بازیگر نقش «کتایون»: خانواده‌ام مرا باور نمی‌کردند!

باشگاه خبرنگاران: ویدا جوان جزو بازیگرانی است در سریال «پژمان» به مردم معرفی شد و توانست جایی میان مردم پیدا کند و در ادامه با بازی در سریال دیگر راه خود را در عرصه بازیگری یافت اما حالا در نقش کتایون در سریال «ماه و پلنگ» بازی متفاوتی را تجربه می کند در گفتگویی از نحوه انتخاب در این نقش می پرسد که در ادامه می خوانید: حضور شما در «ماه و پلنگ» بعد از سریال «شمعدونی» چگونه شکل گرفت؟ برایم مهم بود بعد از «شمعدونی» چه کار تصویری را قبول کنم بنابراین تصمیم گرفتم فقط سمت تئاتر بروم. در یکی از اجراهایم آقای امینی از بازی من خوششان آمد و من را به دفتر آقای زرین کوب دعوت کردند. صحبت‌های اولیه را کردیم خبری نشد تا خرداد ماه که برای قرارداد رفتم. از ابتدا قرار بود نقش کتایون بازی کنید؟ بله از ابتدا همین طور بود، آقای زرین کوب منو نمی‌شناختند اما آقای امینی از من سریال دیده بودند و ایشون گفتند نقش کتایون با توجه به اینکه چند بعدی است و نمی‌توانیم دست هر بازیگری بسپاریم و باید بازیگر مسلط به میمیک انتخاب می شد که حس چند وجهی داشته باشد. در چهار ماهی که بعد از صحبت‌های اولیه خبری نشده بود با بازیگرهای دیگری هم صحبت کرده بودند که به توافق نرسیدند. چگونه به نقش کتایون رسیدید؟ ابتدا نقشی که به من داده می‌شود تا جایی که بتوانم به اتفاقات گذشته رجوع می‌کنم. در ابتدا برای نقش کتایون به من گفته شد که بر اساس اتفاقی که در زندگی اش رخ می‌دهد دچار مشکلاتی می‌شود. ویدئوهایی دیدم که مراسم آنها بر اساس چنین اتفاق‌هایی بهم خورده بود و توانستم نکات خوبی را برای نقش کتایون به دست بیاورم. همکاری با گروه بازیگری و کارگردانی چگونه بود؟ همکاران خوب، حرفه‌ای و بی حاشیه‌ای داشتم که کار کردن در کنار آنها راحت بود. همچنین کار با آقای امینی لذت بخش بود چراکه با بازیگر تعامل داشتند و به نظر و عقیده بازیگر احترام می‌گذارند. استقبال مردم از سریال «ماه و پلنگ» در برخورد با شما چگونه است؟ زمانی که خود واقعی‌ام را می‌بینند تعجب می‌کنند که چگونه این نقش را بازی کردم؛ چرا که تصویر دیگری از خود واقعی‌ام در ذهن مخاطب به وجود آورده‌ام. بیشتر من را به اسم «کتی» می‌شناسند و از سریال استقبال خوبی شده است، به هر حال هر کاری نقص‌هایی دارد و سریال «ماه و پلنگ» تأثیر خود را گذاشته است. نظر خانواده نسبت به نقش کتایون چگونه است؟ خیلی برای خانواده‌ام عجیب است؛ می‌گویند هر چه می‌گردیم تو را در این نقش پیدا نمی‌کنیم و کاملا احساس می‌کنیم نقش متفاوتی را بازی کرده‌ای. مهمترین نکته برای یک بازیگر همین است که از خود واقعی‌اش در نقش کم باشد. زمانی که این حرف را خانواده به من می‌گویند، یعنی اینکه موفق بودم. سر کار جدیدی هستید؟ پیشنهادهایی داشتم قبول نکردم و بعضی‌ها را هم به تعویق انداختم تا فکر کنم. کار با آقای ارجمند چگونه بود؟ دو سکانس با ایشان بازی داشتم، خیلی حرفه‌ای و کار بلد هستند. هر چقدر نقش مقابل بازیگر حرفه‌ای باشد چیز بیشتری از آن یاد می‌گیریم و انرژی خودم بالاتر می‌رود. به خصوص زمانی که آقای ارجمند به من میگفتند، خوبی، خوب بازی می‌کنی انرژی می‌گرفتم. دوست دارید در سینما هم کار کنید چرا کم کار هستید؟ اگر پیشنهاد خوب داشته باشم حتما قبول می‌کنم. سینما بستری است که در آن بازیگر شدم و دوست دارم در این زمینه فعالیت کنم. دغدغه این روزهای شما به عنوان بازیگر چیه؟ متأسفانه حرفه ما یک شغل نا امن به حساب می‌آید به خصوص اینکه راه‌های زیادی برای ورود است. به شخصه دغدغه این روزهای من این است بتوانم به لحاظ حرفه‌ای و تخصصی قوی شوم و فضای نا امن را از بین ببرم و رشد فکری و کاری داشته باشم. وضعیت‌ این روزهای سینما چگونه است؟ به دلیل اینکه خانواده‌ها بعد از نمایش فیلم در سینما می‌توانند بعد از مدتی در شبکه خانگی سی دی آن را خریداری کنند به نسبت سال‌های گذشته استقبال کمتر است. همچنین رقبای زیادی در سینما وجود دارد به راحتی فیلم‌های هالیوود در دسترس هستند اما امیدوارم روزهای خوبی را در سینما شاهد باشیم. مسئولان در این زمینه باید چکار کنند؟ مسئولان باید هنر را حمایت کنند. هنر یک کشور نماد فرهنگ آن کشور است، هر چه فرهنگ رشد کند انسانیت نیز رشد خواهد کرد، اگر آزادی هنرمند گرفته شود، فرهنگ کشور تک بعدی می‌شود و در این زمینه نیاز به حمایت داریم. کلام پایانی: تلویزیون، سینما و تئاتر حرفه مهجوری هستند و نیاز به حمایت دارد. از طرفی برخی‌ها بیشتر به نقد از فیلم‌ها و بازیگران می‌پردازند جز اینکه این حرفه مهجور شود اتفاق دیگری رقم نمی‌زند. هر کس به نوبه خود باید از هر چیز با ارزش این کشور از هنر تا طبیعت حمایت کند.