مهاجم استقلال: روی خواننده شدن را ندارم +تصاویر

خبرگزاری مهر: مرد شماره ۲۸ تیم فوتبال استقلال. تهران، یک جوان محجوب و دوست داشتنی برای آبی‌های پایتخت است که فوق تخصص گلزنی است. او یک «وینگر» تمام عیار روی مستطیل سبز است، یک بازیکن بی نهایت خجالتی که هشت سال پیش از ساری برای تحقق رویاهایش به تهران آمده و به جمع استقلالی‌های محبوب پیوست. این پسر سر به زیر آبی‌ها که یکی از خوش اخلاق‌ترین بازیکنان این تیم نیز به حساب می‌آید و همه به او در یک قانون نانوشته محبت عجیب و غریبی دارند که در گلزنی به تیم گسترش فولاد تبریز در همه ایام بازی هایش با استقلال مهارت شگفت انگیزی دارد، مدتی است که به چشم آمده و تبدیل به یکی از مستعد‌ترین و باهوش‌ترین مهاجمان فوتبال شده است. اتفاقا شاید همین به چشم آمدن باشد که چشم خورده و مدتی است در بند مصدومیت به سر می‌برد، اما چه خوب که استقلال یک دکتر نوروزی دارد و یک لشگر طرفدار دو آتیشه که همیشه و همیشه برای سلامتی اش دعا می‌کنند و دوست دارند باز هم پسر محبوب استقلالی‌ها را در صحنه سبز ۲۲ نفره زمین فوتبال ببیند. بدون هیچ تردید محسن کریمی یکی از بهترین‌های فوتبال سرزمین ماست که اگر نبود بیخود و بی جهت به چشم کارلوس کی روش نمی‌آمد. او همیشه یک نقطه قابل اتکای روحی روانی و حتی تکنیکی برای هر مربی در فوتبال است که قطعا از یاد‌ها و خاطره پاک نمی‌شود. استقلالی‌ها حالا حالا‌ها به او احتیاج دارند و بدون شک وینفرد شفر و تیم فنی استقلال به این موضوع واقفند. به هر حال تمامی این موضوعات بهانه‌ای شد که به یمن تعطیلات نوروزی که همه چیز حتی مصاحبه‌ها و گفتگو‌ها می‌تواند متفاوت‌تر از چارچوب‌های همیشگی اش باشد به سراغ مرد شماره ۲۸ استقلال تهران برویم و از او درباره تعاریفش از هنر و دلمشغولی‌های وی در عالم موسیقی، سینما و تئاتر بپرسیم. سوژه‌ای که‌ای کاش ذیل عنوان فرهنگی باشگاه‌های ورزشی سرزمین ما به عنوان یک چارچوب قانونمند و تعریف شده‌ای وجود داشت تا همگان ببینند و بفهمند که موسیقی، تئاتر، سینما، کتاب و هنر‌های تجسمی در چه پروسه شگفت انگیزی می‌تواند در بهبود وضعیت فرهنگی ورزشگاه ها، بازیکنان و اصولا قاب ورزش نقش موثری را ایفا کند. مساله بسیار پراهمیتی که به غیر از نمایش نمادین آن در برنامه‌های پرمخاطبی، چون نود عادل فردوسی پور هیچ گاه در هیچ جایی دیده نشد و عنوان باشگاه فرهنگی ورزشی در حد همان نماد باقی ماند و مانده است.

به هر ترتیب محسن کریمی در گفتگو کوتاهی که در واپسین روز‌های سال زمانی که مشغول آمادگی برای یک عمل جراحی سخت و مهم بود با خبرنگار گروه هنر خبرگزاری مهر داشت از دغدغه‌ها و دلمشغولی‌های شخصی اش پیرامون هنر وهنر‌مند سخن گفت که خواندن آن برای طرفداران استقلال محبوب و حتی پرسپولیس‌های خوشحال این روز‌ها خالی از لطف نیست. آقا محسن ضمن یک خسته نباشید و همه بر و بچه‌های تیم فوتبال استقلال به جهت شرایط مطلوب این ماه‌ها که دل طرفداران را شاد کرده دوست دارم همان سئوالی که از آقای برانکو پرسیدم را از شما هم بپرسم. اینکه شما به عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای شده تا به امروز به این موضوع فکر کنید که وقتی وارد زمین می‌شوید، می‌توانید در مقابل هزاران چشم و دوربین به مثابه یک بازیگر در زمین حضور داشته باشید؟ - اینکه یک بازیکن حرفه‌ای فوتبال بداند و بتواند که خود را در شرایط و اتمسفری که هزاران تماشاگر در استادیوم و منازل از روی گیرنده‌های تلویزیونی به او نگاه می‌کند، بازی قابل قبول و بدون استرسی را به نمایش بگذارد، به اعتقاد من یک هنر می‌خواهد که می‌تواند یک بازیکن را تبدیل به هنرمند کند؛ بنابراین با این چارچوب می‌توان اذعان کرد که بازیکن فوتبال یک هنرمند است که باید روی صحنه زمین فوتبال خودی نشان دهد تا هم بازی اش زیبا باشد و هم مربی از او راضی باشد. یعنی در اینجا مربی کارگردان و بازیکن یک بازیگر است که دست کمی با بازی روی صحنه تئاتر یا جلوی دوربین ندارد. شما تصور کنید وقتی فوتبالیست در مستطیل سبز قرار می‌گیرد، احساس می‌کند نه تنها جو استادیوم بلکه کل ایران در حال تماشای او هستند. پس باید خیلی خوب هنر خود را به طرفداران حاضر در استادیوم و افرادی که بازی را می‌بینند، نشان دهد، چرا که این حس خوبی است که اصلا هم قابل وصف نیست و فرد تا در آن شرایط قرار نگیرد، نمی‌تواند درک درستی داشته باشد. یعنی فکر می‌کنید در زمین خودتان نیستید و شخصیت دیگری به مخاطبان و تماشاگران در استادیوم معرفی می‌شود؟ - یک بازیکن ابتدا وارد مستطیل سبز قرار می‌گیرد، فکر می‌کند که می‌خواهد بازی کند، ولی، چون در جو بازی قرار می‌گیرد، از آن حالت خارج می‌شود و فقط بر روی کار خود تمرکز می‌کند تا بتواند خودِ واقعی را نشان دهد، ولی ورود به این مستطیل، حس بازیگری را به وجود می‌آورد که می‌خواهد بر روی صحنه برود و همه در حال تماشای او هستند. آیا تاکنون این مسئله اتفاق افتاده که به دلیل وجود دوربین‌ها و تماشاگرانی که روی حرکات شما زوم می‌کنند، بخواهید بهترین بازیگر صحنه‌ای باشید که در آن بازی می‌کنید؟ یا نه آن قدر شرایط فوق استرسی بازی مجالی برای تمرکز و فکر کردن روی این تفکرات را نمی‌دهد؟ - راستش را بخواهید در بعضی مواقع این اتفاق افتاده که برخی‌ها به من می‌گویند که یکسری کار‌ها را برای دیده شدن روی زمین انجام دهم، ولی تابه حال برای من اتفاق نیفتاده، چون وقتی یک بازیکن برای گرم کردن خود وارد جو زمین مسابقه می‌شود، به حالتی تبدیل شده که از هوادار بخواهد به تشویقش بپردازد، ولی وقتی در شرایط بازی قرار بگیرد، بسیاری از افراد در شرایط بازی هم آن کار‌ها را انجام می‌دهند، ولی این مسئله برای من تابه حال اتفاق نیفتاده است، چرا که هنگام ورود به زمین، محو بازی شده و حس از بین می‌رود، مگر آنکه گُلی به ثمر بنشیند و جوی ایجاد شود که در چنین شرایطی حس بازیگری برای انجام کاری به وجود می‌آید تا جو فراهم شود، ولی در هر شرایطی، حس بازیگری در بازی فوتبال وجود دارد.

شما با مربیان مختلفی کار کرده‌اید، کدام یک از آن‌ها توانسته‌اند در این‌گونه فضا‌ها به جز حیطه فوتبال کمک‌کننده باشند یا به کارگردانی در زمین پرداخته و بخواهند یکسری کار‌ها را گوشزد کنند؟ - همه مربیانی که با بنده صحبت می‌کنند، از من می‌خواهند که در زمین بیشتر صحبت کنم و خود را نشان دهم. به طور مثال درست است که توپ به زیر پای بازیکن می‌آید، ولی مربیان از بازیکنان می‌خواهند تا یک نوع اَکت، انرژی مثبت و هستیِ وجودی خود را نشان دهند، تا آن‌ها بدانند که بازیکنانشان چه قابلیت‌هایی دارند. اغلب مربیان همچون امیرقلعه‌نویی، پرویز مظلومی، علیرضا منصوریان و وینفرد شفر این مسائل را به بازیکنان گوشزد می‌کردند. از اینکه به من اتهام این مسأله را بزنند که به دلیل مشهور بودنم به سراغ خوانندگی می‌روم ترس و واهمه‌ای ندارم. من فقط اعتماد به نفس خوانندگی در جمع افراد را ندارم *آیا برای این‌گونه فضا‌ها الگوی خاصی را در نظر گرفته‌اید؟ به طور مثال وقتی رونالدو در زمین فوتبال گُلی را به ثمر می‌رساند یا حرکتی انجام می‌دهد، سعی می‌کند دوربین‌ها را به سمت خودش جلب کند و با یکسری بازی‌ها و حتی شاید بعد از گُل معروفش، حرکاتی را انجام دهد. محسن کریمی به عنوان یک بازیکن تمام‌عیار و مهاجم، الگوی خاصی را برای خود مد نظر قرار داده‌اید؟ - الگویی که بخواهم شبیه آن باشم، مد نظر نبوده، ولی از دوستان صمیمی خود خواسته‌ام که یک خوشحالیِ هنرمندانه را پس از به ثمر نشاندن گل، برایم طراحی کند. شاید باور نکنید، اما حدود سه سال است که به این مسأله فکر می‌کنم. البته من در این مدت زمانی هم که گل می‌زنم به دلیل ارادت خاصی که به امام رضا (ع) دارم، پیراهن «یا امام رضا» خود را به نیت این امام عزیز بالا می‌دهم، ولی سه سال است که به مسأله خوشحالی بعد از گل و هنری که بخواهد نشان داده شود، فکر می‌کنم و امیدوارم روزی یک شادی پس از گل طراحی شده و جالب توجه را به هواداران تیم محبوبم استقلال به نمایش بگذارم. ضمن اینکه در برخی از موارد هم پیش آمده که برخی می‌گویند اگر حرکت رونالدو را انجام بده، اما من معتقدم این حرکات تقلیدی نیست که چندان دوستشان ندارم. من بر این باورم که چنین حرکاتی باید در بهترین و هنرمندانه‌ترین شکل ممکن طراحی شود که بتواند به نام بازیکن در ذهن هواداران ثبت شود آیا در این زمینه بازیگران و فیلم‌های سینما به شما کمکی کرده‌اند؟ - واقعیت ماجرا این است که من چندان اهل تماشای فیلم نیستم که بخواهم به واسطه این موضوع با بازیگر معروفی در ارتباط باشم. اصلا هم بهانه کمبود وقت نمی‌گیرم که بخواهم با این بهانه بگویم که فیلم نمی‌بینم و البته که باید تمرکز بیشتری روی این موضوع داشته باشم و وقتی را برای تماشای فیلم‌های سینمای بگذارم. اما اینکه بخواهم برای همین ماجرای طراحی شادی پس از گل با بازیگر یا کارگردان معروفی مشورت کنم موضوعی است که اصلا به آن فکر نکردم. البته ورزشکارانی هم هستند که حتی در دوران حرفه‌ای خود به شدت اهل فرهنگ و هنر بوده و من بار‌ها و بار‌ها آن‌ها در سالن‌های تئاتر، کنسرت و سینما می‌دیدم، بنابراین خیلی خوب است اگر شما وقتی از فوتبال و مسائل مربوط به آن فارغ می‌شوید هراز چندگاهی به تماشای تئاتر، سینما و یا کنسرت بنشینید. - راستش را بخواهید به سینما و تئاتر علاقه‌ای ندارم، اما علاقه فراوانی به موسیقی دارم؛ و در عین حال موسیقی خوانندگان پاپ کشورمان را هم زیاد گوش می‌دادم، حتی در این ایام برخی از آثار را گلچین کرده وآن‌ها را گوش می‌کنم. جالب است که بدانید بسیاری از آهنگ‌ها هستند که من یک هفته‌ای آن‌ها را حفظ می‌کنم و در زمان لازم این کار‌ها را با خودم می‌خوانم. خودم هم صدای بدی ندارم (با خنده). اساسا خانوادگی صدای خوبی برای خوانندگی داریم و هر کدام برای خودمان استعداد‌هایی هستیم. این را هم بد نیست بدانید که سال‌ها پیش من قاری قرآن بودم که در بسیاری از موارد همچنان به من آرامش می‌دهد. می دانید که رضا عنایتی هم در تیم فوتبال استقلال صدای خوبی داشت و از آن برای تولید چند قطعه موسیقایی استفاده کرد، شما که به قول خودت استعداد خوبی در این زمینه دارید، نمی‌خواهید خوانندگی را تجربه کنید؟ - اغلب افراد می‌دانند که صدای من خوب است، ولی خجالت می‌کشم قطعه موسیقایی را بخوانم؛ بنابراین با خود می‌گویم بهتر است در خلوت خودم قطعه‌ای را بخوانم. در مواقعی هم ممکن است با یکی، دو نفر از جمع دوستان که صمیمی هستیم، قطعه‌ای را بخوانیم. البته از اینکه به من اتهام این مسئله را بزنند که به دلیل مشهور بودم به سراغ خوانندگی می‌روم ترس و واهمه‌ای ندارم. من فقط اعتماد به نفس خوانندگی در جمع افراد را ندارم، ولی در خلوت برای خودم قطعاتی را می‌خوانم و این مسئله ارتباطی به شهرت بنده ندارد. چرا با یک آهنگساز برای فعالیت در زمینه خوانندگی ولو یک تک‌آهنگ صحبت نمی‌کنید؟ - در این فکر هستم، ولی، چون در حال حاضر در جو و شرایطی قرار دارم که باید به مقوله فوتبال بپردازم نمی‌توانم به موضوع دیگری بپردازم. من در این مدت آسیب زیادی دیده‌ام و هم اکنون برای بهبود این وضعیت شبانه‌روز کار می‌کنم. سعی من بر این است که بتوانم به نقطه مشترکی برسم تا از بابت فوتبال ذهنم خلاص شود و بعد بتوانم به مقوله خوانندگی که به آن علاقه‌ی زیادی دارم، بپردازم. به خوانندگی زیاد فکر می‌کنم و دوست دارم به کنسرت بروم، ولی فکر می‌کنم هنوز فرصت چنین اقدامی نشده است. آیا تاکنون به تماشای کنسرت رفته‌اید؟ - خیر با اینکه به کنسرت دعوت هم شده‌ام، اما تابه حال به هیچ کنسرتی نرفته‌ام. من علاقه فراوانی به موسیقی دارم، ولی چون می‌خواهم در این زمینه رو به جلو پیشرفت کنم، هنوز زمان آن نرسیده است، چرا که رشته ورزشی و فعالیت من، در زمینه فوتبال است. اگر در کنار راهی که در آن قرار دارم، شرایط مناسبی فراهم بود، به حرفه خوانندگی نیز می‌پردازم. اینکه می‌گویند حضور موسیقی یکی از ارکان آرامش روحی ورزشکاران تمامی رشته‌ها قبل از آغاز موسیقی است، تا چه حدی به واقعیت نزدیک است؟ - من زمانی که در کنار دیگر بازیکنان هستم، خوشحالم و احساس راحتی می‌کنم، ولی قبل از بازی چیزی که بتوان روی آن تمرکز کرد، موسیقی است؛ چون آرامش‌بخش است. به هر حال یکسری فوتبالیست‌ها به موسیقی گوش می‌دهند و بر این باورند که قبل از انجام بازی، به آن‌ها انرژی و آرامش می‌دهد. ممکن است عده‌ای قبل از انجام بازی، مداحی و قرآن گوش بدهند و شاید بعد از بازی، چیز دیگری به بازیکنان آرامش بدهد. عده‌ای از بازیکنان هم هستند که قبل از شروع بازی به فایل‌های صوتی که در آن مفاهیم روانشناسانه وجود دارد، توجه دارند. در مجموع هر بازیکنی به نحوی برای خودش استدلالی دارد، ولی بنده به شخصه قبل از بازی فوتبال با موسیقی آرام می‌شوم. و یک سئوال تکراری؛ آیا به بازیگری علاقه داری؟ به هر حال شما هم می‌توانید مانند تعدادی از فوتبالیست‌ها از جمله علی انصاریان، پژمان جمشیدی و ورزشکاران دیگر هم دوران حرفه‌ای و هم در دوران بازنشستگی به آن فکر کنید. - حرفه بازیگری و خوانندگی خوب است، البته عده‌ای هم می‌گویند فوتبالیست شدن خوب است. تابه حال به اینکه بخواهم بازیگر شوم، فکر نکرده‌ام، ولی فعالیت در این زمینه جالب و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد. اگر کسی مانند بنده از شما دعوت کند که به تماشای تئاتر بیایید، می‌پذیرید یا حوصله آن را ندارید؟ - بحث حوصله نیست، من همیشه به تئاتر و سینما علاقه داشته و دارم. به هر حال یکسری اتفاقات در زندگی رخ می‌دهد که حتی اگر بخواهید کاری انجام دهید با خود می‌گویید ممکن است زمان آن نباشد. شاید باور نکنید، ولی برای من هنوز تایم آن نرسیده که بخواهم به تماشای کنسرت بروم. یکی از دوستانم هم به من پیشنهاد تماشای تئاتر را داده، به او می‌گویم اگر تایم آن فراهم باشد، دعوتت را قبول می‌کنم؛ لذا ممکن است وقت آن هم پیش بیاید، ولی شرایط آن پیش نیاید، چون برای هر مسئله‌ای، اتفاقی رخ می‌داد که نمی‌توانستم شرکت کنم. اولین کنسرتی که دوست دارید صرف‌نظر از استقلال و پرسپولیسی بودن، بروید، کنسرت کدام خواننده است؟ - آنقدر خوانندگان ایرانی خوب و هنرمند هستند که نمی‌توان کسی را انتخاب کرد، اما دو تا سه نفر هنرمند مانند آقای محمد علیزاده، محسن یگانه هستند که دوست دارم به کنسرت آن‌ها بروم، ولی همه خوانندگان را در یک سطح دوست دارم، چرا که هر کسی به یک سبک می‌خواند و به نظرم هیجان‌انگیز است. استقلالی‌ترین هنرمندی که دیده‌اید، چه کسی بوده است؟ - مهدی ماهانی و امیر جعفری. صحبت آخر. - عید را به همه هموطنان عزیز تبریک می‌گویم انشاءالله سال پربرکتی داشته باشند، به هیچ چیز فکر نکنند و فقط سالم باشند، نه اینکه، چون در این شرایط هستم، بخواهم این حرف را بزنم چرا که همه ما به دنبال شغلی هستیم که بتوانیم به نقطه‌ای دست یابیم تا سلامت روح آزاد شود. امیدوارم همیشه مردم کشورمان را شاد ببینم. سال ۹۶ به دلیل اتفاقاتی از قبیل: سقوط هواپیما، کشتی سانچی، زلزله کرمانشاه، زلزله کرمان سال خوبی نبود. نمی‌توان گفت: دیگر اتفاقی نمی‌افتد، ولی امیدوارم اتفاقات کمتری بیفتد و تا جایی که ما می‌خواهیم، اصلاً شاهد چنین مسائلی نباشیم و همیشه شاهد افتخارآفرینی همه ورزشکاران، بازیگران، خوانندگان و همه عزیزانی که زحمت‌کش هستند، باشیم، نکته دیگر اینکه ما در زندگی خیلی‌ها نیستیم، ولی متأسفانه خیلی زود به قضاوت یکدیگر می‌پردازیم و این را در نظر نمی‌گیریم که هر کسی به هر نقطه‌ای که رسیده، برای آن زحمت کشیده است، امیدوارم دوستانی که به قضاوت سریع می‌پردازند، از چنین دغدغه فکری خارج شوند تا بتوانند به آن چیزی که می‌خواهند برسد.