«دوزیست» روایت زندگی دوزیست وار برخی آدمهاست
کارگردان فیلم سینمایی «دوزیست» گفت: جبر زندگی گاهی آدم را مجبور میکند که «دوزیست وار» زندگی کنند. جبر زندگی گاهی آدم را مجبور میکند که «دوزیست وار» زندگی کنند.
خبرگزاری فارس: نشست رسانهای فیلم سینمایی «دوزیست» با حضور برزو نیکنژاد کارگردان، سعید خانی تهیهکننده، پژمان جمشیدی، هادی حجازی فر، ستاره پسیانی و الهام اخوان بازیگران فیلم در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
حمیدرضا مدقق به عنوان منتقد مهمان در ابتدای این نشست گفت: دوزیست یک روایت با پایان غافلگیرکننده است و شاید این پایان برای مخاطب عام شگفتزدگی به همراه داشته باشد. اما اتفاق خوب این است که تماشاچی را برای غافلگیرکردن، فریب نمیدهد و این کار را با نشانهگذاری در فیلم انجام میدهد.
وی افزود: دوزیست بیش از هر چیزی روایت بی صداقتی است. مانند دیالوگی درباره قورباغه که میگوید ظاهرش در آب است و تمیز اما ذاتش کثیف.
جمشیدی درباره بازی خوب خود در فیلم و تنوع نقشهایی که به او میشود، گفت: خوشحالم که در دوزیست این نقش را بازی کردم و دومین تجربهام با آقای نیکنژاد بعد از «لونه زنبور» بود. بیشتر فیلمهایی که به من پیشنهاد میشود کمدی است اما علاقه دارم ژانرهای دیگر را هم تجربه کنم.
وی افزود: امسال یک تئاتر (فرانکشتاین) کار کردم که سختترین کاری بود که در زندگیام کردم، نه تنها از من بازیگر دیگری ساخت بلکه آدم دیگری ساخت.
جمشیدی درباره همبازی شدن سه بارهاش با جواد عزتی گفت که امکان ندارد با او همبازی باشید و در پشت صحنه خوش نگذرد.
نیکنژاد هم درباره دلایل ساخت دوزیست گفت: دوزیست بود که سراغ من آمد. فکر میکنم خیلی از ما این لطمات را در زندگی خوردهایم و تحملمان یک جایی تمام میشود و جبر زندگی گاهی آدم را مجبور میکند که «دوزیست وار» زندگی کنند.
وی درباره پایانبندی فیلم افزود: عطا (جواد عزتی) در این فیلم برای من همچنان یک قهرمان است.
وی درباره استفاده از سعید پورصمیمی در فیلمش گفت: غیر از یک نقش، همه بازیگرها از جمله ایشان انتخاب اولمان بودند. جمع کردن این تعداد بازیگر موجب شد فیلم را با حدود یک سال تأخیر بسازیم.
خانی تهیهکننده فیلم درباره اینکه چرا فیلم را در پاییز اکران نکرد و آن را به جشنواره داد، گفت که شلوغی اکران پاییز موجب این تصمیم شد.
حجازی فر درباره تنوع نقشهایی که اجرا میکند، گفت: کلا در بازیگری جرأت ریسکم بالاست، چون رویایی ندارم و دارم یاد میگیرم. پول هم میدهند، دمشان گرم.
پسیانی هم درباره ایفای نقش خود در دوزیست گفت: این نقش چالشهای زیادی برایم داشت و به نسبت نقشهای دیگرم طولانیتر بود.
نیکنژاد درباره استفاده از خانم اخوان (بازیگر نقش مریم) در فیلمش و شباهت او به الناز حبیبی در دیگر آثارش گفت: برای آن نقش قطعا به دنبال چهره جدید بودم، جدا از اینکه با ایشان دو سال پشت دوربین همکاری داشتم و از ایشان یک تئاتر دیدم و با مشورت تهیهکننده ایشان را انتخاب کردم و بسیار از نتیجه کار راضی هستم.
اخوان هم گفت: خوشحالم که این شانس نصیبم شد که تجربه جلوی دوربین را هم داشته باشم، تجربهای بیبدیل که دیگر بازیگرها هم بسیار کمک داشتند. امیدوارم از پس نقش بر آمده باشم.
برازنده مدیر فیلمبرداری دوزیست در ادامه نشست گفت: این فیلم جزء کارهای متفاوت بود که انجام دادم. فیلم فضای پرکنتراستی داشت و با چالشهایی جذاب همراه بود.
مهدی سعدی تدوینگر فیلم درباره تجربه خود گفت: دستم در تدوین باز بود و سعی کردم زحمت عوامل از بین نرود و مطلوب باشد. کاتهای تند فیلم مربوط به سه دقیقه اول آن است و نیاز نیست بیشتر از آن وقت تماشاچی را بگیریم.
نیکنژاد درباره طبقه فرهنگی شخصیتهای فیلم گفت که فکر میکنم متوسط رو به پایین بودند.
وی درباره اینکه امکان طلاق دادن خانم باردار وجود ندارد، طبق پرسشهایی که من کردم، از یک تاریخی که میگذرد تنها راه از بین بردن بچه سقط کردن است. پس زمان مستتر در قصه وجود دارد که این اتفاق افتاده است. من حقوقدان نیستم و قطعا کار مشاور حقوقی داشته است. من سعی کردم یک قصه مردانه با احترام به بانوان تعریف کنم؛ سعی کنیم لوطی وار زندگی کنیم. در ایران گاهی اوقات یک جبرهایی درباره خانمها وجود دارد.
وی درباره تغییر ژانر فیلم در پایان آن گفت: گاهی یک اتفاقهایی میافتد و بار آن روی سینه ما میماند و یک جایی بیرون میزند. یک نشانههایی در فیلم گذاشتهام که میتوان از طریق آنها پی برد تغییر ژانر نداریم. تحول شخصیتها بعضا به اجبار رخ میدهد و اتفاقی پیش میآید که ناچار به انجام کاری میشویم.
نیکنژاد درباره استفاده از جمله «خانواده مریم از این معتقدها هستن» گفت: من صددرصد آدم معتقدی هستم و اگر عبارت دیگری مانند «خشک مقدس» هم به جای آن میگذاشتم، باز عدهای معترض میشدند.
دیدگاه تان را بنویسید