جذابیت بازیگری از زبان بازیگر فیلم اصغر فرهادی +عکس

جام جم آنلاین: خاویر باردم تا به امروز معروف‌ترین بازیگر سینمای اسپانیا در سطح جهانی است. این هنرمند 48 ساله کار بازیگری را در سال 1990 شروع کرد و تا به امروز، با تعدادی از بهترین فیلمسازان قاره اروپا همکاری کرده است.

موفقیت در این قاره، پای او را به هالیوود هم باز کرد. در کنار اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل برای «جایی برای پیرمردها نیست»، جوایز بهترین بازیگر مرد جشنواره‌های کن و ونیز را دارد. پنج بار جایزه بهترین بازیگر مرد مراسم گویا (اسکار اسپانیایی) را گرفته و مراسم جوایز فیلم اروپا هم دو بار او را به عنوان بازیگر برگزیده مرد سال این قاره انتخاب کرده است. سال 2000 هم برای «پیش از آغاز شب»، نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد شد. پنه لوپ کروز همسر اوست و دو فرزند دارد. این روزها جلوی دوربین فیلم تازه اصغر فرهادی به نام «همه می‌دونن» است. «مادر!» باردم هفته قبل به روی پرده سینماها رفت و گفت‌وگوی زیر، برگرفته از چند مصاحبه او با نشریات مختلف است.

هالیوود از شما در نقش‌های منفی استفاده می‌کند. نمونه‌های تازه‌اش قسمت‌های جدید جیمزباند و دزدان دریایی کارائیب هستند. خیلی از بازیگران نمی‌دانند جذابیت کار بازیگری در ایفای نقش‌های منفی است! در نقش‌های منفی، شما امکان تحرک و ارائه چیزهای مختلف را دارید. این جور نقش‌ها، تنوع زیادی در خود دارند و به شما امکان می‌دهند که هنر و توانایی‌هایتان را بروز داده و به نمایش بگذارید. اگر دقت کنید، می‌بینید که اکثر بازیگران مطرح و نامتعارف سینما، از بازی در نقش‌های منفی و خاکستری استقبال زیادی می‌کنند. تماشاگران هم این جور کاراکترها را دوست دارند، زیرا طبیعی‌تر و منطقی‌تر به نظر می‌آیند. در عین حال، هروقت در آینه به خودم نگاه می‌کنم و بینی و چال روی گونه‌ام را می‌بینم، احساس می‌کنم بیشتر به درد این جور نقش‌ها می‌خورم! مشتاق بازی در محصولات هالیوودی هستید؟ نه. هر وقت دعوت به بازی می‌شوم، فیلمنامه را می‌خوانم و اگر مورد پسندم قرار گیرد در آن بازی می‌کنم. حس خاصی نسبت به هالیوود ندارم و بیشتر می‌خواهم در فیلم‌ها و نقش‌های خوب بازی کنم. من یک اروپایی‌ام و یادم نمی‌رود که متعلق به کدام کشور هستم. سرزمینم و مردمم را دوست دارم. حاضرید با فیلمسازان جوان کار کنید؟ برایم جوان یا کهنه‌کار بودن فیلمساز اهمیتی ندارد. نکته اصلی توانایی او برای خلق یک کار خوب است. وقتی فیلمساز جوانی با یک ایده و فیلمنامه خوب به سراغم می‌آید، همه جور همکاری با او می‌کنم. هیچ فیلمساز کهنه‌کاری از همان روز اول، باتجربه و قدیمی نبوده است. زمان بازی در فیلم‌ها، از تجربیات شخصی‌تان بهره می‌گیرید؟ نه الزاما. کودکی پردردسری داشتم. مادرم و یکی از دایی‌هایم سیاسی بودند و با جنبش دموکراتیک چپ همکاری می‌کردند. فرانکو در قدرت بود. با آن‌که خیلی کوچک بودم، اما خیلی چیزها را می‌فهمیدم. مادرم گریه می‌کرد، زیرا هر روز می‌دید که دوستان و همکارانش دستگیر، زندانی یا ناپدید می‌شوند. خب، چنین تجربیاتی را فقط زمان بازی در فیلمی اجتماعی می‌توان مورد استفاده قرار داد، اما برای نقش‌هایی که به‌عهده می‌گیرم، همیشه تحقیق می‌کنم. تا کاراکتر مورد نظر را نشناسم و با دیدگاه‌ها و انگیزه‌هایش آشنا نشوم، جلوی دوربین نمی‌روم. اگر خودم آن کاراکتر را نفهمم و باور نکنم، چطور می‌توانم انتظار داشته باشم تماشاگران او را از من بپذیرند؟ آرزوهایی که داشته‌اید، برآورده شده‌اند؟ همه‌شان نه. اما در همین حد هم راضی‌ام. یکی از آرزوهایم زمانی برآورده شد که جولین اشنابل فیلم «پیش از آغاز شب» را به آل پاچینو نشان داد. پاچینو ساعت سه نصف شب به وقت اسپانیا به من زنگ زد و گفت چقدر این فیلم و بازی مرا دوست دارد. هیجان‌زده و دستپاچه شده بودم. با صدایی لرزان به او گفتم در زندگی‌ام به دو چیز باور و اعتقاد داشته‌ام؛ خدا و آل‌پاچینو. بازیگر مورد علاقه‌ام است و همیشه بازی‌ها و شخصیتش را تحسین کرده‌ام. برایم خیلی جالب و هیجان‌انگیز بود که بازی‌ام آنقدر او را تحت تاثیر قرار داده است. دریافت اسکار و دیگر جوایز سینمایی خوشحالتان می‌کند؟ به مساله از این زاویه نگاه نمی‌کنم. به نظر من، جوایز از این نظر اهمیت و ارزش دارند، که مردم را متوجه فیلم‌ها کرده و آنها را راهی سالن‌های نمایش می‌کنند. هر چیزی که کمک کند تا سالن‌های سینماها پر شود، چیز خوب و باارزشی است. به این واقعیت افتخار می‌کنم که مردم به سینما می‌آیند و فیلمی از من را تماشا می‌کنند. فکر می‌کنید فیلم‌های سینمایی قدرت تغییر دادن آدم‌ها را دارند؟ به این فکر می‌کنم که اگر بتوانند آنها را به فکر کردن درباره مسائل مختلف وادارند، نقش و وظیفه خودشان را بازی کرده‌اند. این خیلی خوب است که آنها درباره چیزی که دیده‌اند حرف بزنند و فکر کنند. این کار می‌تواند باعث شود تا شاید به فکر تغییر دادن بعضی چیزها بیفتند، اما هیچ فیلمی تا به حال نتوانسته انقلابی به راه بیندازد!