پور احمد: فیلم بی‌هویت نساخته‌ام

خبرگزاری تسنیم: نشست خبری فیلم «تیغ و ترمه» با حضور کیومرث پور احمد، علی قائم مقامی، عوامل فیلم و بازیگران در دومین روز از جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

در ابتدای این نشست، کیومرث پوراحمد صحبت کرد و در مورد آخرین اثر خود گفت: نمی‌دانم تاکنون چند فیلم ساخته‌ام. شاید بیش از ۵۰ فیلم باشد، اما هر بار که می‌خواهم فیلم بسازم، به اندازه ساخت اولین فیلم خود، استرس دارم و نگران هستم. شب‌های تصویربرداری بسیار سخت و پر استرس است، اما باید بگویم که در این فیلم، هر جا که احساس می‌کردم به بن‌بست رسیده‌ام، یک دلگرمی داشتم و آن هم علیرضا زرین دست بود. او در تمام تصویربرداری‌ها بهتری پیشنهاد را می‌داد و از این نظر، سهم زیادی در این فیلم داشت. باید بگویم که صحنه‌های خوب و ناب این فیلم، ماحصل هوش و زحمات علیرضا زرین دست بود.

پژمان بازغی در مورد حضور خود در این فیلم گفت: خوشحالم که یکی از بی‌نظیرترین همکاری‌هایم را در کنار یکی از بزرگ‌ترین کارگردانان سینمای ایران داشتم.

دیبا زاهدی، بازیگر نقش اول این فیلم در مورد تجربه کارکردن با کیومرث پور احمد گفت: ایشان کارگردان دوران کودکی من است و حس نوستالوژی نسبت به کار‌های ایشان دارم. از همین منظر، کارکردن با ایشان برایم تجربه فوق‌العاده‌ای بود.

رضا یزدانی، خواننده مشهور که تیتراژ این فیلم را خوانده است، در مورد همکاری با کیومرث پور احمد گفت: من خوشبختانه با بسیاری از کارگردان‌های بزرگ سینمای ایران کار کردم و برایشان تیتراژ خواندم، اما باید بگویم که در کارنامه کاری‌ام کیومرث پور احمد را کم داشتم که توانستم با ایشان کار کنم.

در بخش دیگری از این نشست، کیومرث پور احمد در پاسخ به سوالی مبنی بر شخصیت‌های منفعل در این فیلم و حذف ناگهانی پژمان بازغی در روند فیلم گفت: این فیلم در فیلم‌نامه خود پایان دیگری داشت و در پایان، دو سکانس دیگر نیز فیلم‌برداری کرده بودیم. در یکی از این سکانس‌ها امیر را می‌دیدیم که می‌آید و از ترمه خداحافظی می‌کند. از آن جا که این سکانس‌ها بنا به نظر خودمان حذف شد، امیر هم به صورت ناگهانی حذف شد. البته باید بعد از جشنواره یک فکر اساسی، راجع به این دو سکانس بکنیم.

او در مورد اقتباس از یک رمان برای نوشتن فیلم‌نامه آن گفت: ععمدتا ماهی یکبار به یک کتاب فروشی می‌روم و کتاب می‌خرم. در این بین، توجه زیادی به رمان‌های ایرانی و جوانان ایرانی دارم. یکی از همین رمان‌ها، کتاب «کی از فلک پیاده می‌شوم» بود که توسط نشر چشمه منتشر شده بود. فیلم نامه این فیلم، عینا مانند همین رمان است که البته یک تفاوت بزرگ دارد. در رمان، آن دختر هیچ واکنی نسبت به خیانت‌ها نداشت، اما با خود گفتم که شخصیت فیلم من هیچ‌گاه نمی‌تواند چنین باشد. اما باید واکنش نشان بدهد و حرف بزند.

پور احمد در پاسخ به سوالی مبنی بر بی‌هویت بودن این فیلم گفت: این فیلم بی‌هویت نیست. وسواس من برای ساخت این فیلم به اندازه وسواسم برای ساخت فیلم‌های قبلی‌ام بود. دقت کنید که فیلم‌نامه این فیلم سینمایی به مدت یک سال زیر نگارش بود. در فیلم‌هایم، همیشه به دنبال سینمای با هویت و ایرانی بودم. اگر به تاریخ سینمای من نگاه کنید می‌بینید که شخصیت‌هایی را خلق کرده‌ام که بسیار با هویت بوده‌اند. داستان‌های مجید، سرنخ و ... از جمله همین‌ها است. حال این که گفته می‌شود، فیلم «تیغ و ترمه» بی‌هویت است، احتمالا به این دلیل است که من عیب و ایرادی در این چند سال پیدا کرده‌ام.

کا v. گردان فیلم داستان‌های مجید در مورد تغییر ایده سینمایی خود از «اتوبوس شب» به «تیغ و ترمه» گفت: به نظر خودم، هیچ تغییری نداشته‌ام. در ابتدای ساخت به من مجوز ندادند و گفتند که مگر می‌شود یک مادر این قدر بد باشد. هم‌چنین به من گفتند که تو اسطوره مادری یعنی بی‌بی را خلق کرده‌ای چگونه می‌توانی چنین مادری را بسازی؟ در مورد نقش مادر باید بگویم که خانم اسکندری بسیار فوق‌العاده آن را بازی کرد. بسیاری از خانم‌ها چنین نقشی را قبول نمی‌کردند، اما ایشان آن را پذیرفت و به بهترین نحو اجرا کرد.

پژمان بازغی در پاسخ به سوالی مبنی بر بی‌هویت بودن نقش خود گفت: به نظرم، نقش امیر اصلا بی‌هویت نیست بلکه او دارد جهان یک جوان را تصویر می‌کند و یک بخش‌هایی از زندگی پدر و مادر ترمه را به تصویر می‌کشد. اتفاقاتی که پیرامون امیر رخ می‌دهد دقیقا همان اتفاقاتی است که روزگاری برای پدر و مادر ترمه رخ داده است. باید بگویم که این فیلم، یکی از بی‌نظیرترین کار‌های آقای پور احمد است.

علی قائم مقامی در انتهای این نشست خبری و در پاسخ به سوالی مبنی بر هزینه ساخت این فیلم گفت: تمام هزینه‌های ساخت این فیلم در ۲ میلیارد تومان تمام شد. البته هزینه ساخت آن از جیب شخصی خود من و آقای پور احمد بود. ۶۰ درصد از این رقم را من دادم، ۳۰ درصد را آقای پور احمد داد و ۱۰ درصد مابقی را یکی از دوستان آقای پور احمد که دوست داشت در سینما سرمایه‌گذاری کند، پرداخت نمود. این فیلم نه با پول رانت ساخته شده است و نه باند بازی دارد.