«خاوریِ اختلاسگر» روی پرده سینما +تصاویر
برای اولین تجربه احمدی می‌شود از برخی ایراد‌های روایی و فنی او گذشت و به این نکته توجه داشت که کمترین مزیت اینگونه فیلم ها، خوشحال شدن کارگران و کارمندان سینما‌ها در زمان اکران از میزان فروش آن‌ها است.
مشرق: تمام حرف «مصادره»، روند شکل گیری فردی به نام «جلال خاوندی» (با بازی بابک حمیدیان) است که قرار است فردی به نام «محمودرضا خاوری» را برای تماشاگران تداعی کند.
«جلال خاوندی» (با بازی بابک حمیدیان) در کنار اسماعیل یارجانی (با بازی رضا عطاران)
محمودرضا خاوری در سال ۱۳۳۱ در خرم‌آباد به دنیا آمد. او از بانکداران ایرانی متهم اختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی است که مدیر عامل بانک ملی ایران بود و در هفته اول مهر ۱۳۹۰ به بهانه «مشکلات عصبی حادث‌شده و بیماری مزمن» از مقام خود استعفا داد و به کشور کانادا گریخت.
اینجا بخوانید: مهران احمدی، از ژست فسادستیزی تا ساختن فیلم با پول بدهکار بانکی!
«مصادره» در کنار جلال خاوندی، اسماعیل یارجانی (با بازی رضا عطاران) و پسرش زکریا (با بازی هومن سیدی) را قرار داده تا داستانش را پیش ببرد.
سخاپور (با بازی میرطاهر مظلومی) در کنار زکریا و اسماعیل یارجانی (با بازی رضا عطاران)
شوخی‌هایی با مایه‌های جنسی که چندسالی است به سینمای ایران راه پیدا کرده، در «مصادره» پررنگ است، اما نمی‌شود از استهزای اپوزسیون خارج نشین با هدایت فردی به نام سخاپور (با بازی میرطاهر مظلومی) هم گذشت. کارکتری که «هخا» و قول و قرارهایش برای تسخیر ایران را تداعی می‌کند! اسماعیل یارجانی کارمند دون پایه‌ی ساواک، در حالی به آمریکا رفته و به ضدانقلاب پیوسته که سرنوشت اموال او در جای دیگری رقم خورده و توهم توطئه‌ی او نسبت به همه اطرافیانش، نمونه‌ای خوب از افرادی است که در تلویزیون‌های ماهواره ایِ فارسی زبان می‌شود آن‌ها را به راحتی پیدا کرد. مهران احمدی (کارگردان) که ۱۰ سال پیش، کارش را با دستیاری برای عبدالرضا کاهانی (کارگردان) آغاز کرد و در ۵ فیلم با او همکار بود، مسیرش را به سمت بازیگری تغییر داد و در فیلم‌هایی مثل بغض، روز روشن و سریال پایتخت ۲ خوش درخشید. او همچنین در فیلم شیار ۱۴۳ با زوج نرگس آبیار و محمدحسین قاسمی آشنا شد و فیلم نفس را نیز برای آن‌ها بازی کرد. احمدی در «مصادره» به عنوان اولین اثر سینمایی اش در مقام کارگردان، از مشاوره‌های نرگس آبیار استفاده کرد و تهیه‌ی فیلمش را هم به محمدحسین قاسمی
(همسرِ آبیار) سپرده. او فیلمنامه قوی و تقریبا بی عیبی از علی فرقانی را هم در اختیار داشت و توانسته فیلمش را در از نظر فرمی، سرپا نگهدارد؛ با این همه برای اولین تجربه احمدی در مقام کارگردان می‌شود از برخی ایراد‌های روایی و فنی او گذشت و به این نکته توجه داشت که کمترین مزیت اینگونه فیلم‌های بدنه‌ی سینما، خوشحال شدن کارگران و کارمندان سینما‌ها در زمان اکران از میزان فروش آن‌ها است. بی شک از همین حالا می‌شود فروش بالای «مصادره» را حدس زد و امید داشت که با این فروش، احمدی ادامه مسیر فیلمسازی اش را قوی‌تر و ماندگارتر ادامه دهد.
برخی عوامل مصادره
و نکته آخر اینکه خروج «مصادره» از لیست آرای مردمیِ جشنواره بهترین دلیل است تا مسئولان جشنواره، ضمن عذرخواهی از مخاطبان، کل این آرا را باطل اعلام کرده و در جشنواره سی و هفتم، راهکار بهتری برای آن بیندیشند.
دیدگاه تان را بنویسید