سرویس فرهنگی فردا؛ احسان سالمی: آخرین روز جشنواره فیلم فجر روز گذشته در حالی برگزار شد که حواشی به وجود آمده در جریان انتخاب نامزدهای سیمرغ چند بخش از جشنواره و اعتراض گسترده اهالی سینما باعث شده بود که دو روز آخر این رویداد کممخاطبتر از قبل شود؛ هر چند که در آن میان، بودند آثاری که با همه این حواشی بازهم پای مخاطبان را به برج میلاد بازکنند.
فیلمهای خوبی که سوختند!
روز آخر جشنواره فجر را باید روز فیلمهای خوبی دانست که دیده نشدند. فیلمهایی که در کشاکش ناداوریهای جشنواره امسال و اعلام زودهنگام نامزدهای جشنواره، آنگونه که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفتند. هرچند که اهالی رسانه و برخی از هنرمندان برای تماشای این آثار به برج میلاد آمدند، ولی این تاثیری در دیده شدن آنها توسط هیئت داوران این دوره از جشنواره نداشت.
فیلمهای ارزشمندی چون «بیستویک روز بعد» و «رهایی از بهشت» که اولی درصدر آرای مردمی جشنواره قرار دارد و دومی نیز تنها انیمیشن سینمایی این دوره از جشنواره است، به واسطه قرار گرفتن در بدترین سانسهای اکران، از تبلیغات رسانهای و نقد و بررسی کارشناسان محروم ماندند و مثل همه آثاری که در این روز اکران میشوند، در هیاهو اعلام نامزدها و آماده شدن برای برگزاری مراسم اختتامیه، عملا فرصتی برای دیده شدن پیدا نکردند.
روزی که «بیستویک روز بعد» جشنواره فجر را زنده کرد!
مهمترین اتفاق رو یازدهم جشنواره فیلم فجر، بدون شک نمیش فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» بود. فیلمی که قرار گرفتن آن در روز آخر جشنواره بیشتر به واسطه اختلافات سازمان سینمایی و سرمایهگذار اثر یعنی حوزه هنری اتفاق افتاده بود. حوزه که در چند سال گذشته گاهی با سازمان سینمایی درگیر شده است، درحالی امسال در جشنواره فجر با ساخت فیلم «بیست و یک روز بعد» حضور پیدا کرده بود که میخواست سیدمحمدرضا خرمندان یکی از جوانان تربیت شده در باشگاه فیلم سوره که از زیرمجموعههای حوزه محسوب میشود را برای اولین بار به جامعه سینمایی کشور معرفی کند.
اما آنچه که موضوع را در ارتباط با این فیلم جذابتر میکند؛ آن است که اولین ساخته خرمندان تاکنون درصدر آرای مردمی جشنواره قرار داشته و به احتمال زیاد سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را دریافت خواهد کرد ولی با وجود شایستگی بسیاری که داشته به طور کلی توسط هیئت داوران جشنواره نادیده گرفته شده است و فقط در یک بخش جنبی جشنواره کاندید شده است.
جالب آن که برخی از شنیدهها حاکی از عدم بازبینی این اثر توسط هیئت داوران جشنواره پیش از اعلام نتایج نامزدهاست. اتفاقی که بعید هم به نظر نمیرسد!
با این همه نمایش «بیست و یک روز بعد» در آخرین روز جشنواره و با وجود همه حواشی پیش آمده در جریان انتخاب نامزدهای این دوره، توانست دوباره سالن مرکز همایشهای برج میلاد را پر کند و روحی دوباره به کالبد بیجان جشنواره سیوپنجم فجر بدمد.
اعتراض یک بازیگر پس از 15 سال!
اعتراض ساره بیات بازیگر بیحاشیه و آرام سینما به اتفاقات پیش آمده در جریان انتخابات نامزدهای امسال نیز یکی از اتفاقات جالب توجه روز پایانی جشنواره سیوپنجم فجر بود.
ساره بیات در نشست رسانهای فیلم «بیست و یک روز بعد» طی سخنانی گفت: من نه اهل جنجال و حاشیه هستم نه کسی از من صدایی شنیده نه اعتراضی کردم و پانزده سال است برای مردم و سینما زحمت میکشم ولی این بیاحترامی را فراموش نمیکنم و نمیبخشم. من تمام زندگیام وقف کار است؛ اما بعد از آن جریان انتخاب آراء من خیلی ناراحت شدم و تمام اکرانهای عمومی را کنار محمدرضا خردمندان کارگردان اثر بودم و معتقدم فیلم خوب مسیرش را پیدا میکند و دیده میشود.
من سال ها کاندید فیلم فجر شدم و دیپلم افتخار دارم و ده ها جایزه بین المللی دارم، ببخشید که پانزده سال است حرف نزدم و دلیل ناراحتیام این است لطفا امثال خرمندان را نادیده نگیرید و من از او عذر میخواهم که فجر او را نادیده گرفت.
من ساره بیات با آن رزومه هستم، این پاکت را نمیفهمم و نمیدانم چرا مرا نادیده گرفتید و سیمرغ مرا عوض کردند. در این پاکت کارت کاندیدا است که به اسم من نوشته شده است و روی آن نوشته پاکت کاندیداها ولی با من تماس نگرفتند که حضور یابم! علت این ماجرا چیست؟ حضور ساره بیات را اشتباه نوشتند؟ این چه بازی مسخرهای است؟!
من در زندگی شخصی و کاریام سال ها حرف نزدم و نادیده گرفته شدم اما این بار نمیتوانستم ساکت بمانم.
دیدگاه تان را بنویسید