حضور اهالی موسیقی در نقش تهیه‌کننده؛ مثبت یا منفی؟

خبرگزاری فارس: طی سالیان گذشته هنرمندان زیادی در میان اهالی موسیقی بوده‌اند که خودشان وارد حوزه تهیه‌کنندگی، انتشار آلبوم، برگزاری کنسرت و ... شده‌اند و تصمیم گرفته‌اند علاوه بر هنر به حوزه‌های اجرایی و اقتصادی موسیقی نیز ورود پیدا کنند.

محمدرضا شجریان/ موسسه دل آواز

محمدرضا شجریان خواننده موسیقی ایرانی یکی از پیشگامان این عرصه است و جز اولین موسیقیدان‌هایی است که اقدام به ایجاد یک موسسه خصوصی برای انتشار آثار و برگزاری کنسرت‌های خود، کرد. هرچند در این سال‌ها حضور «دل آواز» در عرصه موسیقی کمرنگ بوده اما هنوز هم می‌توان آثار این موسسه را در بسیاری از فروشگاه‌های فرهنگی کشور دید. موسسه‌ای که این روزها توسط همایون شجریان اداره می‌شود و آخرین اقدامش مشارکت در برگزاری کنسرت «سی» بود.

حسین علیزاده/ موسسه تاروپود

علی بوستان در نشست رونمایی از آلبوم «غم‌نومه فریدون» خبر از راه‌اندازی موسسه «تاروپود» به مدیریت حسین علیزاده داد تا این موسیقیدان‌ برجسته هم در کسوت تهیه‌کننده و ناشر هم ظاهر شود. طی سالیان گذشته حسین علیزاده با تهیه‌کنندگان و ناشران مختلفی از جمله موسسه ماهور و موسسه ققنوس و موسسه هرمس همکاری داشته است اما در مقاطعی با تهیه‌کنندگان آثار خود دچار مشکلاتی شده است. «تاروپود» تازه راه‌‌اندازی شده و در ادامه باید منتظر ماند و دید تا علیزاده می‌تواند در این زمینه هم موفق باشد یا خیر.

محمد معتمدی/ موسسه آوای آبی رود

محمد معتمدی خواننده موسیقی سنتی که این روزها به واسطه حضورش در برنامه خندوانه، چهره عمومی‌تری پیدا کرده ، نیز جز موزیسین‌هایی است که وارد عرصه تهیه و اجرا هم شده و موسسه «آوای آبی رود» را راه‌اندازی کرده تا آثار خود را از این پس تحت امتیاز این موسسه منتشر کند. آلبوم «عبور» که آهنگسازی آن را علی قمصری انجام داده، اولین آلبوم منتشر شده از سوی این موسسه بود.

علیرضا قربانی/ موسسه آهنگ اشتیاق

علیرضا قربانی خواننده موسیقی ایرانی نیز با تاسیس موسسه «آهنگ اشتیاق» به جرگه ناشران موسیقی پیوسته است. این موسسه تا کنون دو آلبوم آخر مدیر عامل خود یعنی آلبوم‌های «دخت‌پری‌وار» و «فروغ» را منتشر کرده است. آلبوم «خیال‌فال» از سامان صمیمی و آلبوم «وکالیز» از «پریسا و پوریا پیرزاده» از دیگر آلبوم‌های موسسه موسیقی متعلق به علیرضا قربانی است. این موسسه در ادامه همکاری‌هایی را نیز با گروه دال آغاز خواهد کرد.

برادارن پورناظری/ موسسه بارانا

تهورس و سهراب پورناظری از موزیسین‌های پرحاشیه و پرحرف و حدیث موسیقی ایران، سال 94 شرکت بارانا را راه‌اندازی کردند. این موسسه در اولین اقدامش توانست با روابط ویژه‌ای امور اجرایی یک دوره از جشنواره موسیقی فجر را بر عهده بگیرد و حتی سایت بلیت فروشی خود را با فروش بلیت‌های جشنواره راه‌اندازی کند! اتفاقی که حاشیه‌های فراوانی داشت و حرف‌ و حدیث‌های آن مدت‌ها نقل محافل موسیقایی بود. اما علی رغم تمام این حرف و حدیث‌ها و شائبه‌های زیادی که ایجاد شد این موسسه به صورت غیر علنی در برگزاری بخش‌هایی از دوره قبل جشنواره نیز مشارکت کرد. اما این موسسه علی رغم استفاده از تمام ارتباط ویژه موسسانش نتوانست دوام چندانی در عرصه فعالیت‌های جدی موسیقی بیاورد تا اینکه پروژه تجاری «سی» که چندی پیش برگزار شد، توانست دوباره نام این موسسه نه چندان خوشنام را در فضای موسیقی ایران مطرح کند.

مجید اخشابی/ مهر آوا هنر

مجید اخشابی خواننده موسیقی پاپ تقریبا از همان آغاز دوران حرفه‌ای کاری‌اش موسسه خود را راه‌اندازی کرد و برخی از آلبوم‌های خود را از طریق این موسسه روانه بازار موسیقی کرد. مجید اخشابی از فعالین دیگر حوزه‌های موسیقی جز خوانندگی هم هست و به غیر از فعالیت‌های آموزشی حتی در مقطعی یک مجله در حوزه موسیقی را مدیریت و منتشر می‌کرد.

احسان حق شناس/ کامیاب بهاران

احسان حق‌شناس دیگر خواننده پاپ فعال در عرصه تهیه‌کنندگی موسیقی است. او که به گفته اهالی موسیقی یکی از ثروتمندان این عرصه است علاوه بر انتشار آثار خودش، تهیه‌کننده کنسرت‌های گروه دارکوب،‌ لیان،‌ حامی و ... بوده است.

کریستوف رضاعی/ میم

کریستوف رضاعی آهنگساز مطرح که طی سالیان گذشته به واسطه حضورش در سینمای ایران جایزه‌های زیادی از جشنواره‌های سینمایی را از آن خود کند، سال گذشته با انتشار آلبوم موسیقی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» رسما از موسسه انتشاراتش تحت عنوان «میم» رونمایی کرد. این موسسه در ابتدای کار خود قرار است تا تنها کارهای رضاعی را منتشر کند.

در این میان هنرمندان دیگر نیز هستند که موسسه موسیقی و انتشار آلبوم راه‌اندازای کرده اند اما فعالیت پیوسته و دائمی نداشته‌اند که از جمله آنها می‌توان به موسسات آوای باغ مهر (سامان احتشامی)، ترنم (علی اصغر شاه‌زیدی)، ایران مولانا (محمدجلیل عندلیبی)، پنج برگ هنر (فریدون خوشنود)، حافظ مهر (شهرام ناظری)، سروه تنبور (علی اکبر مرادی) و از پارس تا خزر (خشایار اعتمادی)، اشاره کرد.

دلایل زیادی را می‌توان برای ورود و چرایی حضور موزیسین‌های ایران در عرصه تهیه‌کنندگی و تولید دید؛ از جمله عدم اعتماد هنرمندان به تهیه‌کنندگان موسیقی، کمبود تهیه‌کنندگان حرفه‌ای در موسیقی ایران و زیاده‌خواهی برخی هنرمندان و... . در گزارش‌های آینده باز به این موضوع خواهیم پرداخت و نظر اهالی موسیقی را در مورد این مسئله جویا خواهیم شد.