بازپس‌گیری دکتری افتخاری دانشگاه اتریشی از برنده فقید نوبل پزشکی

لورنتس، برنده نوبل فیزیولوژی و پزشکی از مشهورترین جانورشناسان جهان به شمار می‌رود. دانشگاه زالتسبورگ اعلام کرد که دکتری افتخاری‌ای را که به لورنتس اهدا کرده بود، پس می‌گیرد. این دانشگاه یک دکتری افتخاری دیگر را نیز از حقوق‌دان مطرح آلمانی، پروفسور ولفگانگ هفرمل پس می‌گیرد. دلیل این تصمیم، گذشته این دو چهره نامدار و همکاری آنها با حکومت فاشیست نازی‌ها اعلام شده است. کنراد لورنتس در سال ۱۹۷۳ همراه یک دانشمند آلمانی و یک دانشمند بریتانیایی جایزه نوبل پزشکی را دریافت کرد. او که در سال ۱۹۸۹ در وین درگذشت، پدر علم رفتارشناسی و یکی از مشهورترین جانورشناسان آلمانی‌زبان به شمار می‌رود. در ایران، کتاب "انگشتر حضرت سلیمان، نگاهی نو به رفتار حیوانات" نوشته لورنتس با ترجمه هوشنگ دولت‌آبادی در سال ۱۳۸۹ توسط "نشر ماهی" منتشر شد. لورنتس معتقد بود که بهترین راه برای پی‌بردن به رازهای پیچیده طبیعت استفاده از روش‌های خود طبیعت است. دانشگاه زالتسبورگ اتریش که در سال ۱۹۸۳ به او دکتری افتخاری اعطا کرده بود، حال اعلام کرده است که هنگام اهدای این جایزه به گذشته او توجه نداشته است. این دانشگاه در سال ۲۰۱۴ میلادی تحقیقی درباره گذشته افرادی که موفق به دریافت دکتری افتخاری این دانشگاه شده بودند انجام داد و احتمال همکاری آنها با حکومت نازی‌ها را بررسی کرد. دلیل باز‌پس گرفتن دکتری افتخاری کنراد لورنتس فرم ثبت‌نام او در حزب ناسیونال ‌سوسیالیست آلمان ذکر شده است. او در این فرم نوشته بود: «به عنوان کسی که آلمانی فکر می‌کند و پژوهشگر علوم طبیعی است، مسلم است که همواره ناسیونال سوسیالیست بوده‌ام.» او در ادامه تأکید کرده بود که تمام زندگی علمی او در خدمت تفکر این حزب است. دانشگاه زالتسبورگ همچنین انتشار یک مقاله ‌نژادپرستانه‌ توسط کنراد لورنتس در سال ۱۹۴۰ میلادی را دلیل اتخاذ تصمیم خود مبنی بر بازپس گرفتن دکتری افتخاری از این دانشمند اتریشی عنوان کرده است. این دانشگاه دکتری افتخاری خود را از حقوق‌دان آلمانی - پروفسور ولفگانگ هفرمل - نیز پس گرفته است. ولفگانگ هفرمل که در سال ۲۰۰۱ در هایدلبرگ درگذشت در دوره حکومت نازی‌ها‌ افسر گشتاپو، پلیس مخفی آلمان ‌نازی، بود. ولفگانگ هفرمل از مشهورترین حقوق‌دانان حوزه قوانین اقتصاد آلمان در قرن بیستم میلادی به شمار می‌رود. دانشگاه زالتسبورگ تأکید کرده که هنگام اهدای دکتری افتخاری خود به پروفسور هفرمل گذشته او را در نظر نگرفته بوده است.