بازیگر جنوبی که نقش زن شمالی را عالی بازی کرد! +عکس

جام جم: «دنیای شیرین دریا» را می‌توان یکی از بهترین سریال‌های تلویزیونی دانست که در دهه ۷۰ از تلویزیون پخش شد و مردم زیادی را مشتری خود کرد. این سریال در اوج همکاری بیژن بیرنگ و زنده‌یاد مسعود رسام به عنوان تهیه‌کننده و بهروز بقایی به عنوان کارگردان تولید شد. داستان دنیای شیرین دریا درباره یک خانواده بود که در شمال زندگی می‌کردند. خانواده‌ای که پدر نداشت و مادر سرپرستی بچه‌ها را عهده‌دار بود. خانواده‌ای روستایی و موفق که سبک زندگی سالم و با بهره‌وری بالا داشتند به گونه‌ای که امروز هم می‌توانند الگوی مناسبی برای خانواده‌ها و نحوه رفتار اعضای خانواده با هم باشند. هر چند برای سازندگان این سریال اتفاقات خوشایندی رخ نداد؛ مسعود رسام دچار بیماری سرطان شد و در اوج کار‌های هنری‌اش درگذشت. پوپک گلدره، یکی از بازیگران اصلی سریال که نقش دختر بزرگ خانواده را به عهده داشت، چند سال بعد زمانی که در سریال نرگس بازی می‌کرد، تصادف کرد و بعد سپری کردن یک دوره کما که طولانی بود، فوت کرد. بهروز بقایی که کارگردان سریال بود هم چند سال قبل سکته کرد و دیگر نتوانست دوره درخشان کارگردانی و بازیگری خود را به نمایش بگذارد و مدت هاست در شمال کشور زندگی می‌کند.

عطیه غبیشاوی بازیگر نقش مادر خانواده با دنیای شیرین دریا به دنیای بازیگری معرفی شد و خوش درخشید. او متولد شهر آبادان است و درس بازیگری را در دانشگاه هنر‌های زیبا خوانده است. در زمان جنگ مدتی در شمال زندگی کرده است و شاید به همین دلیل هر چند اصلیتی جنوبی داشت، اما نقش زن شمالی را عالی بازی کرد و همین بازی خوب این توقع را به وجود آورد که غبیشاوی به یکی از بازیگران پرکار تبدیل شود، اما چنین نشد! با او هم‌صحبت شدیم تا از کار‌ها و دلیل کم‌کاریش بگوید. چه می‌کنید این روز‌ها آیا هنوز هم حرفه بازیگری را به شکل جدی ادامه می‌دهید؟ بله! اما به نظرم به دلیل زیاد شدن شبکه‌ها و سریال‌های تلویزیونی کارهایم کمتر دیده می‌شود. سال قبل سریال زیباشهر از شبکه یک پخش شد که در آن نقش زنی به نام صبا را بازی می‌کردم. این سریال در مرکز خوزستان تولید شده بود. دو سال قبل هم در سریال سال‌های بیقراری بازی کرده بودم که پخش شد. در چند فیلم سینمایی هم بازی کرده‌ام که نمی‌دانم به چه دلیل اکران نشدند. همه این‌ها دست به دست هم می‌دهد که کمتر دیده شوم. البته خودم تلاش می‌کنم که نقش‌های خوب را انتخاب کنم و اصراری ندارم هر نقشی را بازی کنم. پس شرایط شما مثل برخی از بازیگرانی که گلایه می‌کنند که کارگردانان و تهیه‌کنندگان کمتر سراغ آن‌ها می‌روند و بیکار شده‌اند، نیست. پیشنهادات را بررسی کرده و خوب‌هایش را انتخاب می‌کنید؟ پیشنهادات خوب خیلی کم شده است. من از واژه باند و مافیا در حرفه بازیگری و انتخاب نقش‌ها استفاده نمی‌کنم، به‌هرحال گروه‌هایی هستند که ترجیح می‌دهند بیشتر با هم کار کنند. معتقدم بازیگر باید کارش را مدیریت کند، در دوره‌ای بعضی از نقش‌ها را برای به دست آوردن نقش‌های بهتر رد کردم که شاید نباید اینکار را می‌کردم. توقع داشتم بعد از سریال دنیای شیرین دریا اتفاقات بهتری برایم بیفتد که نشد البته وقتی کارشناسی ارشد قبول شدم بیشتر درگیر درس و دانشگاه شدم و یک سری مسائل شخصی باعث شد از بازیگری فاصله بگیرم، اما وقتی من توقف می‌کنم، دنیای هنر و بازیگری به راهش ادامه می‌د‌هد و طبیعی است که به حاشیه می‌روی. بازیگری حرفه من است و از همین راه امرار معاش می‌کنم، واقعیت این است برای بازی در نقش‌های خوب هزینه زیادی دادم و گاهی چرخ زندگی به سختی چرخید. اما هیچ‌وقت تهیه‌کننده یا کارگردانان را مقصر نمی‌دانم و به باندبازی اعتقادی ندارم. تهران زندگی می‌کنید یا آبادان؟ از سال ۶۴ تهران زندگی می‌کنم، اما چون در برخی کار‌ها با لهجه جنوبی صحبت می‌کنم برخی فکر می‌کنند مقیم آبادانم. قبل از عید در یک فیلم کوتاه بازی کردم به نام سکوت. در آثار کارگردانان جوان بازی می‌کنم، چون هم قصه‌های خوبی دارند و هم خلاق هستند و با حوصله کار می‌کنند. در زمان جنگ آبادان بودید؟ مدتی در آبادان بودم، اما بعد به اجبار برادرم به ماهشهر رفتیم. آن زمان جوان بودم و غیرت این را داشتم که از شهرم دفاع کنم. وقتی حصر آبادن شکسته شد، دوباره به آبادان برگشتم، اما شرایط خیلی سخت بود و ما به وسیله طرحی که شهید رجایی برای جنگ‌زده‌ها راه‌اندازی کرده بودند به شمال کشور رفتیم. چند سالی است که حال محیط‌زیست اهواز و آبادان و کلا شهر‌های استان خوزستان خوب نیست... سال گذشته برای بازی در سریال زیباشهر چند ماهی در اهواز بودم و خواهرم نیز ساکن آنجاست. شرایط آب و هوایی خیلی سخت بود. وقتی گرد و خاک به اهواز می‌رسید شهر کلا تعطیل می‌شد؛ برق و آب قطع می‌شد و دیگر نمی‌توانستی هیچ کاری بکنی. اما نکته‌ای که برایم خیلی جالب و در عین‌حال تحسین‌برانگیز بود روحیه بسیار بالای مردم اهواز و آبادان بود. با آن شرایط سخت با انرژی زندگی را ادامه می‌دهند و نمی‌گذارند شرایط بد حس زندگی را در آن‌ها از بین ببرد. این روحیه ستایش‌برانگیز است. یعنی با همان روحیه‌ای که در زمان جنگ مقابل دشمن مقاومت می‌کردند با همان روحیه شرایط بد آب و هوایی را هم تحمل می‌کنند و حاضر نیستند شهر و دیار خود را ترک کنند. این روحیه در همه مردم ایران وجود دارد و در مقاطع مختلف تاریخی خود را نشان داده است. در شمال کشور میرزا کوچک خان را داشته‌ایم که با یارانش دربرابر دشمن مقاومت کرده یا در تبریز و سیستان و بلوچستان و... به نظرم همه مردم ایران نسبت به کشورشان غیرتمند هستند و فقط مربوط به خوزستانی‌ها نیست البته هشت سال دفاع مقدس نشان داد که پایداری مردم خوزستان هیچ‌وقت فروکش نمی‌کند. روحیه شاد مردم این سرزمین هیچ‌گاه نمی‌گذارد که غم روی این استان سایه بیفکند.