آقای بازیگر: چشمانم با دیدن ششلیک لوچ می‌شود!

روزنامه خراسان: خط ویژه، عصر یخبندان، بارکد، لونه زنبور، آستیگمات و...، اگر هر کدام از این فیلم‌ها را از قاب سینما تماشا کرده باشید، قطعا طنازی و شوخ طبعی «محسن کیایی» شما را شیفته خود کرده و دقایقی فارغ از مشکلات پشت در سینما لبخند مهمان لب هایتان شده است.

این بازیگر ۳۷ ساله که ورودش به عرصه تئاتر از سال ۷۷ کلید خورده، دانش آموخته رشته بازیگری است و در همان سال دو کار تلویزیونی انجام می‌دهد، تا این که در سال ۸۸ در فیلم «بعدازظهر سگی» به کارگردانی برادرش «مصطفی کیایی» ایفای نقش می‌کند و اتفاقا خوب هم می‌درخشد و توجه منتقدان و کارگردانان زیادی را به خود جلب می‌کند. دیالوگ‌های بداهه او همراه لحن نمکین اش او را در زمره بازیگران موفق کمدی کشورمان قرار داده است. آخرین فیلم کمدی او «آستیگمات»، این روز‌ها بر پرده سینماست و فرصتی فراهم شد تا این هنرمند، در روز‌های پایانی هفته گذشته به بهانه اکران این اثر در سینما‌های هویزه، اطلس و گلشن مشهد، مهمان مشهدی‌ها باشد و با استقبال پرشور مخاطبانش مواجه شود. در حاشیه این حضور مجالی هم برای گفت: وگو با وی دست داد که گزیده اش را در ادامه مطلب می‌خوانید. مردم ایران را راحت نمی‌شود خنداند کیایی همان ابتدای صحبت تاکید می‌کند که به شدت به کار طنز علاقه دارد و برایمان از دلایل ورودش به این ژانر چنین می‌گوید: البته گویا قسمت این بود که شروع فعالیتم با کار طنز باشد. زمانی که در سینما، کار کمدی انجام می‌دهی و نقش طنز بازی می‌کنی و خوب از آب در می‌آید، هم توقع مردم در این ژانر شکل می‌گیرد، هم کارگردانان بعدی نیز در همین زمینه به تو نقش پیشنهاد می‌دهند، البته الان مدتی است که نقش‌های جدی را هم قبول می‌کنم. وی به سختی‌های کار طنز نیز اشاره می‌کند و می‌افزاید: با تمام محدودیت‌هایی که در ایران داریم، ایجاد موقعیت کمدی، کار سختی است. از طرفی مردم ایران هم در اصطلاح «دیر خند» هستند و راحت نمی‌توان آن‌ها را خنداند، چون بیشترشان در حال جوک گفتن و لطیفه ساختن هستند و به همین دلیل سطح توقع بالایی از کار طنز دارند و با هر اجرایی، خنده‌شان نمی‌گیرد. از طرفی، در کشور ما خط قرمزها، حساسیت‌ها و احتیاط‌هایی نیز وجود دارد که کار طنز را با سختی بیشتری مواجه می‌کند. کم‌رنگ شدن سریال‌های قوی طنز در تلویزیون کیایی یادآور می‌شود: این که در چند سال اخیر سریال طنز خوب و قوی - به مثابه کار‌های خاطره‌انگیز گذشته- ساخته نمی‌شود، به سیاست تلویزیون بر می‌گردد و فعالان کمدی تلویزیون با شرایطی که هم اکنون حکمفرماست، حاضر نیستند فعالیتی داشته باشند. دلیل دیگرش هم این است که چند کار طنز ساخته شد که آن طور که باید و شاید دیده نشد، البته دلیلش مشخص است؛ حضور نداشتن بازیگران کار بلد و طناز. وی خاطر نشان می‌کند: در سال‌های اخیر همه کار‌های تلویزیون اعم از طنز، از کیفیت پایینی برخوردار بوده و یکی از دلایل مهم آن نیز مشکلات مالی است، به مواردی که گفته شد، ممیزی‌ها و خط قرمز‌ها را نیز اضافه کنید. اگر دست اندرکاران این عرصه کمی به فعالان تلویزیون اعتماد کنند و خط قرمز‌ها را کم رنگ کنند، حتما شاهد ساخت سریال‌های با کیفیت خواهیم بود، اما متاسفانه شاهدیم که برعکس، روز به روز مشکلات این عرصه بیشتر می‌شود. آدم تنبلی هستم کیایی در زمره بازیگرانی است که دست به قلم هم شده و در عرصه نویسندگی هم فعالیت داشته است. وی در این خصوص اظهار می‌کند: من نویسندگی را دوست دارم، اما از آن جایی که انسان تنبلی هستم، خیلی به سمتش نمی‌روم، اما از شما چه پنهان، یک سریال کمدی برای تلویزیون نوشته ام که البته رسانه ملی دو سال است که می‌گوید پول ندارد تا آن را بسازد. امیدوارم به زودی شرایط تغییر کند و این اثر وارد مرحله ساخت شود. این هنرمند طناز ادامه می‌دهد: در مجموع اگر مجالی داشته باشم و کار بازیگری امان بدهد و بتوانم خود را مجاب کنم تا کمی به خود سختی بدهم، حتما به سراغ نوشتن نیز می‌روم. به اتفاقات از زاویه کمدی نگاه می‌کنم او در میانه صحبت هایش تاکید می‌کند که به بیشتر مسائل به دید شوخی نگاه می‌کند و ادامه می‌دهد: من در مجموع آدم شوخ طبعی هستم و اوقاتی را که با دوستانم سپری می‌کنم، به شوخی کردن می‌گذرانیم. اعتقاد دارم با شوخی و خنده به راحتی می‌توانم حرف هایم را به زبان بیاورم، جدای از این موضوع، کلی هم خوش می‌گذرد (با خنده). کیایی تاکید می‌کند: هر اتفاقی که می‌افتد من از زاویه و دید کمدی به آن نگاه می‌کنم. مدلم این گونه است و از این سبک زندگی کردن راضی ام. خیلی وقت‌ها پیش آمده که با شوخی و خنده حرف‌های مهمی را که پیشتر نمی‌توانسته ام بگویم، به زبان آورده ام و از شانس خوبم، هیچ وقت این رویکرد برایم دردسر ساز نشده است و در واقع همه من را با این خلق خاصم می‌شناسند. «برات‌علی» یکی از نقش‌های متفاوت کیایی است که آن را در مقابل دوربین «بهروز شعیبی» و در سریال «پرده‌نشین» ایفا کرد. کاراکتر یک روحانی و طلبه، با اقتضائات و روایت‌های خاص خودش. نقشی که در خاطر بسیاری از مخاطبان ماندگار شد و یکی از متفاوت‌ترین کار‌های کیایی به شمار می‌آید. خودش در این خصوص می‌گوید: «برات‌علی» یک پیشنهاد کاری خوب برای من به شمار می‌رفت که تا همیشه برایم جذاب و محبوب باقی می‌ماند. هر بازیگری دوست دارد چنین نقشی را تجربه کند و در کارنامه بازیگری‌اش داشته باشد. اما برای آن که این نقش را خوب از آب در بیاورم، تحقیقات زیادی کردم و با تعدادی از روحانیان صحبت و هم‌نشینی داشتم. تلاشم این بود که سبک و سیاق زندگی آن‌ها را ببینم تا مشاهداتم در نقشم نیز نمود پیدا کند. امیدوارم برای مخاطبان کارهایم، این نقش مورد پسند قرار گرفته باشد. این سریال از یک گروه و کارگردان قابل احترام و حرفه‌ای تشکیل شده بود و خوشحالم که چندین ماه در کنارشان ایفای نقش کردم. البته ابتدا یک نقش دیگر به من پیشنهاد شده بود، اما به خاطر شیطنت‌های جذاب نقش برات‌علی، دوست داشتم جای این شخصیت بازی کنم که همین هم شد. از نظر من برات علی نقش ماندگاری است که روی لبه تیغ راه می‌رفت. او یک روحانی خونگرم بود با اندکی عاشق پیشگی که بین لباس و عشقش دچار تناقض می‌شد و همه این‌ها از او یک نقش متفاوت ساخته بود. این بازیگر سینما و تلویزیون نقش هایش را با حساسیت زیادی انتخاب و با دقت نظر خاصی اجرا می‌کند. در بیان این ویژگی اش خاطرنشان می‌کند: تمام تلاش من این است که در بازی هایم دقت نظر کافی را به خرج بدهم. یک ویژگی دیگرم نیز این است که من خیلی راحت «نه» می‌گویم، زیرا به دنبال این هستم که اتفاقات خوبی را شاهد باشم. تمام تلاشم این است که نقش‌هایی را بازی کنم که اگر بعد‌ها به کارنامه حرفه‌ای ام نگاه کردم، مایه شرمساری ام نباشد. او این را هم می‌گوید که از بین فیلم هایش «عصر یخبندان» را بیشتر دوست دارد و در میان کار‌های تلویزیونی‌اش نیز سریال «پرده نشین» را بسیار می‌پسندد و البته «آستیگمات» و «بارکد» را در زمره نقش‌های مورد علاقه اش قرار می‌دهد. چشمانم با دیدن ششلیک لوچ می‌شود کیایی در بخش دیگر صحبت هایش می‌گوید که به تفاوت نقش‌ها اعتقاد دارد و حتی در کمدی هایش نیز تلاش می‌کند تا هر بار متفاوت ظاهر شود؛ «در این عرصه، یک چالش بزرگ تکرار کردن خودمان است. مخاطب هوشیار است و خیلی زود متوجه این مسئله می‌شود و واکنش نشان می‌دهد». او این را هم یادآور می‌شود که در همه نقش‌هایی که به او پیشنهاد می‌شود، با برادرش مصطفی کیایی مشورت می‌کند و البته این یک رابطه دو سویه بین آن هاست. این بازیگر طنز شرحی نیز از وضعیت کنونی سینما بیان می‌کند و می‌افزاید: مسائل اجتماعی و هنری ما کاملا وابسته به هم هستند. یعنی همان شرایطی را که در اقتصاد و مسائل اجتماعی، سیاسی و در برایند کل جامعه می‌بینید، در سینما هم وجود دارد و منفک و جدا شده از هم نیست. اگر می‌بینید شرایط اقتصادی جامعه خوب نیست مطمئن باشید، سینما هم از شرایط خوبی برخوردار نیست. این‌ها مکمل هم هستند و بر هم تاثیر مستقیمی می‌گذارند. به بیان بهتر، جامعه آینه‌ای تمام عیار برای سینماست. او از مهمان نوازی و هنر دوستی مشهدی‌ها تشکر می‌کند و می‌گوید: استقبال در مشهد خیلی خوب بود. از اهالی هنردوست این شهر به خاطر حمایتشان ممنونم. او نقبی هم می‌زند به یکی از علایقش و اظهار می‌کند: من عاشق ششلیک هستم و چشمانم از دیدن آن لوچ می‌شود و دهانم آب می‌افتد.