انتقاد بازیگر خردسال از داوری جشنواره فجر
حسین شریفی بازیگر نوجوان فیلم با لهجه کرمانی خطاب به خبرنگاران گفت: شما آدم‌های خوشبختی هستید که توانستید فیلمی را ببینید که داوران جشنواره سی و پنجم هیچ‌گاه ندیدند.
ایلنا: حسین شریفی بازیگر نوجوان فیلم با لهجه کرمانی خطاب به خبرنگاران گفت: شما آدم‌های خوشبختی هستید که توانستید فیلمی را ببینید که داوران جشنواره سی و پنجم هیچ‌گاه ندیدند. نشست‌خبری فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» ساخته محمدرضا خردمندان با حضور عوامل فیلم در برج میلاد برگزار شد. ابتدای این نشست محمدرضا خردمندان با بیان اینکه از استقبال خبرنگاران از فیلم بسیار خوشحال است، اظهارکرد: ایامی که برج میلاد بعد از اعلام کاندیدها به حالت نیمه تعطیل درمی‌آید تصور نمی‌کردم بیایید و من را بسیار هیجان زده و خوشحال کردید. او به حرف هایی که برای این نشست خبری آماده کرده بود اشاره کرد و گفت: یکسری حرف‌ها را از قبل آماده کرده بودم تا در این نشست بگویم اما این قدر از این استقبال حالم خوب است که ترجیح می‌دهم آن را خراب نکنم. این کارگران ادامه داد: ایده کار از حدود سه سال و نیم پیش زمانی که خودم درگیر این ماراتن 21 روز بعد بودم در داروخانه سیزده آبان به ذهنم رسید. کم کم تصاویر پراکنده‌ای از آن ایام کنار هم قرار گرفت و تبدیل به یک ایده شد و بعد روی متن آن کار کردم و به احسان ثقفی نشان دادم. خوشبختانه او هم با متن ارتباط
برقرار کرد و دغدغه های مشترکی نسبت به کار پیدا کردیم. فیلمنامه هفت بار بازنویسی شد و در مرحله آخر و زمان پیش‌تولید هم یک‌بار دیگر مورد بازنویسی قرار گرفت و در نهایت شهریورماه کار امسال کلید خورد. خردمندان با بیان اینکه این فیلم یکی از پرلوکیشن‌ترین فیلمهای حاضر در جشنواره است، گفت: آنچه در فیلم مهم است اتمسفری است که اطراف این بچه است و هر کدام از فضاها کاراکتری دارند که باید به آنها می‌پرداختیم. تمرکز اصلی ما روی مرتضی بود. دغدغه ما این نبود که به‌وجهه غم و غصه غالب بر فضای بیماران سرطانی بپردازیم. برای ما شخصیت فعال و پویا و حماسی مرتضی مهم بود. او در پاسخ به این سوال که اثر شما مانند کارهای دهه 60 و آثار مجید مجیدی است، گفت: منکر نمی‌شوم که از آثار مجیدی متاثر هستم اما این فیلم کهنه نیست و در شرایط روز و معاصر اتفاق می‌افتد. موضوع این فیلم مسئله‌ای فراتر از کودک و نوجوان است چراکه این روزها با همه اقشار جامعه این فیلم را دیده‌ام و خوشبختانه اکثریت جامعه با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. این کارگردان گفت: برای کودک و نوجوان فیلم نساخته‌ام و در واقع فیلم از نگاه یک نوجوان به یک مسئله اجتماعی می‌پردازد و
یک ملودرام اجتماعی است. البته می‌تواند برای نوجوانان هم جذاب باشد و تخیل جوانان را برانگیزد و بگوییم فیلم کودک و نوجوان است و در جشنواره کودک و نوجوان هم که در حال انقراض است جای داشته باشد. خردمندان درباره انتخاب خانم بیات در نقش مادر گفت: از ابتدا گزینه اول ما برای این نقش ساره بیات بود و خوشبختانه او فیلمنامه را دوست داشت و با تمام وجود آمد و انرژی زیادی برای کار گذاشت تا نقش را آن‌طور که ما می‌خواهیم بازی کند. او ادامه داد: مهمترین نکته این بود که در مواجه با مشکلات، اراده بر حل آن داشته باشیم. وقتی اراده می‌کنیم مشکلی را حل کنیم پیروز هستیم و این دقیقا مانند مفهوم شهادت است. وقتی یک مجاهد عزم نبرد علیه باطل را می‌کند حتی اگر کشته شود باز هم پیروز است. موضوع ما در فیلم هم مسئله عزم و اراده برای حل مشکل بود و این موضوع در کاراکتر مرتضی بسیار برای ما اهمیت داشت.. خردمندان درباره نمایش این فیلم دو روز بعد از انتخاب اسامی نامزدها گفت: فیلم بیست و یک روز بعد تنها فیلمی است که در بخش مسابقه دو روز بعد از اعلام اسامی نامزدها نمایش داده شد. من با احترام به تمامی کارگردان‌ها می‌گویم اگر اولویت‌بندی شما به
گونه‌ای است که بخشی را برای مسابقه انتخاب می‌کنید و 34 فیلم را برای نمایش در آن قرار می‌دهید چرا باید یک فیلم در این بخش دو روز بعد از اعلام اسامی نمایش داده شود. این کار با چه استدلالی صورت گرفته؟ متاسفانه هیچ پاسخی از هیچ مسئولی در جشنواره نگرفتیم. او با تاکید بر اینکه این موضوع تعمدی بوده، گفت: فیلم ما آیا کمدی است؟ آیا شوخی جنسی در آن مطرح شده ؟ نه! فیلم ما یک ملودارم اجتماعی است که یک کودک قهرمان آن است، اگرچه بازیگران حرفه‌ای در آن حضور ندارند اما آیا شایستگی حضور در هیچ بخشی را نداشت؟ متاسفانه فیلم ما در بخش جلوه‌های ویژه نامزد می‌شود که اصلا در فیلم وجود نداشت چون ما وقت کم آوردیم و قرار شد بعد از جشنواره آن را کامل کنیم اما جالب است این بخش کاندیدا می‌شود! آیا فیلم را ندیدید؟ در چه شرایطی فیلم را دیدند؟ او درباره رضایت از فیلمهای جشنواره سی و پنجم گفت: ابتدا تصور ما خوب بود و فکر می‌کردیم حتما تدبیری وجود داشته که فیلم اولی‌ها را با دیگر فیلم‌ها در بخش رقابتی قرار دادند اما الان متوجه شدیم زحمات ما فیلم اولی‌ها نادیده گرفته شده و احساس می‌کنم امروز که روز آخر جشنواره است این ادغام با این نحوه
داوری کاملا غلط است. او همچنین درباره موسیقی فیلم توضیح داد: متاسفانه ما زمان کافی برای موسیقی فیلم نداشتیم و آقای کهن‌دل قرار بود برای این فیلم موسیقی بسازد که موفق نشدد و ما مجبور شدیم دو قطعه انتخابی را برای فیلم درنظر بگیریم تا بعد از جشنواره تکلیف آن مشخص شود. مهدی قربانی(بازیگر) این فیلم درباره شباهت این فیلم به فیلمهای سینمایی دهه 60 گفت: قرار نیست این فیلم چیز جدیدی را اضافه کند. این تصویر زندگی روزمره آدم‌هاست، آن چیزی که ممکن است خیلی از ما ندانیم این است که بسیاری از این افراد هستند که در شهر ما زندگی می‌کنند و مشکل دارو دارند و یا در آرزوی فیلمسازی هستند. او درباره کلوپ‌های بازی که در فیلم نمایش داده شده بود، گفت: من برای اینکه با این فضاها آشنا شوم چند مرتبه آنجا رفتم، متاسفانه فضای کلوپ‌ها بسیار بی‌رحم است و در آنجا شرط‌بندی می‌کنند، کتک می‌زنند و ممکن است گاهی اوقات برنده باشی و گاهی اوقات بازنده. حسین شریفی دیگر بازیگر نوجوان این فیلم گفت: درست است ما اینجایی نیستیم اما بالاخره در شهر ما هم کلوپ هست و ما آنجا بازی می‌کنیم. محمدرضا شفاه(تهیه‌کننده) با بیان اینکه 10 روز است منتظر دیدن این
فیلم در برج میلاد است، گفت: بی‌صبرانه منتظر اکران این فیلم برای اهالی رسانه بودم و صبر بسیار سختی بود. نقطه استارت ما دقیقا روز پایانی جشنواره است و انتظار این حضور فوق‌العاده شما را نداشتم. او ادامه داد: معمولا روز آخر فرش‌ها را جمع می‌کنند و ما خیلی شانس آوردیم به ما نگفتند بیرون می‌روی چراغ‌ها را خاموش کن.فکر می‌کنم حالا که فیلم را دیدید تایید می‌کنید علاوه بر اشکالاتی که بر کاندیداها تاکنون گرفته شده، باید اشکالات جدیدی را نیز به آن اضافه کرد.از این اشکالات نگذرید چراکه من هم نمی‌گذرم. شفاه درباره کارت‌های مهمان گفت: از طرف گروه ما تنها 36 نفر برای حضور در سالن دعوت شده بودند اما بقیه سالن در اختیار اهالی رسانه و منتقدین بود. شفاه با بیان اینکه حرف‌ها درباره جشنواره سی‌و‌پنجم بسیار زیاد است، گفت: همیشه اختلافاتی بین سیاست‌گذاران حوزه فرهنگی وجود دارد که بسیار موثر است اما در این فیلم همه چیز دست ما بود و هیچ چیز به فیلم اضافه یا کم نشد. او همچنین درباره دو تابعیتی داوران جشنواره و تاثیر آن در عدم انتخاب فیلم «بیست و یک روز بعد» گفت: تابعیت افراد به من ربطی ندارد اما معتقدم این اثر به شدت ایرانی است،
مانند قصه‌های مجید. کسی که برای دریافت ارزش این اثر نیاز به یک فهم عمیق است و کسی که به ایران علاقه داشته باشد می‌تواند آن را درک کند اما کسی که تابعیت ایرانی برایش کافی نیست و دنبال تابعیت دیگری است فهم این فیلم برایش سخت است. در ادامه علیرضا برازنده مدیر فیلمبردار فیلم درباره صحنه‌های این فیلم گفت: درباره صحنه‌های فیلمبرداری هر سکانس در پیش تولید صحبت شده بود و آقای خردمندان منابع و ایده‌های خود را به من گفته بودند و به عنوان فیلمبردار سعی کردم ایده‌های او را ویراش کنم. سپس احسان ثقفی درباره متن فیلمنامه گفت: دو سال است منتظرم تا تخیلات خودم و محمدرضا را روی پرده ببینم در ادامه نیز سید محمود موسوی‌نژاد مدیر صدابرداری این فیلم با انتقاد از صدای سالن نمایش برج میلاد گفت: متاسفانه ما مجبوریم برای نمایش فیلم در برج یک‌ساعت صدا را تنظیم کنیم. این فیلم در همه سالن‌ها بدون مشکل به نمایش درآمد اما اینجا همیشه این مشکل وجود دارد. چند وقت زمان لازم است که صدای سالن درست شود و نخواهیم هر دفعه صدا را تنظیم کنیم. از جمله حواشی این نشست‌خبری این بود که خبرنگاری با تعریف از فیلم «بیست و یک روز بعد» گفت: من نیز تجربه
چنین مشکلی را داشتم و کمتر از یک‌سال است که مادرم را به دلیل سرطان از دست داده‌ام. از این فیلم بسیار خوب سپاسگزارم و همین‌جا اعلام می‌کنم سایت ما تبلیغات این فیلم را رایگان برعهده می‌گیرد. شفاه تهیه‌کننده فیلم نیز از حاضران خواست به احترام مادر این خبرنگار بایستند و صلوات بفرستند.
دیدگاه تان را بنویسید