تنها مردی که بدون کت می‌توانست به جشنواره کن برود! +عکس

خبرگزاری مهر: پی‌یر ریسی کارگردان و تهیه‌کننده سرشناس فرانسوی و پشتیبان کارگردان های مطرحی چون مارتین اسکورسیزی، کلینت ایستوود و عباس کیارستمی در ۸۱ سالگی درگذشت. به گزارش هالیوود ریپورتر، پی‌یر ریسی یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های پشت پرده فستیوال های بین‌المللی در ۵۰ سال اخیر که به فیلمسازان متعددی کمک کرد تا دیده شوند، از این دنیا رفت.

پی‌یر ریسی یکی از چهره‌های مطرح سینمای فرانسه که به عنوان «مرد سینما» شناخته می‌شد و برای کشف و حمایت از کارگردان‌های با استعداد در جشنواره‌های بین‌المللی فیلم مطرح بود، در ۸۱ سالگی در پاریس درگذشت. ریسی قرار بود در جشنواره کن هفتاد و یکم که از فردا کارش را شروع می‌کند به ارایه فیلمی بازسازی شده از یکی از تلاش‌های خودش در عرصه کارگردانی یعنی «پنج و پوست» محصول ۱۹۸۲ در بخش کلاسیک‌های کن بپردازد. وی که بیش از نیم قرن به عنوان یکی از چهره‌های مهم پشت پرده‌ فستیوال‌های بین‌المللی مطرح بود از نیمه ۱۹۶۰ در جشنواره کن ظاهر شد، تنها مردی بود که می‌توانست بدون کت رسمی وارد کاخ جشنواره شود. ریسی معتقد بود: کافی نیست یک فیلم را دوست بداری، باید آن را برای دلایلی درست دوست داشته باشی. وی از چهره هایی بود که در فستیوال‌های خارجی چهره‌های مهم آینده را شناسایی و به آنها کمک می‌کرد تا در جشنواره‌ها بیشتر دیده شوند. کلینت ایستوود، مارتین اسکورسیزی، کینگ هو، جین کمپیون (که توسط وی در یک مدرسه فیلم استرالیایی کشف و به کن آورده شد)، سیدنی پولاک، جان بورمن، مایکل لی، عباس کیارستمی، شارل برنت، هو هسیائو هسین و لینو بروکا از جمله این چهره‌ها بودند. ریسی که در پاریس متولد شده بود از جوانی شیفته سینما شد و به سرعت با نویسندگان و کارگردان‌هایی که در لیست سیاه جای داشتند مانند ژوزف لوسی، جان بری، سی اندفیلد، آبراهام پولانسکی و دالتون ترومنو همکاری کرد. وی در آن زمان چندین فیلم کوتاه نوشت و کارگردانی کرد و بعد به عنوان دستیار ژان لوک گدار در فیلم «از نفس افتاده» در سال ۱۹۶۰ کار کرد. میل شدید ریسی به جلو رفتن وی را به برتران تاورنیه رساند و آنها چند سال به نمایش فیلم‌های قدیمی در سینماها پرداختند. در اواخر دهه ۱۹۶۰ وی به سینمای آسیا علاقه‌مند شد و فیلم «نشانی از ذن» کینگ هو را سال ۱۹۷۱ به کن آورد. وی سال ۱۹۷۶ نخستین فیلم بلند خودش با عنوان «یک شب ایستاده» را با بازی ریچارد جوردن در هنگ کنگ ساخت. در دهه ۱۹۹۰ ریسی به شرکت تولید فیلم «CB ۲۰۰۰» پیوست و بر ساخته شدن «پیانو» در سال ۱۹۹۳ نظارت کرد. این فیلم نخستین فیلم یک کارگردان زن شد که موفق شد تا نخل طلای کن را به خانه ببرد. در این دوره او همراه فیلم‌هایی از لی و کیارستمی نیز بود که در این استودیو تولید یا توزیع می‌شد. وی چهره‌ای بود که موجب شد ایستوود با چندین فیلمش در کن حضور یابد. تخصص و توانایی خاص ریسی کشف چهره‌های برتر از فیلمساز، تهیه کننده، مدیر اجرایی، روزنامه‌نگار و استعدادهای مختلف بود. وی از شیفتگان سینمای آسیا در سال‌هایی بود که منتقدان توجه جدی به آن نداشتند. او در اوایل دهه ۱۹۶۰ که از هالیوود دیدار کرد رابطه‌ای قوی با غول‌های هالیوود قدیم برقرار کرد که رائول والش، فریتس لانگ، هاوارد هاکس و بسیاری از استعدادهای فهرست سیاه از جمله آنها بودند. به پاس زحمات وی جشنواره فیلم تلوراید آمریکا یکی از سینماهایش را به نام او کرده است. در سال ۲۰۰۷ مستندی با عنوان «مرد سینما: پی‌یر ریسی» درباره فعالیت‌های وی ساخته شد که در جشنواره کن به نمایش درآمد.