روزنامه خراسان: الناز شاکر دوست (زاده ۷ تیر ۱۳۶۳ در تهران) بازیگر و طراح صحنه و لباس سینما، تلویزیون و تئاتر، بازیگری را با تئاتر آغاز کرد. او سال 83 و در 19 سالگی، با بازی در فیلم« گل یخ» به کارگردانی کیومرث پوراحمد، پا به عرصه سینما گذاشت و ظرف کمتر از یک سال در ۴ فیلم سینمایی نقشآفرینی کرد.
الناز شاکر دوست که تاکنون بیشتر در فیلمهایی بازی کرده که کارشناسان سینما آن را سینمای گیشه مینامند، در دو سال اخیر به سمت حضور در آثار متفاوتی رفته است. آثاری که بیشتر شرحی مصور از آسیبهای جامعه امروز ایران است. فیلم سینمایی« خفه گی »جدیدترین فیلم فریدون جیرانی که در جشنواره امسال فجر به نمایش درآمد و مورد استقبال تماشاگران و منتقدان نیز قرار گرفت و همچنین پویانمایی رئال «مبارک »به کارگردانی محمدرضا نجفی ازجمله این آثار است. به گزارش ایلنا، شاکر دوست که چند سالی از عرصه سینما دور بود و در انگلستان زندگی می کرد درباره دلایل بازیاش در این فیلم میگوید: اصولاً دوست ندارم درباره فیلم و دلایل بازی در فیلمهایم توضیح بدهم اما درباره «خفه گی» میتوانم بگویم در پی تجربهای بودم تا خودم را تکرار نکنم. کار کردن در سینما برایم مانند بالا رفتن از راهپله است. وقتی پلهها را به سمت بالا طی میکنیم، آنوقت در پله بالایی مطمئن خواهیم شد که به عقب برنمیگردیم.
در سینما هم وقتی یکبهیک تجربهها را پشت سر میگذاری؛ اطمینان پیدا میکنی وقتش رسیده تا گذشته را فراموش و شاید برای همیشه با آن خداحافظی کنی، حتی اگر در آثاری با همان سبک و سیاق بازی کنی تلاش میکنی تا تصویری متفاوت از خود ارائه کنی که به دیروز هیچ شباهتی نداشته باشد.بازیگر فیلم «مبارک» میگوید: این حرف به آن معنا نیست که فیلمهای قبلیام را دوست نداشته ام بلکه دوست داشتم و دلم می خواهد مردم شاکر دوست تازه و تصویر متفاوتی از مرا بر پرده سینما ببینند.
بازیگر فیلم «رسوایی» با اشاره به این که بازیگر باید فیلمنامه را بهخوبی بخواند، تصریح میکند: بازیگر فقط با فیلمنامه میتواند شناخت کاملی از نقش آیندهاش و تصویری که مردم از او میبینند؛ به دست آورد. فیلمنامه «خفه گی» جناب جیرانی نیز برای من اثری دوستداشتنی بود. این فیلمنامه از معدود آثاری بود که وقتی به ایران برگشتم؛ آن را خواندم و بسیار به آن علاقه پیدا کردم. «خفه گی» را دوست داشتم چون تنهایی شخصیت فیلم یک تنهایی عمیق، واقعی و عجیب بود. یک تنهایی غیرشعاری از جنسی که همه ما آن را در زندگی تجربه کردهایم. بازیگر ابتدا باید دانش بازیگری داشته باشد. دانش بازیگری هم به این نیست که من فلان دوره را بگذرانم یا نزد فلان استاد فقط تمرین کرده باشم. باید تمام سبکهای بازیگری را بلد باشید، از طرفی بازیگر باید همیشه به جامعه نگاه کند و حتی شناخت خوبی از جامعهشناسی روز داشته باشد.شاکر دوست میافزاید: بعد از چنین دانشی است که شما میتوانید در این سینما اعتبار خوبی برای خود کسب کنید.من همیشه احساس میکردم وظیفهدارم حرفهای ناگفته خیلی از همجنسان و همنوعان خودم را بگویم.
من بااحساس چنین وظیفه ای؛ به کار در سینما ادامه دادهام.شاکر دوست دراینباره که بیشتر فیلمهایی که بازی کرده فروش خوبی داشته و این موضوع چه میزان برای وی مهم بوده است، میگوید: هیچوقت دغدغه دستمزد نداشتهام. هیچوقت به خاطر این قضیه وارد بازیگری نشدهام. فکر میکنم نخستین قراردادی که در زندگیام بستم برای «گل یخ» بود. یادم هست با خودرویی که پدرم روز تولدم به من کادو داده بود؛ سر صحنه رفتم. از همان ابتدا که آمدم در پی آن بودم تصویری متفاوت از خودم در سینما نشان دهم. من آمدم بازیگر باشم. از همان زمان که دانشجوی تئاتر بودم؛ میخواستم بازیگر خوبی در سینما باشم و هیچوقت دغدغه پول نداشتم.
دیدگاه تان را بنویسید