سرویس فرهنگی فردا؛ احسان سالمی: درگذشت ناگهانی عارف لرستانی و قوت گرفتن شائبه وجود قصور پزشکی در پرونده درمانی او اتفاقی بود که باعث شد تا رابطه جامعه پزشکی با هنرمندان یک بار دیگر تحت تاثیر قرار گیرد.
این اتفاق باعث شد تا تلاش جامعه پزشکی برای رفع کدورتهای پیش آمده میان گروهی از هنرمندان و پزشکان، باز هم راه به جایی نبرد و داغ درگذشت عباس کیارستمی یک بار دیگر برای اهالی هنر زنده شود.
در این میان اما آنچه که اتفاقات پیش آمده در این چند روز اخیر را در ارتباط با تعاملات جامعه پزشکی با هنرمندان جالبتر میکند؛ وقوع دو اتفاق دیگر است. اولین اتفاق مربوط به سخنان جالب رضا کیانیان خطاب به وزیر بهداشت و درخواست او برای مشخص کردن نتیجه نهایی پرونده عباس کیارستمی بود. درخواستی که وزیر بهداشت با پاسخی سربسته و مبهم اینگونه از جواب دادن به آن طفره رفت: برای پاسخ به این سوال که چرا پرونده مرحوم کیارستمی تا کنون اعلام نشده باید به تمام پرونده های بلاتکلیفی که تا کنون اعلام رای نشده نگاه کنیم و در این رابطه هیچ چیز بهتر از راستی و درستی نیست.
وی در ادامه با استفاده از تکنیکی که سالها پیش رئیس دولت برای پاسخ به سوال برخی از منتقدانش از آن استفاده میکرد؛ به جای پاسخ به سوال رضا کیانیان، سوال او را با سوال جواب داد: اگرچه من هم اکنون مسئولم و باید پاسخگو باشم میخواهم بپرسم تکلیف پرونده آقای کیارستمی چه شد و چرا در قوانینی که داریم اینقدر ناتوان هستیم و در یک سلسله باطلی گرفتار میشویم.
آقای وزیر در ادامه برای انحراف کامل بحث از موضوع اصلی با به میان کشیدن بحثهای سیاسی جواب سوال را به شکلی رندانه پیچاند! او در پایان صحبتهایش گفت: در پرونده کیارستمی نیز مانند پرونده کوی دانشگاه و کهریزک این سوال مطرح است که نتیجه رسیدگی به این پرونده چه شد؟
این پاسخ جالب آقای وزیر در حالی مطرح شده است که این روزها تقریبا یک سال از درگذشت عباس کیارستمی میگذرد و به نظر میرسد خیلی زودتر از اینها باید تکلیف این پرونده مشخص میشد؛ پروندهای که عالیترین مقام مسئول در حوزه بهداشت و درمان کشور هر بار به نحوی از پاسخگویی به آن طفره میرود.
اما اتفاق قابل توجه دیگری که در ارتباط با تعامل جامعه پزشکی و هنرمندان افتاد، شکایت انجمن اهدای عضو از فیلم سینمایی درحال اکران «یک روز بخصوص» است. موضوع اصلی این فیلم که جدیدترین ساخته همایون اسعدیان است؛ در ارتباط با مردی جوان با بازی مصطفی زمانی است که خواهر کوچکترش دچار بیماری قلبی شده و نیازمند پیوند قلب است. این موضوع باعث ورود آنها به ماجراهایی در ارتباط با مافیای پیوند عضو شد که آنها در دو راهی انتخاب راه قانونی پیوند عضو که ممکن است در زمان خیلی طولانی محقق شود و یا راه غیرقانونی آن که درواقع توسل به کمک مافیای این عرصه بود، قرار میدهد.
دلیل شکایت انجمن اهدای عضو ایران از این فیلم نیز دقیق مربوط به همین بخش میشود. مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان، موضوعات مطرح شده مربوط به اهدا و پیوند عضو در اینفیلم را مغایر با واقعیت دانسته و تولید چنین فیلمهایی را باعث ضربه به فرهنگ نوپای اهدای عضو خوانده است. کتایون نجفیزاده همچنین از اعتراض و شکایت به وزارت ارشاد به خاطر این موضوع خبر داده است.
نجفیزاده اخیرا در گفتوگویی با خبرگزاری ایسنا نگارش فیلمنامهای همچون «یک روز بخصوص» را ناشی از عدم اطلاعات کافی نویسنده دانسته و در اینباره گفته است: «این فیلم با اشاره به دلالی قلب هیچگونه پایه و اساس علمی ندارد، زیرا قلب در شرایط خاص و تنها از فرد مرگ مغزی قابل اهداست. اهدای عضو از مرگ مغزی نیز کاملا تحت نظر دولت و وزارت بهداشت در بیمارستانهای دولتی-دانشگاهی انجام میشود و تخصیص، توسط وزارت بهداشت صورت میگیرد و هیچگونه باندبازی و پارتی بازی در این بخش جای ندارد.»
وی همچنین با اشاره به اینکه انجمن اهدای عضو ایرانیان پیش از آغاز اکران این اثر نسبت به نمایش عمومی آن اعتراض کرده است، گفت: «در جشنواره فجر طی نامهای خواستار توقف اکران این فیلم از جناب آقای ایوبی شدیم و تا امروز هم پیگیر این مسئله بودیم که متاسفانه جوابی دریافت نکردیم.»
به نظر میرسد وقوع این اتفاقات و پاسخهای احتمالی برخی از هنرمندان به این اعتراض جامعه پزشکی و عدم پاسخگویی شفاف وزیر بهداشت، آن هم در شرایطی که احتمال درگذشت عارف لرستانی به واسطه قصور پزشکی قوت گرفته است؛ در روزهای آینده رابطه میان دو قشر مهم و نخبگانی جامعه یعنی هنرمندان و پزشکان را بیش از پیش پیچیده کند.
البته بعید نیست که این اعتراضات با توجه به نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری و حسابی ویژهای که دولتیها بر حمایت اهالی هنر از عملکرد دولت یازدهم باز کردهاند؛ به نحوی ختم شود که در نهایت کفه جلب رضایت میان دو گروه به سمت هنرمندان سنگینی کند.
دیدگاه تان را بنویسید