باشگاه خبرنگاران: مهدی اسماعیل تبار روانشناس، درباره لزوم توجه بیشتر به ساخت فیلمهای سینمایی در ژانر وحشت گفت: وقتی آسیب و معضلی از طریق ژانر وحشت تبدیل به فیلمنامه شود، میتواند مدیریت هیجان، تصمیم و مهارت را به مخاطب آموزش دهد. وی افزود: اگر در ژانر وحشت مثل کمدی یا درام تولیدات سینمایی داشته باشیم، خلأ بزرگی در جامعه پوشش داده میشود. برای مثال مخاطب بعد از دیدن سریالی مثل «او یک فرشته بود» - که کمی معمایی و ماورایی بود- به یک معرفت جدید و شناخت درست از مفهوم شیطان رسید. اینکه چطور میتواند با این مسئله روبرو شود و چه طور میتواند با آن مقابله کند را درک کرد. اسماعیل تبار اظهار کرد: وجود این ژانر در سینما و آثار نمایشی، این مزیت را دارد که مخاطب یاد بگیرد چگونه با دلهره و ترس هایش مقابله کند؛ اینکه اصلا آن دلهره درست است یا غلط و این یکی از دلایلی است که در جامعه ما جادو و رمالی گاهی بسیار از علم روانشناسی با استقبال بیشتری مواجه میشود. او با اشاره به برخی تجربیات عینی گفت: در همین مطبی که من کار میکنم، خیلی از کودکان از فیلمهای ترسناکی که پنهان و قاچاق وارد کشور میشود، مثال میزنند. چرا ما
خودمان تولید محتوایی متناسب با فرهنگ خودمان نداشته باشیم؟! این آثار اگر ساخته شوند، میتوانند کلاس درسی برای مخاطب کودک، نوجوان و بزرگسال به وسعت سالنهای سینما باشند. اسماعیل تبار در پایان گفت: این روزها بسیاری از بچهها از مفاهیمی مثل تاریکی و ... میترسند؛ وقتی از آنها میپرسی که کتاب، فیلم و یا نمایشی در این باره دیده و یا از این ترسها شناختی دارد یا نه، جوابشان منفی است. این همان خلأ بزرگی است که به دلیل توجه نکردن به نیاز مخاطب ایجاد میشود؛ آن هم در دورانی که بسیاری ار عرفانهای کاذب و .. در حال رشد هستند.
دیدگاه تان را بنویسید