدم ثانیه از پرتابه اصلی یک پرتابه کوچک تر به سمت هدف شلیک شده و اصطلاحا سامانه دفاع فعال را به خود سرگرم می کند. آر پی جی 30 در سامانه کورنت دی هم تقریبا هم ساز و کار بر قرار است. 8 فروند موشک کورنت که بر روی یک دستگاه خودرو نصب شده است به همراه یک سامانه هدفگیری وظیفه درگیری با دشمن را به عهده دارد. بر اساس نیاز کاربر این امکان در این سامانه وجود دارد که با شلیک تقریبا پشت سر هم دو موشک به سمت هدف از سد سامانه های دفاع فعال گذشت. ایرانیان با سامانه "پیروز" به جنگ حفاظت فعال می روند اما در جریان نمایشگاه دفاعی که اخیرا در بغداد برگزار شد صنایع دفاعی کشور سامانه ای ضد زره بر پایه موشک های دهلاویه را معرفی کرده است. در ابتدا بهتر است قدری با موشک دهلاویه آشنا بشویم. این موشک یکی از جدیدترین دستاوردهای اعلام شده دفاعی ایران در بخش سلاح های ضد زره محسوب می شود که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروی های مسلح ساخته و در تیر ماه سال 1391 رونمایی شد. بر اساس اطلاعات اعلام شده از این موشک، دهلاویه برد موثری بین 100 الی 5500 متر دارد. این برد، این موشک را از برد عملیاتی تمام توپ های نصب شده بر روی تانک های عملیاتی حال حاضر در جهان خارج می کند. در بحث هدایت نیز این موشک از سیستم هدایتی لیزری نیمه خودکار، فرمان به خط و موج سواری لیزری دید بهره می برد. در این روش کاربر مورد نظر پرتویی از لیزر را به سمت هدف تابانده و تا لحظه برخورد باید تابش لیزر را بر روی هدف حفظ کند . موشک دهلاویه از نکات مثبت این سامانه هدایتی این است که در لحظات اولیه لزومی بر تاباندن یک لیزر نیرومند به هدف که ممکن است باعث فعال شدن سامانه های دفاع متقابل زره پوش شود، نیست و موشک مورد نظر نیز صرفا بر روی موج لیزری که از پشت و از سمت لانچر با آن در ارتباط است حرکت کرده و به نسبت بسیاری از اقدامات متقابل ایمن است. وزن سر جنگی این موشک 6.8 کیلوگرم بوده و از نوع دو مرحله ای است و توان نفوذ در 1000 الی 1200 میلی متر زره را دارد که البته این میزان مربوط به بعد از عبور از زره های واکنش گر است. وجود سر جنگی دو مرحله ای یکی از توانایی های مناسب این موشک برای مقابله با تانک ها و یا زره پوش های مجهز به زره های چند لایه است. سر جنگی مرحله اول وظیفه نابودی لایه های اولیه مثل زره های واکنشگر را داشته و مرحله دوم نیز به داخل هدف نفوذ کرده و آن را نابود می کند. سرعت این موشک در حدود 250 متر بر ثانیه بوده و مدت زمان پرواز آن در بیشینه برد در حدود 22 ثانیه است. وزن موشک و پرتابگر آن بر روی هم 27 کیلوگرم است. هر موشک در پرتابگرهای استوانه ای شکل یک بار مصرف قرار گرفته است که نیروهای پیاده توان حمل آن را دارند. معمولا تیم های ضد زره کورنت از 2 یا 3 نفر تشکیل می شوند. مدت زمان بارگذاری هر موشک بر روی لانچر در حدود 30 ثانیه و در هر دقیقه می توان یک یا دو تیر موشک را شلیک کرد. این موشک در دمای منفی 20 الی مثبت 60 درجه سانتی گراد توان فعالیت دارد. اما یک مسئله درباره موشک دهلاویه وجود دارد و آن هم این که این موشک از یک پرتابگر تکی بهره می برد و قاعدتا در برابر اهدافی مجهز به سامانه های دفاع فعال تقریبا شانسی ندارد. اما سامانه پیروز برای رفع این مشکل توسعه پیدا کرده است. در سیستم مورد نظر یک بخش مخصوص هدف گیری نصب شده است که قابلیت Auto Track یا تعقیب اهداف را داشته و موشک را به سمت آنها هدایت می کند. در سامانه پیروز این قابلیت وجود دارد که دو موشک به فاصله 0.4 ثانیه از همدیگر به سمت هدف مورد نظر شلیک شوند. برد این سامانه در شب و روز در حدود 5 کیلومتر است. سامانه پیروز مجهز به موشک های دهلاویه در این سیستم جدید و به لطف سیستم هدف گیری خاص، توان درگیری با اهداف هوایی مثل بالگردها یا پهپادها که تا ارتفاع 2 کیلومتری در حال پرواز هستند نیز وجود دارد. به لطف نصب یک سیستم بالابر امکان پایین آوردن و مخفی کردن آن در درون خودروی حامل در زمانی که نیاز به استفاده از آن نیست وجود دارد. این سامانه توان نصب بر روی خودروهای تاکتیکی، زره پوش ها و حتی شناورهای نظامی را دارد. با توجه به توصیفات و ویژگی های فوق، با استفاده از سامانه پیروز هم توان عبور از سد سامانه های دفاع فعال و هم امکان افزایش تخریب بر روی یک نقطه در زمانی بسیار کم ممکن شده است و با ورود به خدمت این سامانه به نیروهای مسلح، می توان انتظار یک افزایش مهم در توان ضد زره نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را داشت یا آنکه گمانه زنی کرد با تحویل این سامانه یا امثال آن به رزمندگان مقاومت، به راحتی بر سامانه های جدید تانک های مرکاوا مانند تروفی نیز فائق شد.