خبرگزاری ایسنا: این بازیگر که شامگاه گذشته (۲۴ مردادماه) در اعتراض به عملکرد حوزه هنری مبنی بر تحریم فیلم «زادبوم»، از حضور در سینما آزادی برای نمایش فیلم «گذر موقت» به کارگردانی افشین هاشمی خودداری کرد، در گفت‌وگویی با ایسنا، بیان کرد: حتماً تلاش می‌کنم فیلم افشین هاشمی را امشب در پردیس ملت تماشا کنم چون معتقدم برای حمایت از سینما باید مردم را در دعوت به تماشای آثار سینمایی همراهی کرد؛ آن هم در شرایطی که هیچ‌کس از سینما حمایت نمی‌کند.
تیموریان که فیلم «زادبوم» با بازی او پس از هشت سال به تازگی روانه اکران شده است، اما از سوی حوزه هنری که ابتدا به نوعی صاحب فیلم بوده، تحریم شده و تعداد زیادی از سینماها را در تهران و شهرستان از دست داده است، گفت: این فیلم هشت سال توقیف شده بود و الان هم در شرایطی اکران شده است که به نظر می‌رسد بهتر است برای حفظ شأن و احترام گروه دوباره آن را توقیف کنند چون شرایط در سینما به گونه‌ای است که وضعیت فاجعه آن در حال تبدیل شدن به کمدی است؛ همانطور که چارلی چاپلین می‌گوید، «عمق فاجعه است که کمدی را می‌سازد». این بازیگر که با چهار فیلم توقیفی رکورددار است، افزود: عجیب است که یک‌سری نیروی مستقل می‌توانند در این سینما راجع به زحمت گروه‌های مختلف سینمایی تصمیم بگیرند و من پس از سال‌ها حضور در این عرصه الان نمی‌دانم مجوز ساخت یک اثر را چه کسی صادر می‌کند و چطور تأیید می‌شود! چون در مقطعی به پیشنهاد خود دوستان قرار بر این شد قبل از شروع به ساخت یک فیلم، مجوز ساخت گرفته شود؛ کاری که برای هر دو طرف زننده است، در نتیجه هیچ فیلم غیرمجازی ساخته نمی‌شود. این در حالی است که وقتی فیلمی تولید می‌شود تازه به مرحله اکران
آن می‌رسیم که کار یا توقیف می‌شود یا اکران می‌شود ولی عده‌ای که از فیلم خوششان نمی‌آید به عده‌ای دیگر دستور می‌دهند تا آن را از پرده پایین بکشند و بخش عمده‌ای از این نیروها کسانی هستند که سالن سینما دارند. رویا تیموریان گفت: به این ترتیب می‌بینیم یک دیکتاتوری روی سینما چتر انداخته که هیچ ارتباطی هم با هنرمندان و مدیریت سینما ندارد. متأسفانه در این سال‌ها در بخش کیفیت و اکران فیلم‌ها چارچوب صحیحی برای چیزی وجود نداشته در حالی که بسیاری از جوانانی که در این سال‌ها با آنها کار کرده‌ام اگر چه شرایط مالی مساعدی نداشتند اما به خاطر داشتن دغدغه اجتماعی تلاش خود را کرده‌اند و من هم با چنگ و دندان در این سینما فعالیت کرده‌ام. او با اشاره به اینکه عده‌ای فیلم‌های اجتماعی را با واژه‌هایی همچون سیاه‌نمایی خطاب قرار می‌دهند، اظهار کرد: نمی‌دانم این کلمه از کجا آمده است چون آنچه مطرح و نقد می‌شود یک هشدار و نگرانی است. نباید همه چیز را قایم کرد. وقتی با فیلم‌ها اینطور برخورد می‌شود تهیه‌کنندگان دیگر جلو نمی‌آیند چون نگران این هستند که فیلم‌هایشان توقیف شود. این شرایط باعث شده آنها فقط به دنبال تیم‌ها و موضوعاتی بروند
تا فیلم‌هایی را بسازند که مردم با تماشای آنها سرگرم شوند و این سقوطی است که سینمای ما دچار آن شده و نمی‌دانم سرانجامش چه خواهد شد. بازیگر فیلم‌های «شیفتگی»، «خانه دختر» و «سنتوری» گفت: این تغییر در سطح سلیقه مردم در سینما و تلویزیون رخ داده و در تئاتر هم به اسم تئاتر مستقل در حال رخ دادن است؛ جایی که نوشته‌ها و بازی‌های ضعیفی را به دلیل ناآشنایی با اصول تئاتر شاهد هستیم و برای من سوال است کی و چه کسانی قرار است بالاخره دغدغه فرهنگ داشته باشند؟ او با بیان اینکه هیچ‌گاه برنامه مدون و نهادینه‌شده فرهنگی درستی وجود نداشته است، گفت: یادم می‌آید ۲۰ سال قبل هم همین حرف‌ها را می‌گفتم و مشخص است با این وضعیت قرار نیست اتفاقی بیفتد، پس فقط باید امیدوار باشیم که شرایط بدتر نشود. این بازیگر با اشاره به فیلم «زادبوم» اضافه کرد: با افتخار پشت فیلم «زادبوم» می‌ایستم چون فیلمی شریف است که یگانگی، اتحاد، عشق و علاقه خانوادگی و وطن‌پرستی در آن موج می‌زند. «زادبوم» فیلمی است که تاریخ انقضا ندارد و حرف آن دغدغه جهان است. جای تعجب است حوزه هنری که خود ابتدا از مشارکت‌کنندگان برای تولید این فیلم بود بعدها سهم خود را واگذار
کرد و معلوم نیست چطور اول آن را قبول داشته و حالا بد شده است؟! تیموریان خطاب به مدیران حوزه هنری بیان کرد: اگر ازخودگذشتگی و تواضع دارید، «زادبوم» و دیگر فیلم‌هایی را که توقیف کرده‌اید پخش کنید، بعد از مردم نظرخواهی کنید و همه آن نظرات را منتشر کنید. آن وقت هر چه آن آمار بگوید ما قبول خواهیم کرد. او با اشاره به اینکه هیچ‌گاه برای جایزه و مدیر بازی نکرده و دغدغه خود دانسته تا برای مردم کار کند، گفت: فیلم «زادبوم» در جشنواره بین‌المللی فجر هشت سال قبل سه جایزه دریافت کرد که مهمترین آنها جایزه نگاه ملی بود اما همین فیلم توقیف شد و الان پس از هشت سال بالأخره با سانسورهایی که در آن انجام شد به اکران رسید و از سوی حوزه هنری تحریم شد. واقعاً چرا این اتفاق افتاده است؟ ای کاش مدیران حوزه هنری جواب دهند که اشکال فیلم کجاست؟ چرا از مردم نظرخواهی نمی‌کنید؟ چرا من باید برای یک فیلم نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر (شیفتگی) شوم و بعد همان فیلم سال‌ها در توقیف بماند؟ پس انگیزه ما چه می‌شود؟ آن هم شخص من که ۴۰ سال است تلاش می‌کنم با خواندن و اجرای تئاتر خود را در شرایطی نگه دارم که آثارم روی مردم تأثیرگذار باشد. رویا
تیموریان با بیان اینکه نیروهای مستقلی که اینگونه تحریم‌ها را انجام می‌دهند در حال کشاندن سینما به مرز سقوط هستند و باعث می‌شوند نیروهای بااستعدادی که با کیفیت کار می‌کنند به سمت اقتصاد بروند، به انتخاب وزیران کابینه دوازدهم اشاره کرد و گفت: در تمام این سال‌ها در بخش فرهنگی برنامه‌های بسیار خوبی داشته‌ایم اما به دلیل تغییرات مداوم وزرا و معاونان و اتخاذ سیاست‌های لحظه‌ای بسیاری از آنها به سرانجامی نرسیده‌اند در حالی که بهتر است مدیران شایسته و لایق برای ادامه کار خود در دور دوم دولت آقای روحانی باقی بمانند. فعالیت مدیران همواره مقطعی بوده و هر کس می‌آید به دنبال اجرای برنامه‌های خود است. او در پایان تأکید کرد: ۴۰ سال آزمون و خطا کردیم و هشت سال بخش‌های مختلف این سرزمین شرایطی را پشت سر گذاشت که احتیاج بود در چهار سال دولت یازدهم وضع به حالت عادی برگردد تا بشود چیزی را روی آن بنا کرد. حال که آن شرایط آماده شده خوب است برنامه‌های خوب با حضور افراد لایق ادامه یابد چرا که پس از ۴۰ سال حالا دیگر باید دنبال حاصل کار باشیم.
دیدگاه تان را بنویسید