کمدی این روز‌های سینما که نباید دید! +تصاویر

خبرگزاری میزان: دختر عمو پسر عمو از دسته آثار سینمای ایران است که حتی نمی‌توان منتقدانه به آن نگاه کرد. فیلم بیشتر شبیه ادا و اطوار باقی مانده و فیلمنامه حتی در سطحی‌ترین حالت در آن دیده نمی‌شود.

فیلم سینمایی "پسر عمو، دختر عمو" به کارگردانی "روح انگیز شمس" پس از پانزده هفته حضور در چرخه اکران به فروش بسیار اندک ۱،۵۵۲،۶۱۲،۰۰۰ دست یافته و با این فروش در رتبه‌های پایینی جدول فروش سینمای ایران قرار دارد.

این فیلم با نسخه دستمالی شده و از پیش باخته فیلم‌های کمدی سطحی و مبتذل ساخته شده و می‌خواهد با همان فاکتور‌های سوپر مارکتی مخاطب این روز‌های سینما که دیگر کمدی مبتذل را با کمدی واقعی تمیز می‌دهد به سینما بکشاند. اتفاقی که از نطفه خفه شده و از این فیلم یک شکست سینمایی می‌سازد.

دختر عمو پسر عمو از دسته آثار سینمای ایران است که حتی نمی‌توان منتقدانه به آن نگاه کرد. فیلم بیشتر شبیه ادا و اطوار باقی مانده و فیلمنامه حتی در سطحی‌ترین حالت در آن دیده نمی‌شود.

الگوی ساخت این اثر کاملاً بر پایه آثار مبتذل بر خنداندن مخاطب به هر نحوی تلاش دارد. روابط بین شخصیت‌ها وجود ندارد که بخواهیم از ضعف و یا قوت آن صحبت کنیم. هیچ چیز این اثر قابل دفاع نیست و می‌توان فیلم روح انگیز شمس را تلاشی بیهوده برای هیچ تلقی کنیم. آنچه در این میان عجیب است را باید حضور دوباره بازیگرانی دانست که همواره ادعای نبود فیلمنامه را دارند. بازیگرانی که از نبود آثار خوب در سینما رنج می‌برند، اما مشخص نیست چرا بازی در چنین کمدی سطحی را پذیرفته اند. اثری که مخاطب هم دیگر توان تحمل آن را نداشته و با وجود تبلیغات فروش نازلی داشته است.

کارگردانی اثر برای پوشاندن نقاط ضعف فیلمنامه و میزانسن‌های بی سر و ته دست به دامن موسیقی شده است. موسیقی که بیشتر حکم زمان پر کردن در اثر دارد و به سان فیلم‌های قدیمی می‌خواهد اثر بی رمقی مثل دختر عمو پسر عمو را جان دوباره ببخشد. در زمانه‌ای که فیلم‌های زیادی در چرخه فیلمسوزی اکران زیان دیده اند مشخص نیست با چه درایتی چنین فیلمی اجازه حضور در چرخه اکران را پیدا می‌کند. فیلمی که در سطح نازل فیلم‌های سوپرمارکتی هم نیست و مشخص نیست در کل برای چه ساخته شده است. فیلم دختر عمو پسر عمو نه تنها اثری ضعیف و نازل در کارنامه کارگردان گمنام آن به حساب می‌آید بلکه نقطه سیاهی در کارنامه بازیگرانی همچون مجید صالحی است که طی این سال‌ها سعی کرده با احتیاط بیشتری انتخاب کند. احتیاطی که در این فیلم کاملاً به فراموشی سپرده شده است.