خبرگزاری ایسنا: «تایم» نوشت:پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر دو» که دومین اثر مشهور «گوستاو کلیمت» اتریشی محسوب میشود، روز هشتم فوریه به قیمت ۱۵۰ میلیون دلار چوب حراج خورد و مشخص شد طی ۱۰ سال گذشته این نقاشی از آنِ «اپرا وینفری» مجری، بازیگر، تهیهکننده و تولیدکننده باسابقه و مطرح آمریکایی بوده است.
پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر دو» پس از پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر یک» که به رنگ طلایی کشیده شده، شناختهشدهترین نقاشی «کلیمت» هنرمند اتریشی است. «وینفری» که زنی بسیار ثروتمند است، این اثر هنری را در سال ۲۰۰۶ به قیمت ۸۷ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار در حراجی «کریستی» از آن خود کرد. حالا این تابلوی ۵۴ در ۵۴ سانتیمتری به قیمت ۱۵۰ میلیون دلار به یک مجموعهدار چینی فروخته شده است.
«وینفری» به پول این نقاشی رنگ و روغن هیچ نیازی ندارد. براساس گزارش سالانه مجله «فوربز»، ثروت او در حال حاضر دو میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار است. آنچه او را جذب این نقاشی کرده، ذوق هنری او و علاقهاش به داستان پشت این اثر است.
«اَدل بلوخ ـ باوئر» در واقع همسر ویَنی «فردینان بلوخ ـ باوئر» صنعتگر شکر بود. او تنها زنی است که «کلیمت» دوبار پرتره او را کشید. «ادل» زنی هنردوست بود و از دوستان نزدیک و حامیان این نقاش اتریشی به حساب میآمد. او رئیس سالن بانوان وین بود.
«وینفری» اولین هنرمند زن سیاهپوست است که در رسانههای آمریکایی به شهرت رسید. او حتما داستان مقاومتهای «ادل» که زنی یهودی در وین بود و به خاطر جنسیت و مذهبش طرد میشد، را شنیده است. «اپرا» هم مثل «ادل» در جامعه خود یک بیگانه بود که از صفر شروع کرد، به مبارزه ادامه داد و سرانجام موفق شد.
«کلیمت» پرتره «اَدل بلوخ ـ باوئر یک» طلاییرنگ را در سال ۱۹۰۷ خلق کرد. این نقاشی نمادی شد برای آغاز قرن جدید. این نقاشی که به عنوان نمادی از مقاومت هم شناخته میشود، توسط نیروهای نازی از همسر «الن» دزدیده شد و بعد از اتمام جنگ جهانی، اتریشیها از استرداد آن خودداری کردند. فیلمی به نام «بانوی طلایی« هم داستان شاهکار هنری «کلیمت» را روایت کرد که «هلن میرن» در نقش اصلی آن ظاهر شد.
«گوستاو کلیمت» نقاش نمادگرای اتریشی و یکی از برجستهترین اعضای «آرت نوو»ی وین بود که در ژانویه ۱۸۶۲ به دنیا آمد. او در زمینههای نقاشی، نقاشیهای دیواری، طراحی و کارهای هنری دیگر سرآمد بود. بسیاری از آثار او در نگارخانه «Vienna Secession» نگهداری میشوند. این نقاش معروف اتریشی در سال ۱۹۱۸ در سن ۵۵ سالگی درگذشت.
دیدگاه تان را بنویسید