بازیگر نقش «افروز»: کارم در «پادری» راحت نیست
گرچه نگار عابدی در تلویزیون و بیشتر به دلیل بازی در نقش «افروز» شناخته شده، اما یک بازیگر تئاتری تمام‌عیار است؛ گواه این ادعا حضور مستمر او در صحنه و جوایزی است که او به دلیل بازیگری در تئاتر از آن خود کرده.
درباره سریال پادری و نقش افروز با او گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
در پادری باید کارتان راحت‌‌تر بوده باشد چراکه شخصیت‌ها همان شخصیت‌های دودکش هستند و تغییرات خیلی زیادی را شاهد نیستیم. همین طور است؟
بله شخصیت‌ها همان هستند ولی هیچ کاری هیچ وقت راحت نیست. بازیگری هم مثل هر کار دیگری اگر بخواهید درست آن را انجام بدهید و تعهد کاری داشته باشید اصلا آسان نیست. باید درست کار کرد که مخاطب راضی باشد و لذت ببرد.
به نظر می‌رسد افروز به همان اندازه که در سریال دودکش دیدیم، مظلوم و بی‌سر و زبان نیست.
از این بابت خیلی تغییری نکرده است. شاید چون حضورش کمی پررنگ‌تر شده به نظر می‌رسد. دیگر خجالتی و بی‌سر و زبان نیست، اما او هنوز همان آدم قبلی و همانقدر هم خجالتی است. البته این نکته را هم می‌توان در نظر داشت که چند سال گذشته و افروز کمی با تجربه‌تر و آگاه‌تر شده است. آدم حتی بعد از گذشت یکی دو سال هم ممکن است تغییر کند، تجربیاتی به دست بیاورد و احتمالا اعتماد به نفس‌اش بیشتر شود که البته میزان این تغییرات ممکن است متناسب با شخصیت هر فرد، متفاوت باشد.
افروز بزرگ‌تر شده، مادر یک بچه است و فرزند دیگری در راه دارد و همه اینها باعث می‌شود کمی اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند و به قول شما سر و زبان‌دار بشود.
باردار بودن افروز ایده نویسنده فیلمنامه بود و در متن سریال وجود داشت یا بعدا به این نتیجه رسیدید که این مساله می‌تواند موقعیت‌های داستانی بیشتری ایجاد کند؟
در فیلمنامه آمده بود، اما نتیجه همفکری و تبادل نظر دوستان بود چون بارداری می‌توانست برای افروز یک ویژگی محسوب شود و کمک می‌کند که موقعیت‌های کمدی بیشتری در سریال ایجاد شود.
براساس نوع پوشش شخصیت‌ها، لوکیشن‌ها و نوع فضاسازی‌ها می‌توان گفت شرایط این دو خانواده و بخصوص زندگی افروز و نصرت بهتر شده و آنها کمی رشد داشته‌اند. همین طور است یا شرایط تولید این طور ایجاب کرد؟
به این موارد فکر شده است؛ از آنجا که شانس به نصرت رو کرده و یک آشنای قدیمی پیدا کرده که قرار است به او کمک کند تا در هلدینگ استخدام شود، کمی اوضاعشان بهتر به نظر می‌رسد. به نظرم اتفاقاتی که در این فصل از قصه برای آنها رخ می‌دهد، باعث شده حس کنیم کمی شرایط زندگی آنها بهتر از قبل شده است.
شما از آن دست بازیگرانی هستید که با دیگر بازیگران هماهنگ می‌شوید و معمولا خیلی بازی غلوشده‌ای ارائه نمی‌کنید که برجسته‌تر به نظر برسد. این یعنی دوست ندارید توانایی‌های خودتان را به رخ بکشید؟
معتقدم اگر یک بازیگر بخواهد قوی ظاهر شود باید با بازیگر مقابلش هماهنگ باشد و اجازه بدهد بازیگر مقابل او هم فرصت عرض‌اندام و نمایش توانایی‌های خودش را داشته باشد. وقتی بازیگری دلش بخواهد فقط خودش دیده شود که متاسفانه برخی از همکاران ما در جاهای دیگری این کار را می‌کنند، هم به خودش و هم به کل اثر ضربه می‌زند. به نظر من زمانی بازی من خوب است که بازیگر مقابلم نیز خوب بازی کند.
و اگر در مقابل بازیگری قرار بگیرید که خیلی با تجربه و توانمند نباشد باز هم سعی می‌کنید با او در یک سطح قرار بگیرید؟!
مسلما در چنین شرایطی بازیگر مقابلم باید خودش را بکشد بالا و در سطح من قرار بگیرد. بازیگران باید به هم انرژی بدهند، کمک کنند و در سطح هم قرار بگیرند. بازیگری که باتجربه‌تر و توانمندتر است به بازیگر مقابلش اجازه رشد و بهتر شدن بدهد و بازیگری که در سطح پایین‌تر قرار دارد از تجربه و توان بازیگر مقابلش استفاده کند.
اما ممکن است این همسانی و هماهنگی باعث شود به چشم نیایید و به شهرت و محبوبیت نرسید!
من با نظر شما موافق نیستم و فکر نمی‌کنم این طور باشد. من به همراهی و همکاری بازیگران اعتقاد دارم، همچنان براین عقیده هستم و همین روش را ادامه خواهم داد. به نظر من بیشتر از نقش نباید تلاش کرد! فکر نمی‌کنم منطقی باشد که خودم را به در و دیوار بکوبم که دیده بشوم. درخشیدن و به چشم آمدن به هر قیمتی از نظر من درست نیست.
برخی منتقدان بر این عقیده‌اند که ساخت چند فصل از یک سریال موفق مفید است و مخاطب بیشتری را به تلویزیون جذب می‌کند.
وقتی سریالی موفق است، مردم دوستش دارند و از تماشای آن لذت می‌برند؛ چراکه نه؟! این روش خیلی خوبی است برای این که مخاطب را پای تلویزیون خودمان بنشانیم. من با این قضیه خیلی موافق هستم.
پس اگر فصل دیگری از سریال پادری ساخته شود، آماده همکاری هستید؟
اگر این فصل از سریال مورد توجه مردم قرار بگیرد و عمری باقی باشد با کمال میل این کار را خواهم کرد.
دیدگاه تان را بنویسید