خبرگزاری میزان: مجید قناد مجری برنامه کودک و نوجوان تلویزیون به مناسبت سال جدید با ما به گفت و گویی نوروزی بپردازد که البته نکات مهمی در این گفت و گو مطرح شده است که ادامه خواهید خواند: مجید قناد مجری برنامه کودک و نوجوان تلویزیون در ابتدا به تبریک سال نو پرداخت و گفت: سال نو را به همه بزرگترهای عزیز که در راس مملکت هستند و خدمت میکنند، کسانی که بچهها را فراموش نمیکنند و همچنین به خانوادههای ایرانی تبریک میگویم. چون بچهها همیشه عدد ۲۰ را در مدرسه دوست داشتند به آنها سال بیست را تبریک میگویم به این دلیل که اگر ارقام سال ۱۳۹۷ را با هم جمع کنید بیست میشود، به همین دلیل سال بیست را به بچهها تبریک میگویم. وی در همین راستا افزود: از خبرنگاران که در دورترین نقطه و در هر لحظه اعم از شادی و غم مثل زلزله کرمانشاه به خوبی تلاش کرده اند و آن را به قلم آورده اند، از زلزله زدگان همواره یاد کرده و فراموششان نکرده اند تشکر کرده و سال نو را تبریک میگویم. آرزو میکنم کسی کسالتی نداشته باشد و اگر داشته باشد بهبود پیدا کند، معلمان همیشه سلامت باشند تا بچههای ما را با علم و فرهنگ خود هدایت کنند و هنرمندان در هر
گوشهای که خدمت میکنند سلامت باشند. مجری نوستالژیک برنامه کودک درباره فعالیتهای خود اظهار کرد: این روزها با توجه به این که وقتم خلوتتر شده است در حال تدریس در دانشگاه هنر و علمی کاربردی ۴۶ هستم، همچنان برنامههای تلویزیونی خود را اجرا میکنم، دنیای بچهها را رها نکرده ام و باز هم باید تجربه کنم، چون هنوز باید یاد بگیرم. از سال ۶۲ که فعالیت خود را شروع کرده ام برنامههای مختلفی را تولید کرده ام. "زباله دان تاریخ"، "بازی شادی تماشا"، "از مدرسه تا مدرسه"، "فیتیله" به مدت ۸ سال، "جمعه به جمعه" به مدت ۳ سال و اخیرا برنامه "یک گله جا" در موضوع سلامتی و تندرستی و آگاهی بچهها و خانوادهها برای آموزش پیشگیری قبل از بیماری به زبان ساده تولید شد. قناد در ادامه تصریح کرد: همان گونه که ۱۸ سال قبل با سردار رویانیان در ارتباط با همیار پلیس برنامهای تولید کردیم و موفق بود در این روزها هم برای سلامتی و بهداشت تلاش میکنیم تا "یک گله جا" هم موفق باشد و موفقیت آن ادامه پیدا کند. از همه کسانی که مواظب و نگران بچهها هستند تا خوب پرورش پیدا کنند مثل وزارت بهداشت تشکر میکنم. وی به کناره گیری اش از تلوزیون اشاره کرد و
در این باره توضیح داد: دو سال فعالیت نداشتم، چون دلم نمیخواست هر چیزی را در برنامه ام تبلیغ کنم، البته تبلیغات در دنیا طبیعی است، اما نمیتوان برای بچهها برنامه در قالب تبلیغات ارائه داد. بچهها مانند آیینه هستند و نمیتوانستم چیزهایی که مختص برنامههای دیگر است و مخصوص بچهها نیست در برنامه ام ارائه دهم. به دلیل قانون مشارکت در تولیدات بالاخره قبول کردم، اما شیوه ام به این شکل بود که برنامه با تبلیغاتی که مخصوص بچه هاست و برایشان به کار آید روی آنتن رود. درست نیست که به بچهها روش و شکل زندگی را در قالب ادب، اخلاق و تربیت آموزش دهیم، اما از سوی دیگر از طرف ما که در تلویزیون هستیم و نماینده پدر، مادر، معلم، پلیس، پزشک و کارگر هستیم چیزهایی آموزش داده شود که درست نیست و صرفا به خاطر پول انجام شود. خدا را شکر در حال حاضر تبلیغاتی که مختص بچه هاست مثل بهداشت و سلامت در برنامهها ارائه میشود. مجری برنامه بازی شادی تماشا درباره پیشکسوتان فعال در تلویزیون که حق استادی برای او دارند اشاره و بیان کرد: ایرج طهماسب و مرضیه برومند حکم استادی دارند و من از آنها یاد گرفته ام. آن زمان تهیه کننده من زنده یاد
فریما فرهی بود. این تهیه کننده وقتی میخواست کاری کند ریزبین و دقیق بود؛ به همین دلیل کارشناسانه جلو میرفت. بیژن بیرنگ، داریوش مودبیان، حمید جبلی و بسیاری دیگر از عزیزان پیش از من بوده اند و برای بچهها زحمت کشیدند. قناد درباره راهکارهای برنامه سازی به شکل تخصصی در تلویزیون اظهار کرد: وقتی تعداد جمعیت زیاد میشود مکانهای فرهنگی نیز باید زیادتر شود، آنها که متخصص هستند باید بیشتر به کار گرفته شوند؛ در غیر این صورت آن مواردی که باید محقق شود، نمیشود. اگر درباره هر زمینهای چه کودک و چه بزرگسال عمیق فکر کنیم و آن را دوست داشته باشیم کار خوب تولید خواهد شد. وی ادامه داد: در مقطعی در بحبوحه دفاع مقدس برنامه "از مدرسه تا مدرسه" را به مدت ۴ سال تولید کردیم و احساس کردیم بچهها را نمیشناسیم؛ بنابراین وارد حوزه برنامه سازی برای خردسالان شدیم و برنامه "بازی شادی تماشا" را تولید کردیم که تازه فهمیدیم بچهها چه میخواهند و خردسال و کودک و نوجوان سه دوره متفاوت هستند، باید چگونه با آنها روبرو شد و برای دیدن برنامه جذبشان کرد. از افرادی که تخصص این کار را دارند باید استفاده شود. آیا هرکسی به صرف این که بیان
خوبی دارد میتواند مجری برنامه کودک شود؟ پشت بیان خوب تخصص، تعلیم، تحصیل و تجربه نیاز است و صرفا به حرف زدن محدود نمیشود بلکه در هر زمینهای اعم از برنامههای مخصوص خانوادهها و حتی گویندگی خبر، کار ساده نیست. مجری برنامه نوجوان سیما درباره برنامههای فعلی سیما و اجرای همکاران خود توضیح داد: برنامههای سایر همکاران را میبینم و اگر احساس کنم اشکالی وجود دارد به عنوان یک دوست با آنها در میان میگذارم و چیزهایی نیز از آنها یاد میگیرم. از مسئولین میخواهم از آنهایی که تخصص دارند و عمر خود را در این راه گذاشته اند استفاده کنند و نگذارند به سادگی از کنار ما عبور کنند. مرضیه برومند، ایرج طهماسب و بسیاری از عزیزان که در این راه قلم زدند و در صحنه تئاتر، سینما و تلویزیون کار کرده اند از کسانی هستند که باید استفاده شوند. قناد در ادامه تصریح کرد: هر کس که توانسته خود را به جایی برساند که جلوی دوربین تلویزیون حاضر شود و برنامه اجرا کند استحقاقش را داشته است، حال این که به چه میزان آمادگی، اطلاعات عمومی و تبحر را دارد، به کارشناسانی که در راس امور حضور دارند و مخاطبینی که برنامه را میبینند بر میگردد. آیا نظر
مخاطبان بر کارشناسان تاثیر میگذارد یا برنامه باید برای پرکردن کنداکتور روی آنتن باشد؟ تلویزیون فقط موسیقی و نمایش نیست بلکه مجری باید یک روانشناس باشد و مخاطب را خوب بشناسد. وی با اشاره به اجرای خود در تلویزیون و نکاتی که رعایت میکند بیان کرد: در حرفهای من در هنگام اجرا هیچوقت نمیشنوید که فقط بگویم پدر و مادرها چطورید؟ بلکه میگویم بزرگترهای خانه چطور هستند، چون برخی بچهها پدر یا مادر کنارشان نیست استفاده از کلام پدر و مادر قشنگ نیست. هیچوقت از من نمیشنوید که بگویم دروغ نگویید بلکه میگویم آفرین به بچههای راستگو. بعد از شنیدن این کلام مخاطب به دنبال این میگردد که غیر از راستگو چه کسی یا چه چیزی وجود دارد، پس حتما خوب نیست که عمو قناد نمیگوید. هیچوقت دستم را به اشاره به بچهها بر نمیگردانم، چون علامت اشاره علامت خوبی نیست. اینها مسائلی است که باید یادبگیریم و خوب ببینیم. زنده یاد حمید سمندریان استادم در دانشگاه بود. به او گفتم من هزاربار جلوی دوربین رفته ام و هر بار که میروم باز میترسم و تن و بدنم میلرزد. چکار کنم؟ به من آفرین گفت و ادامه داد: تو دوربین را نمیبینی بلکه پدر، مادر، کودک،
پزشک، پلیس، استاد دانشگاه و مسئولین را مقابل خود میبینی. دیدم راست میگوید من آنها را میبینم. این مجری تلویزیون افزود: ما با یک کلمه میتوانیم رابطه بین پدر، مادر و بچهها را به هم بریزیم و در عین حال با یک کلمه میتوانیم رابطه آنها را خوب و جذب هم کنیم. با یک کلمه میتوانیم رابطه بین آموزش و پرورش، بچهها و معلمین را نزدیک کنیم و در عین حال با یک کلمه بینشان فاصله ایجاد کنیم. به همین جهت تجربه نیاز است، باید تجربه کرد، یاد گرفت و بعد کاری را انجام داد. من هنوز که هنوز است در حال یادگیری هستم همان گونه که در پشت صحنه برنامه "محله برو بیا" چیزهای زیادی یاد گرفتم. قناد با توجه به تجربه چندین ساله برنامه سازی و کار با کودکان اظهار کرد: دنیای بچهها دنیای بسیار خوبی است و شامل سه بخش است. خردسال، کودک و نوجوان که کارشناسانه باید به آنها رسیدگی کرد. اگر این گروههای سنی که آینده سازان ما هستند از طریق مراکز فرهنگی و هنری از جمله آموزش و پرورش و رسانه خوب پرورش پیدا کنند و هدایت شوند مسلما مشکلات کمتر و موفقیتها بیشتر خواهد بود. البته اینها به تنهایی میسر نمیشود و با همراهی خانواده، رسانه و آموزش و
پرورش میسر میشود، این مراکز باید دست به دست هم دهند تا بتوانیم به خوبی این عزیزان را در تحصیل، بازی، اطلاعات عمومی و مواردی که نیاز آنها برای ورود به جامعه است هدایت کنیم. وی در سخن پایانی خطاب به هنرمندان و همه مردم خاطرنشان کرد: به بزرگترها میگویم که نگذارید غرور ما را فرا بگیرد، غرور بدترین چیز است. در بین ما هنرمندان کسانی هستند که تا چهار نفر از آنها تعریف میکنند تصورشان این است که به همه هنر دست یافته اند. این گونه نیست. این تازه اول راه است و یادمان باشد به کسانی که از آنها چیزهایی یاد گرفته ایم پشت نکنیم و از آنها تشکر کنیم. گذشته خود را فراموش نکنیم که چه کسانی به ما چیزهایی یاد داده اند.
دیدگاه تان را بنویسید